Қасым аманжолов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Төбеден төнген аспан, күн мен айы,«Тамаша» жанға жайлы күн райы.Ақырын жылжып қана көктем келед,Сықылды жас жігіттің сәулетайы.Күлімдеп кел тезірек..

Жаннаты жер мен көктің сұлу Көкше,Ризамын бар ғұмырым Көкшеде өтсе.Табиғат, таңғаламын тамашаңа,Қандай күш жаратты екен сені ерекше.Көп шығар..

Баурында «Оқжетпестің» тұрдым жалғыз,Көл жатты күле толық, айтып аңыз.Үстінде Бурабайдың жарқ- жұрқ етіп,Қайықпен келе жатты аққудай қыз.Шақырдым:..

Мен- табиғат бөбегі,Еркін жанмын еркемін.Аузымда жастық өлеңі,Еркелеп күйім шертемін.Жарқ- жұрқ етіп жүрудіНажағайдан үйренгем.Шадыман шат боп..

Жарқын жүзбен жайраңдапЖатырсың ағып, Жайығым.Жағаңда ойлап, сайрандапЕскенмін заман қайығын.Сырғып аққан сыныптайСабырлы өзен, салқын су.Толықыныңды..

Балдағы бар бір жігітті көрдім де,Қасақана сауал бердім келдім де:«Ғафу, жолдас! Көрінбейд бір аяғың,Кешегі өткен сұрапылда бердің бе?»Жігіт екен!..

IБіз көп едік отырғанда,Демалыс күн мәжілісте.-Жау тиді де Ұлы Отанға,Бұзды шырықты шаңқай түсте.«Соғыс» деген бір зілдей сөз,Кетті басып..

Өртенген үй орнындаӨскен жалғыз қызғалдақ.Кез боп қалдың жолымда,Аялдаттың азырақ.Өртенген үй жұртындаҚып-қызыл боп желбіреп.Қалай өстің сен..

Берлиннің тар көшесіндеСалып жөнге Фашистерді.Жайнап жұлдыз кеудесінде,Кезей ұстап көк семсерді,Орнатып нық өз тәртібін,-Олай емес, бұлай жүр! –..

1Казарма лық тыныштық,Жатыр ұйықтап солдат достар.Жоғарғы нар қандай ыстық,Жан екем бір монша құмар.Әм дөңбекшіп, әм күркілдеп,Арпалысып..

(Бір ақынның өлеңі жайлы)Асқар тауда ақша бұлтЖүзуші еді жалтылдап,Кеттім алыс, қалды ұмыт,Бір жалтылдақ қызға ұсап:Қызыл майдан, алтын ту,Қыза..

Ағам берген ақшалықЖүрерімде майданға.Құнды зат ең қаншалықОй салғандай адамға?Бір жапырақ былғарыҚұрай салған әлде кім.О, дариға, бұл-дағыБолды..

Ойлаймын да жүдеймін,Сағындырдың, Еркінім.Тез жетсін деп тілеймін«Аға келді» дер күнің.Жалаң аяқ жарысып,Ойын салып, ойнақтап.Жас шағыңмен..

Жан аға, жазыпсыз хат, жан елжіреп,«Қайда жүр, қайда менің бауырым» деп.Дариға, бар екен ғой есіркеушім,Алыстан адал тілеп, жүрген жебеп.Жан аға..

Сен едің мені айырған достарымнан,Долы жау, дүниеге салған ылаң!Бобегін махаббаттың жалынға атып,Кеудеме қан аралас мұз қатырған,Орыстың ойран салып..

Достар, қайда жүрсіндер, қай майданда?Мен де келе жатырмын малтып қанға.Ең болмаса біреуің кездессең ед,Ыстық, суық күндерде сағынғанда.Күндер өтті..

Жаңа жыл, мың тоғыз жүз қырық бесінші,Құйшы,дос! Қыран көңіл, бір желпінші!Қан қырғын қызыл соқта толастар ма?Жаңа жыл, айт та, менен ал..

Аспанымды бұлт торлап,Құрыстырды денемді.Көзімнен жас домалап,Төктім сонда өлеңді.Жырымды дажасымдыБір сығып мен тастадым.Жайнап қайта ашылдыОйым..

Хат жоқ елден: достан да, жақыннын да,Шынымен-ақ шіркіндер ұмытқан ба?Жап-жалғыз тұңғиық ойға батып,Ұқсаймын су түбінде отырғанға.Жалғыз сенсін..

Көкте зырлап барадыАлтын жұлдыз.Жерде тұрып қарадыӘлия қыз.Алтын жұлдыз алысқаКетті ағып,Кетті ағып, жас қызғаБір ой салып.Алтын жұлдыз зымырапКетті..

Соғыстың, қыстың ызғарыБойымнан кетпей, боп сырқат,Емендей жалғыз құздағы,Айналаға болдым жат.Қайсарлықпен сыр бермей,Отырмын қарап биікке.Ұшқан..

Сен- фашиссің, мен- қазақпын.Сен айтқандай «азиатпын».Сен аспаннан «жұлдыз қақтаң»,Мен далада түйе бақтым.Енді мынау қарайсың тек,Дәрменің жоқ..

Үстімде сұр шинелім,Ақсаңдай басып келемін.Қанды қырғын, қызыл от,Қаптап жүр ажал дегенің.Үстімде сұр шинелім,Ақсаңдай басып келемін.Қағып -соғып..

Күтудеміз! Асығып эшелондай:Өтіп жатыр зулап күн, шұбалып ай.Күтудеміз тықыршып, мың құбылып,Қазір, қазір бар тілек болатындай.Тұтылған күн дәл қазір..

Кең далам – дастарқаным –атамекен,Зейінді асқар тауым көкірегі кең.Лебіңмен оттай ыстық тартасың кеп,Тіріліп іздегендей мені өкем.Жалбар тон жетім..