Роза сейілхан шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Мен ұйқыда,Жаным қаңғып.Күбір, күбір тілек етем.Қателесті арым қалғып.Дүрс-дүрс соққан жүрек екен.Мансап, байлық әлек тегі...Күйіп барам жалын..

Жан жүйемді кеміргіш ой кеміріп,Жын соққандай өлең жазам еліріп.Көз көрмейтін кеткім кеп жүр бір жаққа,Бұл өмірдің тәттілігін сезініп.Сонда ұғармын..

Жаныңа қанша қайғы жамаса да,Күлкі арсыз, ұйқы да арсыз, тамаша да.Өмірдің заңы қатал, талғамайды ол,Өзіңді қанша мықты санасаң да.Төрінде жүрегімнің..

Жүрегім, қорқытпашы дүрсіліңмен,Онсыз да күндер өтті күрсінумен.Мен осы қаншама рет құлап тұрдым,Көз ашпай кедергіден кіл сүрінгем.Өмірдің күтіп алып..

Талғажау ғып қанағат пен төзімді,Арман, арман, биік арман көз ілді.Көрінбейтін кеңістіктің ішінен,Белгісіз жан іздеп жүрмін өзіңді.Ал сен..

Сұрағым да көп,Жауапсыз лағып, сенделген.Жыладың ба деп,Аяйтын сезім менде өлген.Барлығы жым-жырт,Былығып біткен тірлігім.Бір-бірін құл ғып,Жер бетін..

Таң самалы,Көп-ақ екен жанымның аңсағаны.Өзіңді көрсем деген бірер арман,Кеудемде жар салады,Сені күтіп, көп болды шаршағалы.Шағын кафе,Жұрт күліп..

Көктен жұлдыз бір құлайды.Күндер жейді үңгіп Айды.Көлеңкелі тірлігімнен,Бір бақытым бұлдырайды.Таңда жаңбыр себеледі,Іздегенім өлең еді.Көрінбейді..

Жолықтың маған,Мұңайып жүрген шақта бір.Күз айы еді, төгіліп тұрдыБаққа нұр.Біреуді бұлай ұнатпағалыКөп болды,Кеудемнен жаным шығып кетердейШаққа..

Мен келемін,Әйтеуір жүріп келем.Күдікпенен, өлмейтін үмітпенен.Қол ұстасқан қыздың да жігітпененБір ғаламат назы бар біліп келем.Өлгем бе екем,Әлде..

Алдандырып жүргендей үміт мені,Бітпей қойды көңілдің күдіктері.Мұз боп барам, жүрегім тасқа айналып,Сабыр бер де, Тәңірім, жібіт мені.Тас боп барам..

Таба алмадым маңайымнан бір ізгі ән,Менің бүгін көңілімде көп күдік.Маңдайыма бұйырған сол ғұмырданЖүрегіме келем, тек мұң өптіріп.Ащы өмірдің..

Көзімнен жасым аққанша қуанып,бір күлсем деп ем,Төгілер ме едің моншақтай болыпмүмкін сен де өлең.Сағыныштарым сарқылып,сағымға айналғандай..

Күңгірт бөлме, күңгірт ой, күңгірт бәрі,Өлең іздеп ойымды үңгіп тағы.Отырамын оңаша оқшауланып,Жанарымнан мөлдірім сырғып, тамып.Көлеңкелі көңілге..

Таба алмай жүрмін күлкімді,Жауын ғып көңіл бұлтымды.Ішін бермейтін біреулер,Ашпақ боп кілтсіз құлпымды.Ұлпасын үрлеп арымның,Шоғыңа, тағдыр..

Сығандардай пал ашқан алақанға,Ойларымды жан-жаққа таратам даӨзім болжап, өзімнің өмірімді,Аласұрам ұйықтамай ала таңда.Өмір болса өтуде..

Шаң қылып Қызылсайдың сар даласын,Даладан іздейтіндей жан дауасын.Үйірін ақ бөкеннің талай көрдім,Жау тұтқан адамзаттың бар баласын.Қарақат..

Іздесе деп ем, сені де мендей сағынып,Күтсе ғой деп ем, сені де менше сарылып.Арманшыл болып кетсе ғой деп ем өзіңді,Ойыңа келген ойларға түгел..

Қызылсай,Қызыл өңір, қызыл құмдар,Төріңді мекен еткенҚызырың бар.Қайран сол, балалық шақБақытты еді-ау,Өзіңде қап кеткендейҚызығым бар.Қызылсай,Қызыл..

Дөңгелек Ай көктегі дөңгелек күн,Төніп тұрар үстінен дөңгелектің.Дөңгелек көз ішінде дөңгелек жас,Мен де сені неше рет дөңгелеттім.Дөп-дөңгелек..

Томаға-тұйық күн кешіп,Жырымды жүрем жұбатып.Санамды шайқап түн бесік,Өмірді кеткем ұнатып.Арманға сенгем алдамшы,Жанардан саулап көлшігім.Тұншығып..

Бара алмаймын ауылға,Барар едім...Бақытымды сол жақтан табар едім.Бәлкім, сонда от болып жанар едім,Тамшы болып мөлтілдеп тамар едім.Ағын судай тасып..

Ақылым-ау, есіңнен адастың ба?Көлеңке бар көгілдір шам астында.Ашу, сен де алжасып қалып па едің,Жауың барын біле алмай жар астында.Төзім, сен ше..

Тағдырымның түсініп өктемдігін,Қатыгездеу болып тым кеткем бүгін.Сүйенетін бір жан жоқ сүрінгенде,Жақсылыққа тек өзің жеткер Күнім!Күн не білер..

Жүрегімді өзіңе жұлып бергем,Үміттерге толғанда тұнып кеудем.Бақыт деген сағым ба, елес пе еді,Жеткізбеді, соңынан қуып көргем.Өзгелерден мен сені..