Дулат бабатайұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Айтпасымды айтқыздың,Аузынды бақпай, келіншек!Шаруа десе – шалдуар,Салақ, олақ, еріншек.Бой түзеген боркемік,Күлкігөй, күйшіл, көңілшек!Қарт..

Бір патшаның бір кезде Тасыды бағы тасқындай, Дәулет пенен қазына Басып жатқан басқындай. Маңайынан озса да, Сонда-дағы тоймайды,Әлемді түгел алсам..

Қара қарға жем іздеп,Кезіп жүріп даланы,Өліп жатқан үйректің Етін тауып алады.Үйрек деген қарғаның Таппайтұғын жемі еді, Баласына ұяда Үйректі алып..

Үйренішті әдеті –Әркімнің ата жолдасы,Адам деп ат қояйын Әдетіне болмашы.Әдеті билеп жетелеп,Әркімді жүр оңдырмай, Мойнына әсте алмайды, Титығып..

Адамның жүрек – сенімді Сыр сақтайтын тұрағы.Сүйіп алған сұлу жар –Жүрегіңнің құрағы.Құмарлық — тасқын, мақтан — жел, Өсек — отың үшқыны.Өрекпісі..

Елін баққан ер болмақ, Жауын болжап, жер шолмақ. Аузын баққан би болмақ, Алыстан шолып, кең толғап. Зейнеті көп, пайдасы аз,Айта берсең – бәрі сөз...

Ертеңінде ертемен Қару-сайман сай болды.Топтан таңдап алғаны Ақбөртедей тай болды.– Танылар тұлпар желіден,Ер танылар бесіктен.Таңдап алған тайыңды..

ІЕр Еспембет кешегі Ерекше ер деседі,Тіл біткеннің шешені,Топта бермес есені,Үлгі айтса – көшелі,Жауға шапса – көсемі.IIБәйбішесі СыбанныңЖарасқұл..

Ертуған бұл күнде бай, жасында ұры, Жүрген жоқ еш адам да бұдан құры,Осы күн Сыбан алды дәулеті бар,Белгілі айтпасақ та сізге сыры.Төлебай түбі таза..

Ер қанаты ат болар,Жаяу адам мәрт болар,Сөйлеспесе ағайын,Алыстан да жат болар.Сөз бастайын бисмилла,Әуелі Алла құдай деп,Екі дүние айтады,Жаратқан..

Иманды бұл дүниеде ер сұрайды, Тітіреп дәретсізден жер жылайды,Көп жеген кісі ақысын залым-зұлым Бек қысып қабырғаңнан көр сұрайды. Иманы адал құлдың..

Әуелі Алла айталық,Ағузи билляһи әліпті, Қайыр беріп сыйлаңыз Мүсәпір мен кәріпті. Кәріпке қайыр берсеңіз, Ахиреттің дәулеті,Қараңғы емес, жарық-ты...

Қан жалаған қаһарлы Орыстың шыққан ұлығы,Аға сұлтан, қазыныңҚабаттады былығы.Аягөзің ақшалап,Астынан тартты жылымы. Меңіреу, керең ел болды,Тас болып..

Пайғамбардың ұлын айтар он бір деп, Молдалар кітап оқидыАяқ жағын дәл-дүл деп,Аңқауды айтар ар-гүр деп,Арамзаны айтар көлгір деп.Көргенсізден қыз..

Батыстан соқты боран боп, Шығыстан кеткен ызғырық, «Е» дерге шамаң қалмады. Жазықсыз майыр шығарып, Жау қарасы көрінді, Қабыңдап басты жерінді..

Өзен ғып өрге ағызды Жылжыған жылым бұлақты. Қураған шынар көгеріп,Қу тұқыл алды қуатты.Ай маңдайлы арудың Жұпармен шашын сылатты. Оңы күн, солы ай..

Алладан сұрап иманды,Рәжим шайтан лағыңды,Алдайын деп жүр еді Аңдып жүріп ойыңды.Алла жәрдем бермесе,Қашпақ ойдан қиынды.Үмітім бар құдайдан Сақтай..

Он бес деген жас қайда Жарға ойнаған лақтай?Қайда кеттің, жиырма жас, Тастан шыққан бұлақтай?Жиырма бес бар ма маңайда Жайқалған жасыл құрақтай?Отыз..

Ұста соққан темірден Әр түрлі аспап, сайман бар. Темірсіз тендік алмайды, Керектісін сайлаңдар.Жауға арнап соғылған Қан ішуге қылыш бар. Қылыш барда..

ІАл қарағай сұлу сындардай, Сымнан тартқан сымбалдай, Көгерген бүрі қуармай, Шөлдесе де, суармай,Бойы сұлу болғанмен, Көлеңкесі талша жоқ.IIАрғымақ..

Төсекте жатып керіліп,Түзге отырса ерініп,Аяғын буған қойға ұсап, Мойнын ұсынып беріліп,Қол созбайды азатқа.

Өкпешілін қайтейін,Тарпаң тайдай қылтындап; Бәтуасын қайтейін,Тазы ит қуған қояндай Қаққанша қабақ бұлтындап; Келемеж қылып біреуді, Сыртынан күліп..

Жау көргенде көздейсің Ши бұтаның тасасын.Жау кеткен соң жотадаКердең-кердең басасың.Бір күн тойса тамағың,Тасқын судай тасасың.Қарның ашса бір..

Көргеннің көзі тойғандай, Топты ортадан ойғандай, Сәулетіңнің сағымы Бұтағына шынардың Күнді әкеп іліп қойғандай. Сәндісің, жаным, сәндісің, Сән..

Өзіңе өзің тұсау caп,Кедергі жасап бағыңа,Бар болса қолда айраның, Ірімшік, құрт, қаймағың,Қанағат қылсаң болмай ма, Көксемей-ақ қымыз, ет.Ар сатып..