Арпалыс туралы Өлеңдер ✍️

  Айналам толы ақ шаңыт,Бір сәуле көзге ілікпей.отарға барам аттанып,Атыма мініп сүліктей. Тарылтып мүлдем тынысты,Ақпанның аппақ тұманы.Уайымдай боп..

Тағы да ақыл, жүрек арпалысы,Бұл баста жөнді ой жоқ, талқан іші.Бергенше өгейсіте өтінемінСезімнің сорлы қылған тарқа күші.Сенделген сені ойлаумен..

Тырбанумен жаңа туған нəрестеАна төсін іздеп түсер əлекке.Құйтақандай тіршілікке байқасаңАрпалыстың басталғаны емес пе?Бір-бірінен мол алсам деп..

Арпалысып, алысып,Күзгі желмен гулеген,Қасарысып, қарысып,Жапан түзде тұрды емен.Қатал тағдыр көнді ме,Көрсетем деп күшімді.Түнере кеп төнді..

 Тірілу, сүю, танысу, күлу, табысу,Біреуден озу, біреуден кему, қалысу.Өмір дегенің осы екен деймін өмірменЖеңілу үшін жарысу...Жабығу, жылау..

Жүрегім, қорқытпашы дүрсіліңмен,Онсыз да күндер өтті күрсінумен.Мен осы қаншама рет құлап тұрдым,Көз ашпай кедергіден кіл сүрінгем.Өмірдің күтіп алып..