Бақыт беделханұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ол кезде он үште едік,Ойын мен ойды қатар тегістедік.Алқалы жұрт ортаға ап айтыстырса,Бірімізге біріміз беріспедік.Таңдайға Тəңір берген сөзді айтып..

Кіре ме деп жүргенде енді есіміз,Дөңгелемей қойды ғой өрге ісіміз.Екеуміз қара өлеңнің құрбандығыКешегі Мұқаңдардың жерлесіміз...Ақиқатты аңсаумен..

Топырағыңнан торқа-шапан жамылып,Жан-бауырым, жатырмысың, жабығып?!.Сен жанымнан ұзап бара жатқанда,Жаратқанның жазмышына бағынып,Қала бердім қайғы..

Не дауасын, таппаған соң өзге емін,Өкінішке өртей алмай өзді өзін.Аппақ айдың нұрын емген нұрлана,Жұлдыздарға қадап қойып көздерін,Сенің..

...Аспанды жылатқаным-ай,...Асқарды құлатқаным-ай,...Бұлақты суалтқаным-ай,...Құрақты қуартқаным-ай,Қабырғам сөгілгенін-ай,Бауырдан..

Сен сөйлеуші ең, баяғыда,«Ойдың шалын сүйендіріп,сөздің аса таяғына».Жүрегіңнен жыр ұшырдыңжүк түсірмей ақылдың аяғына.Арбасы ауып, өгізі..

...Қайда екенін кім біледі жайлы бақ?Жатқан кезде төбемізден жай құлап,«Жолдасыңнан жолда адасып қалдың» деп,Күн батқанда көтерілді ай..

...Аға-досым жаралы,Іні-досты алқымдап тұр ажалы. Арқа тұтып ап қалғанмен ағаны,Кетпен таудың жылап тұрды жанары.Қас-қағымда қақ айырылып қара..

Бұл не деген алдамшы өмір еді!Жұрттың бəрі бақытты көрінеді.Таңмен бірге таласып.., жанұшырып,Қараңғыға қайтадан көміледі.Бұл не деген алдамшы өмір..

Ақындығым арманшыл, кімге міндет?Күнде айығып, тазарам, күнде кірлеп.Қалай айтам қаймықпай қазағымаМына өмірді сен үшін сүргемін деп?!Кімге, неге, не..

Өлең жаз, дейсіз ғой тағы да,түн құшағында жатып.Жатқыза қояр ма жанынанұрлы шағында – уақыт.Уақыттың өкпесі күйгендей, шаршатты-ау, уəделі..

Дос көп кезде жалғыздықты жазғырдық,Дос жоқ кезде азаптандық, наз қылдық.Мені ешқашан сатпаймын деп жылайды,Жалғандағы жалғыз досым –..

«Аспанда Күн жоқ,Жерде үн жоқ,Арамызда кім жоқ?..»Мəукенұлы Нұрлан жоқ!Толқын-толқын ойлар жоқ,Толғау-толғау жырлар жоқ.Жұрт томпияр тойған..

Ей, қиялымның қиып түсер сұңқары,Алты құрлықты айналғанмен,Аспандағы айды алғанмен,Күн түбіне сайланғанмен, Мойының талса, қайтесің?!Ай, арманның..

Фəни бір күн сөз алды,Сəби күлкім тоналды.Ойсыз, мұңсыз шағымды,Ойнап жүріп сол алды!Сөз тізгінін ой алды,Мұң үрпиіп оянды.Көзім алды көлкілдеп,Көк..

Өлең қалқып барады ой-ағында,Қос бүйірі бүлкілдеп оянуда.Оянуда, біртіндеп бой алуда...Өлең қалқып барады ой-ағында!Денең балқып, жанады жүрек от..

Менде бəрі бар еді, ...иə,бергенмін!Барын аяп қалар дейсің елден кім?Желіктері басылғанға жел бердім,Ерік-демі басылғанға дем бердім.Ана болар асыл..

Ешкімнің де болмасын дауы бүгін,Тауда тудым, тауда өстім, тау ұлымын.Анау, асқар шыңдардың-шығандардың,Бірге туған інісі-бауырымын.Таудан ескен..

Қарашада шөп басын жел кемірер,Шұнақ аяз шұқшиып, ерге мінер.«Қауыс» соңы, аяғы «Боқыраудың»Бітпей қалған бейнетің белде жүрер...Тоң сіресер..

…Кісі таңдап араласу – сән болды,Жоқтың жолы – кеседі деп бар қолды.Ол қырттарға өкпе де артпай, наз да артпай,Тамашалап жүріп..

Ойдан басқа серiгiм жоқ. Сенделгем.Түсiмде де ойлар маза бермейдi…Жұмыр жерден сыр жасырғым келгенмен,Жүрегiме кiр жасырғым келмейдi.Жазығы..

Қарғам-ау, себеп көп-ті мына өмірде,Себепсіз жүре алмайсың біреуің де.Бағың жүр.., жақсылардың жүрегінде,Сорың жүр.., жамандардың тілеуінде.Бәрі бір..

Бұ дүниенің сахнасындаҚұдай қойған драмадай күрделі,Тағдырым бар мүлде бөлек сүрлеуі.Кісендеулі жүрегіме қарамай,Мен сүйемін «өмір»..

Бір-ақ күнде бақ та жайнар, сор қайнар.Бір-ақ күнде жөнсіз сөзің — жол байлар.Дəн теріп жүр жапасынан сиырдың,Біздер, əлгі… бұлбұл..

Досым бар ма, бiлмеймiн, жауым бар ма?Тамырымнан бүгiлем дауылдарда.Бауырымды жегiзiп “ит пен құсқа”,Ақыл айтсам, сосын кеп..