Жанат әскербекқызы шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Асфодел өсетін мұңдана
Ол жаққа бармайды Күн ғана,
Көлеңке сырғиды үн-түнсіз
Ақыл мен жадынан мүлде ада.
 
Асфодел...
Қан-сөлсіз..

Қазына боп келеді қай ғасырдан?!
Құпиясы күбірмен Айға ашылған.
Ала қашса жел келіп түп жусанын
Жол-жөнекей ұстап қап, сай жасырған.Мына қырат..

Сағынышты сазға орап бүгінгі әнді,
Баурайыңда балдырған күнім қалды.
Мөлдір бастау мөлтілдеп жатыр ма әлі,
Тұнығына жасырған сырым..

Ханамиде,
Сакура гүлдегенде,
Шие ағашын мадақта,
Күнде кел де,
Жүрегіңе жеткендей бейіш лебі,
Фудзи жақтан жел демі..

Ғаламда бар бір арал... бәрі іздеген,
Біреулер шын, біреулер аңыз деген.
Үмітке еріп кезеді дүниені
Байғұс пенде... күдерін әлі..

Алқызыл гүл,
Көгілдір гүл,
Аппақ гүл...
Оған қолын жеткізе алмас аптап қыр.
Ніл-дария толқынында толықсып,
Үлбірейді құпиясын сақтап..

«Суда юынып алдым,
Өстем коры калды,
Күк катына менгәндә
Канатларым талды...»
 
                                                       Киік қаз..

Аптап ыстық қариды кеп қыш-тәнін
«Осы ма – деп – шыққан сенің Ұшпағың?»
Пирамида...
перғауындар мұратын
Қанша ғасыр құпия..