Роза сейілхан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жан дүнием шаршады езілуден,Соның бәрі түйсіну сезінуден.Қайғырмайтын, түкті де ойламайтын,Пенделердің болмайды кезі мүлдем.Арманымды қашан мен..

Сүйдің бе демен, сен мені ұнаттың ба екен,Түспейді маған өзіңсіз шуақ, нұр көкем.Білер ме екенсің, өзімшіл өмір өткелден,Өтем деп қанша құлап тұрды..

Мен бүгін тағы өлтірдім,Жерледім ұятты селт етпей.Көлшігім көзде мөлт етпей.Көміліп қалған күнәмді,Қойнына алған жер теппей.Жын ұрып кеткен..

Елегізи берем неге мен,Жылымшы тамшы аймалап.Жындыға мені теңемен,Табаным жүр тек тайғанап.Мылқауға барам айналып,Жұлдызда сан жоқ, ай қарап.Қиялым..

***Тарылды тынысым, демім,Қаладан безуге шақ қап.Тірлігі құрысын дедім,Жығылсаң кетеді таптап.Несіне құмарттым екен,Қатыгез мекенге мына.Ес жисам..

Сағындың ба, деп сұрайсың сен менен,Есіңе алып күндеріңді келмеген.Сұрамашы, сұрақ толы кеудемде,Барлығына жауап іздеп сенделем.Сүйесің бе деп..

Сағынып жүрмін мен сені,Сағыныш ол бір ғаламат.Көрсем ғой деген бір ойлар,Дегбірімді де барады ап.Өзіңсіз мені меңіреу,Қызықтырмайды қала, бақ,Осы..

Керегі жоқ ештеңе, ештеңенің,Бір жарқ етер, ерте ме, кеш пе өлеңім.Түсіне алмас жанымды жүрген дос та,Ойық-ойық көңілдің кестелерін.Ерте барып мұңыма..

Жүректі тербеп қоңыр ән,Қоңырқай мұңмен жолығам.Қоңыр күз, қоңыр жапырақ,Түсімді саған жорығам.Меселі қайтып мелшиген,Бар болсаң бақыт, келші..

Жылт етпей қойды жақсы үміт,Есалаң күйден мезі еді ол,Қатпарын мидың тарсынып,Санасыз ойды кезеді ол.Ақылды жеңіп мұң деген,Арманды кетті ада..

Балапаным, кішкентай жарық күнім,Сенсіз өмір сүргенім бекер менің.Тәй-тәй ботам, жүруден жалықпа ұлым,Тәп-тәттім-ай, бал ма едің, шекер ме..

Алматы қарсы алған жоқкүліп мені,Есімде үмітімді үгіткені.Қаланың қатыгездеу тіршілігі,шығарды қанша ма рет сілікпені.Сол кезде дем..

Ертіс,Сен қалай ағасыңТүнеріп,Қап-қара мұң көрдімКөзіңнен.Жағаңа қайтедіҚойса егер гүл егіп,Мұң емес,Гүл егіп төзімнен.Көз жасым ағадыШүпілдей..

Саудаға салсам, кешірСені өлеңім,Сенімен деп ем,Көктеп, көгеремін.Өңменнен өтіп кетсе,Шарам қайсы,Киізі шұрық тесікКерегемнің.Өзіммен өзім..

Біраздан мәлім еді есіміңіз,Жақсыға ашық дейді есігіңіз.Қанымда жағымпаздық жоқ жан едім,Сізге енді жыр арнасам, кешіріңіз.Өлеңмен өтемекпін..

Есаға, есіл ағам-ау,Бәрін де есіме алам-ау.Алдыңда болса айыбым,Кешірші, кешір ағам-ау.Баладай жаныңды көргем,Шарасыз хәліңді көргем.Ақын ең, амал..

Табиғат берген қала сыйын үйіп,Ойлантпай қоймайды екен шыңы биік.Қазақтың жүрегі мен пейіліндей,Бұралып бал қарағай тұр иіліп.Таңырқап бұл ғажапқа..

Сұрасаң қыздың жасын қырықтамын,Білемін, Құдай сүймес қылықтамын.Құраумен келем әлі быт-шыт болып,Шашылған сезімімнің сынықтарын.Сұрасаң сұрай берші..

Мазаны ала берді күдік келіп,Дос анау бірін-бірі жығып беріп.Алдымнан бір тосқауыл шығады, аға,Жүргенде жақсылықтан үміттеніп.Өлген соң айтыла ма..

Шаршағам, жабырқағам,өмірдің заңын ұғып,Таңдар да әлі атпағансыйлайды жаныма үміт.Бүгінгі күннен безіп,Ертеңге емексимін,Тұрса да, санам..

Нала мұңым,Аңсап жүр дала гүлін,Ақ арыма дақ түсті,Аттамай-ақ ешкімнің ала жібін.Сенделемін,Бар күнәм жерде менің.Ұғуға да..

Сәлемдестім бау-бақшамен,Көк желегін жайып тұрған.Осы көктем емес пе еді,Мені мұңнан айықтырған.Тамашалап қыз – көктемді,Еске түсті бала..

(Әні бар)Білмеймін,Күн кешемін қайда барып,Жанымды ұқпағаныңАйдан анық,Еріксіз мені өзіңеТарта бердің,Көрінбес сезім жіпке,Байлап..

Нұр тілеп көлеңкедей күн аңсаған,Көктемдей көңілім бар гүл аңсаған.Мен сені ұмыта алмай қойдым десем,Біртүрлі естілетін шығар саған.Біртүрлі..

Әже, мен бүгін айналғам анаға,Көре алмай кеттіңіз өкінем.Қаншама уақыт өтсе де арадаҚазір мен мықтымын, бекігем.Сіз жайлы ойланам, отырып..