Күбір туралы Өлеңдер ✍️

Ақын өлді, арманы адыра қап,Жарықтық етті бүгін жанын азат.Тірлігінде көр оған көп қазылды,Көр қазып жатыр міне, тағы қазақ.Қаз, қаз, қазақ, қаза..

Бұлтты тілген аспалы жол,Жол көреміз тек алдан,Қан тамырым қаздар қайтан іңіртүстес боп алған.Аспалы жол, мүсәтір жел... Мұш Бабамның сонда ғой,Қызыл..

Күн санап,Өлеңдерім қанат қағып жетісті...Келе жатыр қараңғылық тұмшалап,Ойлар мені мазалап тұр – екіұшты.Ұясына кірерінде қызарып,Күн көзіме..

Өкпем көп тіріге менің де,Асықпа, ерте ғой тым әлі!Бұл жақта мен бармын, өмірдеБолғайсың өлеңнің шырағы!Кей топас өмірдің мазағыБоп жүріп өсиет..

Күбiр-күбiр, күбiр-дi...Күз жаңбырын құшақтап,Жапырақтар қара жерге жығылды.Мынау аспан көңiлiме ұқсап қап,Жүрегiмнiң тамшылары көмейiме..

(Көңіл дәптерінен)Көріп тұрмын қайтқан құстар тізбегін,Солар, сірә, алып қашты түз лебін.Самалдардан ескен мынау қиырғаДаламдағы дәннің иісін..

Болған шағым – өкінішсіз,Болашағым – өтінішсіз.Тағдыр бәрін шешеді.Атқан таңдар – аппақ Жарық!Тек іңірден сақтанбадықсайтандандырған кешегі.Жарқ..