Сағым туралы Өлеңдер ✍️

Шер жамылған мұңлы аймақ: сағым-әжім,Құйын қашты бет алды тағы мәжін.Одан басқа селт еткен дәнеңе жоқ,Тыныштықтан жындандым, қажығамын. Шіліңгір шақ..

Етегіне оралған көк сағымның,Көше бойы көгершіндер. Ағым мың.Үшінші көз, көрмейтін безЗағип көз,Керегі не жарқыраған қабыңның?Бәйтеректің тамыры..

Сағым далағасалт атпен шықтым салдыртып,Сылаң күреңніңақ сабын терін алдыртып.Қасқырдың ізін,түлкінің ізін көп қудым,Қарсақтың ізінқұба жондарда..

Көңіл құрғырдың сағымнан бақ жасағаны,Жанымды жебей сіңбеді.Алматы менің арқамнан қақпаса-дағы,Майқұдық өгейсінбеді.

Көлбейді сағым керенау, Көкорай шалғын жер анау. Əкеңнің атамекені – Сенің де мұраң, балам-ау!Дəм татқан жерім осы ара, Дос тапқан жерім осы..

Бұлдыраған сар сағымныңішінде,Бейне– сұлуперіштелік пішіндеелестейдікөлеңкесі ұзарып,мейлі түсін,мейлі жете түсінбе!?.сағыныштыңсағымына..

Көңіл бейне-бала,Салған сайран-ай, а-хау!Өтер үнсіз ғана,Күндер қайран-ай,Жай байқалмай!Қайырмасы:Сағым дүние, өмір жалған-ай!Қанша жерде көңіл..

Сені іздедім желден де, сағымнан да,Сені іздедім шөлден де, тауымнан да,Бір көргеннен жүрегім көбелек боп,Жүрегіңнің отына қарылғанда.Күн көрмесем..

Сағымы – құланойнақ құла түз деп,Ұлытау, саған келдім ұлар іздеп.Киіктің жанарындай жаным жәудір,Табиғат – Ана алдында күнәміз көп.Ұлытау, ұлылыққа..

Ақ сағымның ұлпасына,Таң жиектеп жылт асыла.Елік қызыл ерте ілінді,Ерейменнің қырқасына.Түн тынысын зорықтырып,Ен далаға еніп кіріп.Күн құлағы..

Сағыныштың сарғайса да сағымы ақ Арман сүйген арлы кез де, жарлы кез. Кірпігімді күн нұрына малып ап Көкжиекке қарай-қарай талды көз. Үздіккенде үзіп..

Сары белден сағым болып ұшты арман, Сәлем айттым қанат қаққан құстардан. Ай, жылдарым, Айдындарым ортайып Күндер легі солай-солай қысқарған...

Бұлдыр-бұлдыр ойнаған құба сағым,Сүйемін мен ауылдың бұла таңын.Кермек дəмді, иісі танауға ұрды,Жусанын да, содан соң, ұнатамын.Арман құсын қырандай..

Болса да өткен күннен сағым басым,Белгілі ақиқаттан жаңылмасым.Оқуға түскенімде алғаш рет Қолымды қысқан Ләззәт қарындасым.Бес жыл бірге оқыған..

Жол ұзақ, шаршау маған емес көрік,Қозғалам тағы да алдан белес көріп.Тағы да сағым ойнап шығады алдан,Жүрген бір бақытымдай елес беріп.Отымның..

Күн күйіп тұр.Қан құрғап шөлдегенім,Таңдай — тандыр,Көз — бұлдыр, кермек — ерін...Үміттеніп жеткенім шиман тақыр,Болып шықты көк сағым — көл..

Сағыныштың соңында шаңым қалған,Шаң қалдырмай қойсын ба арынды арман.Жанарымның алдында сағым қалған,Сағынғаннан бәрі де,Сағынғаннан.Жүргеннен бе..

(Әбікен Қасенов рухына)Қардың бетінде қылтиған қурайдың сынған ұшынҮрлейді желі АрқаныңБейуақ сайын ызыңдатып.…Топты қарғаныңТоқсан жыл бұрынғы..

Сары арқа, салқар сағым далам-ай,Толқын да толқын көзді арбар.Көлге бас қойып дамылдағандай,Жезкиік қырлар, жез таулар.Балқашты көлдің бал..

Сағым жоқ,Сарқанатты сағым ұшқан.Көкжиек көзден көшкен, əрі ығысқан.Жаз бен наз – жанға жалау жалт берген соңСыздайды жазған жүрек..

Жабырқасам, көзіме жас келеді,Жанарларың бұлтсыз аспан еді.«Ай, жеттім-ау» дегенде бұлың етіп,Алдап кеттің сағымдай сәскедегі.Қабылдамай, жанымның..

Шыжып тұрған шілденің,Тапа-тал түс шағында.Дала деген бір керім,Бөленеді сағымға.Ақ толқында тербеліп,Барлық нәрсе билейді.Және олардың жерге..

Теңіз боп көкжиек төнеді:Толқындар кұлайды еңкейіп.Алысың жақындап келеді,Кішкенең кетеді үлкейіп.Дегендей тіршілік бар тағы,Аңдардың жаралы..

Көзімде көзілдірікҰйықтамап емТүнімен көз ілдіріпСондықтан даҚолдағы ГОРИЛЛАНЫІшіп алып отырмынТөзім қылыпА АйтпақшыОң қолдаЖурналым барШәкірттерім..

Сағым боп аққан сан жылдар,
Сарпаңға мені салдыңдар.
Тағдырлас маған, тағдырлар,
Қай жаққа кетіп қалдыңдар?
Сайрандап күнде келеті
Саялы баққа..