Роза сейілхан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Балапандарым,Жанымның жарығысыңдар.Жүрегімсіңдер,Менің бар тамырымсыңдар.Шөлімді басар сусыным,Жабыққан шақта,Жігерімсіңдер,Өздерің..

Теңіз өлең, толқышы тағы да бір,Көктем өлең, ексеңші жаныма гүл.Жаңбыр өлең, селдетіп жауа берші,Өмір өлең, мұңыма, зарыма үңіл.Тұнық өлең, ойыма..

Өзімді-өзім жек көрген кездерім көп,Осыншалық апыр-ау, арсыз ба едім.Селт етпедім, түкті де сезгенім жоқ,Жоғалтып ап, ұятымды қанша іздедім.Кешір..

Туған жер,Жүрегімнің тамырысың,Бір сәткеСарқылмайтын бар ырысың.Куәсі балалығым, жастығымның,Өзіңсіз басылмайды сағынышым.Көкшетау,Анау жатқан..

Қазақтың қызымын,Бойында қызу қаны бар.Қазақ деп соққан жаны бар.Жанатын түбі бағы бар.Ажарын билер ақылыБетінде ұяты, ары бар.Қазақтың қызымынтанып..

Шыңылтыр аяз, мүлгиді қала,Ән салып жатыр қар әппақ.Қайыңдар билеп бір биді ғана,Бозарып атты таң әппақ.Келмесін біліп жылауға шамам,Жазғырдым сені..

Ештеңені сезбейді ғой деп пе еңдер,Еш нәрсені білмейді ғой деп пе еңдер.Менің жаным көлгірсуді сүймеген,Оған куә, тау менен тас, көк пен жер.Бәрін..

Алматы түні, жан-жақтан зуылдап көлік,Қағардай замат, тоқтайды зырылдап келіп.Қонақжай анам жататын дуылдап келіп,Отырған шығар, мейманға қуырдақ..

Келген соң көктемМұз-қарды ерітпей ме екен,Қаһарлы қысқаОл әлде еліктей ме екен,Астаң да кестең,Бір ғажап сезімге бөлеп,Жүрегі нәзік жандардыЕлітпей..

Өтіп жатыр, өтудеесіл күндер,Сыйлап кетер бір сезімтосын күндер.Алматы деп аталғанмәрт қалаға,Тікпей жатыр бұл күндеқосын кімдер.Қара көздің..

Күз екен,күркіреп келген,Дүрілдеп, дүркіреп келгенЖаңбыр бопсіркіреп көргем.Терезе жылады қайта,Күн көзі сүртіп өткенмен.Мұң есіп тұрады бақтан,Таң..

Жаны ауырмас біреудің біреу үшін,Жанашырдың аздығын біледі ішім.Жақсыларды жаныма жақын тартам,Жақсы көре алатын жүрегі үшін.Шын мейірімге шөлдегем..

Сезім іздедім, төзім іздедім,Таппадым одан тұрақ түк.Есіме алсам, ең ізгілерін,Жанардан кетті құлап шық.Өзімнен өзім жерініп тегі,Жетімнің күйін..

Дәлелдемек боламын кімге нені,Күн артынан ілесіп күн келеді.Мен әйтеуір елегзіп күтудемін,Шын бақытқа ұқсайтын бірдеңені.Бірдеңені иә, рас..

Өзімді жүрмінмұңға шын батырып,Таңымды үмітпененкүнде атырып.Мүсіндеп қиялымдажасап алған,Бақытым келмей қойды-ау,ырғатылып.Білмеймін нені..

Жалықтырды,ұқсас күндер сырғыған,Қай жерде екен,қиялдағы мекенім.Өзімді өзімұқпай жүріп, кімді ұғам?..Кермек татыпбара жатса шекерім.Енді..

Жарық әлем, мен саған шын құмармын,Сүрінермін, құлап ап, бір тұрармын.Жапырақтай сарғайып күз келгенде,Көктем келе қайтадан құлпырармын.Мен өлеңмін..

Армандарымды қайтемін,Адасып жүрген ақ таңда.Сезімдерімді не істеймін,Түсіп бір қалған қақпанға.Мінезімді де білемін,Шыдаған талай батпанға,Адамдар..