Марфуға айтқожина өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

БІРІНШІ ЖЫРӨніп тұрған бір қызыл гүл таста тірі,Ол – Əлия,Қазақтың хас Батыры.«Қайран ел,Қайран ғұмыр деп», – деп арудың,Жанары кетті ме екен, жасқа..

Беліне ел намысын – түйген Қасым!Жауына жай оғындай – тиген Қасым!Көз жұмған ерлігіне,Елін қорғап,Карпаттың тауы басын –Иген Қасым!Халықтың Қаһарманы..

Мөлдіретіп, жасыл бақ, күміс шықты,Алатаудан күнім деКүліп шықты!Жалпақ əлем еліне тілеймін мен,Осынау тамылжыған тыныштықты!..Кедергіге тап болып..

Сағыныштың теңдеген жүгін ауыр,Қонып жатыр жұртына бүгін ауыл.Атамекен – қарсы алды құшақ жайып,Жанарда жас,Елжіреп іші-бауыр...Тынбай тулап кеудеде..

Ерекше салтанат та, сəнің бүгін,Жаяды туған елге жаның гүлін.Алаштың Азаматы деп толғанған,Ешқашан бəсеңдемес, жалынды үнім!Жаңғырып тұрған сенің..

Желі есіп Желтоқсанның Хабарыңнан,Көрінсін тəуелсіз күн қабағыңнан!Қанатын қағып дəйім биіктерде,Жеткізсін жаңалығын сан-алуан!Жанымыз хабарыңнан..

Түнек басып даланы,Демін ішке алады.Жандар жатыр жаралы,Ақ қарға қан тамады,Тəуелсіздік алаңы!..Түн бүркеді даланы,Жандар жатыр жаралы...Тұнжыраған..

Қалайсыңдар, бауырлар, қалайсыңдар,Бой көрсетіп тұрады талай шыңдар!Ұяласа көңілге көлеңкелер,Көлеңкені қуатын –Арайсыңдар!..Қалайсыңдар, бауырлар..

Мен Арқаға барғанда,Астанаға,Көңіл күйге бөленді басқа, жаңа.Алып кетті ақ бұлттар қанатымен,Таулар да төмен қалып асқар-ала!Көңіл ұқсап Арқаның..

Кең Арқа, дүбірлетіп төсіңде мен,Есілді қоңыр самал, есілді өлең!Ақындық атыма сай жыр жазбасам,Сен мені болар едің,Кешірмеген!..Кетемін Арқа десе..

«Ауылым көшіп келеді таудан асып»,Таудың қызы, тауда өскен,Тауға ғашық.Қатар өскен кешегі, қайран құрбы,Көшкен жұртта көз жазып,Қалды адасып...Ауылым..

(Қасымжомартқа)Өмірдің мəнін ұққан терең адам,Өзгеше жан еді ғой,Кемел Ағам!Жолына жалғыз ұлдың бəрін арнап,Ерекше үміт күткен, сенен адал!..Жай..

Тамылжыды айнала, ауа тұнық,Теңдесі жоқ арайлы,Таң атырып!Жердің жүзін аралап кетті даңқыҚазақ елі Тəуелсіз, Дара тұрып!Есіледі самалы..

Қайда барсаң, қалың елің қаумалап,Ой да, қыр да,Қалды сізге тау қарап!..Көбелектей қос қанаты қағылған –Бал бөбектер,Алды-артыңды алды орап.Жасыра..

(Дүниежүзі Қазақтарының Құрылтайына)Тағдырдың көлін кешіп,Тауын да астық,Сонымен кетті-ау өтіп, жалын жастық...Жүзінде бүкіл дүние жалғыз ат бар –Ол..

Қос мықтының ортасында отырып,Күйлер кештім, бұл басымнан не тұнық.Өкініштің отына да өртендім,Кетпесін деп,Жыл толқындар, өшіріп!..Толастамас, заман..

Тағдыры жатса да егіз азаппенен,Қашан да қайсар халық,Қазақ деген!Белгісі қайсарлықтыңМықтылықта,Тамыры мықтылықтың ғажап терең!Ғасырлар, Атамзаман..

Біледі туған жұртым, жатың емен,Айтар ой, сырларымды батыл өрем!Дос тұрғай,Дұшпаның да мойындайтын,Биіктің биігінде жатыр өрең!Биіктің биігінде жатыр..

Біз жаққа ала келдің ашық күнді,Ашық күн, жақсылыққа асықтырды.Бұлты жоқ, бүкпесі жоқ көңілінің,Жандарға жаным менің ғашық сынды!Біз жаққа ала келдің..

Аруақты Ақ орданы аспандатып,Өтуде не бір ғажап бастан уақыт.Назары бар əлемнің өзіңізде,Болар ма, бұдан артық асқан бақыт?!Рухына Бабалардың басын..

Қараңдаршы,Бұл недеген мықтылық,Қарсы алуда, туған елің тік тұрып!Сіз келесіз бүкіл Əлем жұртына,Қазағыңның – кім екенін ұқтырып!Қазағымның кім..

Жарқылдап жанарында –Жалын ойнап,Жүргенің қалың жұрттың қамын ойлап.«Нұрекең, аман болсын» – деп тіледі,Айбынды қазақ елі,Ару – аймақ!..Шілденің..

(Елбасының монологы)Арманым да,Арым да, ұятым бар,Қалайша,Қиянатқа қиясыңдар?!.Кешегі зəбірліктің заманы өткен,Бəрің де жүрегіме сиясыңдар!Қырансыз..

Жүректі зарықтырып, талмауратып,Алдыңнан Ата жолы жалғанды ашық.Жеті жыл, жеті ғасыр, жеті қасиет,Ақ жолмен келе жаттың, маң-маң басып!..Ақ жолмен..

Жаңарып ай, жылдарым,Жаңарып күн,Жаңғырып есімдері сан алыптың –Күншуақты, Астана, бой көтерді,Белгісіндей,Бейне бір даналықтың!Ауа тұнық,Ғажайып..