Қасым аманжолов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Есімде, дәл рсыдан он жыл бұрын,Бос тастап жүрген кезім ой шылбырын.Ақындық аспанынан қалдым көріп,Жарқ еткен ақ жамбыдай Жамбыл жырын.Кім білген,жүр..

Төлеутай, досым,құрбым,Япыр-ай, тірі екенсің!Қалың өрт, қанды қырғын,Ұмытпай жүр екенсің.Достарым бірі екенсің,Солдатпын мен де өзіңдей.Қан қатқан..

Алдым, аға, хатыңызды,Тақсам ба екенбой тұмар ғып?Сіздің махаббатыңызды.Көкірегіме құйдым нәр ғып.Көкірегіме құйдым нәр ғып,Тапқандай-ақ жаным..

Қан қақтаған жалпақ далаЖанымдай боп жатты өртеніп,Кешкі аспан қызыл алаТөмен түсіп, тұрды төніп.Оралғандай тұмша бұлтқаОтырдым мен бейне құз..

Бірінші сөзСәл ғана саябырда тауып рақат,От үрлеп сұр окопта отыр солдат...Кім білер сол солдат мен екенімді,Алтын от алдымдағы – дос жазған хат?Ақын..

IҒабдолым, алдым хатыңды,Жарқ етті кеште бір бақыт.Сенің от махаббатыңдыШырақ еттім бейуақыт.Елестеп өтті алдымнанЖаралы жылдар бейнесіҚаралы туын..

Ішімде жанар таудай жатыр жырым,Ұшқындап іште қайнап сұрапылым.Көрерсіз соның бұрқап атылғанынЖаңғыртып жан түкпірін,ойдың шыңын.Өлеңнің қаптатармын..

Бауырында Баянаулы жалғыз қорғанҚиырдан жолаушыға аңыз болған.Күзетіп күндіз бүркіт, таңда бұлбұл,Түн болса тұғыр етіп байғыз қонған.Тыным ап сол..

(Нұрпейіс жырау туралы)Жолға шықтым,қолға ұстапАқындықтың желегін.Бірде шауып ойқастап,Бірде аяңдап,желемін.Жыр төселген жолдарменЖеле-жортып..

(Сүлейман Стальский қайтыс болғанда)Дағыстанның даңқты,Қайратты қарт бұлбұлы ең.Сүйсіндіре халықтыКүй төгіп ең тіліңнен.Ерте туып, кеш жасап,Көпті..

Шықтым шалқып шың басына,шарықтатып шат қиялды,Өр көңілмен орай шолдым бар ғаламды, жер-жиhанды.Тұғиыққа терең бойлап, түстім тарих дариясына,Көз..

(Пушкиннің өлгеніне жүз жыл толғанда)Күн боп туған ұлан күнше күледі,Күндес болған түн өзегін тіледі.Түн мазағын, өмірдің сұм азабынТартқан жанның..

Горький - күн,заманына нұрын төккен,Горький – гүл,гүлдендіре ұрық сепкен,Горький – үн,жер шарына еркін жеткен.Горький – жыр,тәнді сүйіп, жан..

Бір масқара уақиғаныЕске алсам, шошыр жаным.Айтуға тіл ұялады,Айтсам, қайнар зығырданым.Ортасында өткен ғасыр,Алаңында ПетербургтыңТүсі суық бір ағаш..

(Пушкиннің өлгеніне жүз жыл толуына)Өмір бақша жемісі мол,қызыл гүлі жайнаған,Жан иесі бейне бұлбұл, гүлге қонып сайраған.Сол бақшаны мен келемін..

(Маяковский туралы)Ескі дүние есігін теуіп ашып,Кіріп келді ол жүзінен жалын шашып ,Босағада тұрмады, төрге ұмтылды,Бұзып-жарып, еңсеріп,еркін..

(М. Горький туралы)ІБір уһілеп, бір өксіп,Жатты дүние дөңбекшіп,-Азап шеккен арудай.Тұншықтырып түн түнек,Тұнжыраулы жер мен көк,Күйзелгендей күн мен..

ЭкспромтАты шулы шығып тұрҚасым деген бір ақын!Киіп-жарып, басып жүр,Болды- ау мынау қыратын!Шығып тұр ғой бұ күндеҚасым деген бір ақын,Осы болар..

Ішім пысты. Жалықтым,Жүре алман енді аяңдап.Кендеп қаппын, жаңа ұқтым,Не болса, соған аялдап.Көңіл күй екен депКүнделік тұрмыс ызыңын.Өмір сыйы екен..

(Тарас Шевченкодан)Өтеді күндер, өтеді түндер,Өтеді жазым зымырап.Соғады дауыл, солады гүлдер,Сарғаяды жапырақ.Ой ұйқыда, жүрегім жым-жырт,Сөнеді..

Неге мұнша, сорлы жүрек, соғасың?Неге күйіп, неге мұздап тоңасың?Арпалысып тыныш жата алмай ұяңда,Неге мұнша мазасыз сен боласың?!Неге мұнша үрейлене..

(Жастар тілегі)Мөлдір тұнық көк аспан,Сол аспанға жарасқанСамалеттей сұңқармен,Ұшқан құспен таласқан,Ұшқыш болғым келеді!Көңлі – дария, ойы –..

Нұрлы дүние, шіркін дәурен,Ойлаймын ғой сені ылғи.Көкейімнен кетпей сәулең,Көкірегімде толқиды күй.Қатты сырқат үстінде деБір сені ойлап..

Япырай, мына күннің райын-ай!Төсектен тәуір болып тұрайын- ай.Десем де қабағын бір қойды- ау ашпайЕрегіскен, енеңді ұрайын- ай!Шығайын ең болмаса бір..

Алматы ауасындай мінезің бар,Жауарсың бір кез жаңбыр, бір кезде қар.Балқытып аласың да ыстығыңмен,Артынан тоңдырасың төгіп ызғар.Соққан соң екі..