Жұмекен нәжімеденов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Көп кеңеске қатыстырма мені осы –кітабымды бітірейін келесі.Бір «қалқамен» үлгергем жоқ қыдырып,бір есерге қарыз ем бір жұдырық.Бар еді ептеп сыбап..

Асықты адам –тамыр теуіп тасып қан,тағатсыз ғып,қанатсыздық жасытқан.Асыққан ол тұз алуға көршіден,кешкі ауылдан қыз аулауға асыққан.Мақсұт –..

Бір күйді бастайыншы, күй артығыөзен боп бір теңізге құяр түбі...қайтсем де бүгін Мекке барамын депжеліден өреді екен түйе әр күні.Теріп қырқып сол..

Кешір, кешір, өзіңді Хақ-тағаламсәл әзілдеп, артынан ақтап алам.Бастығым бар – ол әзіл көтермейді,құрдасым бар – ол өзің атқан адам.Көңілдің..

Қызылоба. Тал, терек жасыл-жасылСудырайды-ау ақ жауын басылғасын.Жылға суы жымысқы, жылжып аққан,екеумізді тал түсте бір жылатқан.Қызылоба. Тал..

Жырың қызыл ғой десе,жауап әзір, таза арым:қызыл тілім сөйлесе,қызыл қанмен жазамын.Қызыл тілім тіпті ұзын,ұқсас қызыл тасқынға.Ант еткемін..

Ыстық құмды жебелепсоғады жел бір тынбай.Ақселеу мен ебелекШылымшының мұртындай.Сараң дана, аспан-ау,саған ғана сөз ғап тұр.Бота ма анау, басқа ма-ау..

Қоңыр шешем қоңыр кешті жамылып,көзін сулап, қалып еді қамығып.Қоңыр жолға түсіп едім мен өстіп –қоңырқай ой маза берер емес түк.Қоңырайып жатыр алда..

Сүйіп ем мен;елде болған екі айдаол да сүйген секілді еді, –не пайдақара кемпір қуды бір күн:– кет, әйда. –Осыны да қыз бағу деп атай ма?Ит байлайды..

Терістіктен өкпек жел тұрды – мейліеске салды осы жел бір дүлейді...Шыға қашты ақ түтін мұржалардан –шөп басында ақ түбіт үлбірейді.Кәрі қойшы..

Бір адамды тұтқын етсе – жарайды ал,он адамды тұтқын етсе – жарайды ал.Бола ма екен бүкіл елді тұтқындау,кітапхана, ән-күйімен қарайған?!Ал, ұмтылыс:..

Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, –қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.Қонақ емес..

1Жаңалық!Жаңалық деп аттан салып,жаңаны жұрт со күндер қатты аңсады...Қара жел, ақ қар жайлы Блок толғап,туа алмай «Он екінің» жатқан шағы.Қара..

Елім-ай деп есуас та айтады,халқым-ай деп қарақшы да айтады.Тыныш жатқан тау мен дала байтағы –Чили жері, кегің қашан қайтады?Әрбір баста – басқа..

Қартаң әйел қасы иілген тағадайқимылыңды, бет-жүзіңді бағады-ай.Есеп шоттың тасы жылпың,тіл жұмсақ –жарылқап тұр, жарылқап тұр жағалай.Біреулерге..

Екі беті бір бозарып, бір күйіп,ұлым кірді төбе-шашы үрпиіп:– Әке!– деді екі иінімен алқынып,– Ұлым,– дедім,– ойланып ал, сәл тынық.– Пионерлер..

1Мыңқыл қақты-ау мынауыңжинақ болып шыққанда.Тұмсығының тұмауыөлеңіне жұққан ба?!Иықтасып бір ерменбүгін де ішіп кетулі.Шашын жайып жібергендолы..

Қараң-құраң бұталардың арасы,әлдебіреу жүрген жоқ па, қарашы?Маңай жұмбақ, бір құпия іс бардай,қазір біреу етегіңнен ұстардай.Тағы да ұрлап әлденені..

Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,дар арқаны – бір қыл арқан есілді.Бір ат арба туарылды сол түні,бір айбалта суарылды сол түні.Үкім бірақ кетті..

Бас июге арланып,ерлік төлеп, қайғы алды.Сонда Чили – бар халықКорваланға айналды.Құйын – уақыт мінезі,–шын бетіңді танытпа!Корваланның бір..

Қошалақ құм маңдайында Күн тұрды,қабағыңда сенің жұмбақ мұң тұрды –Сол екеуін салыстырып қарап ем,жаным менің үркіп қалды бір түрлі.Қошалақ тау..

Суға түскен сәуледей дір-дір қағыпуақыттың алдында жыр жырладық...Бір ымыртта есікті еппен ашыпкүдік деген сайқалың кірді ұрланып.Сыңқ етіп бір күлді..

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,ернеуінен кесенің сүйіп кетік –айналаға қарады ол,сол бір кесежас жігітті жіберді биіктетіп.Бүйтіп биік болғаным..

Ат мініп өскен аулақта,даланың ұлы ем деп мен деқараймын енді тау жаққа,жүрегім шаншып кеткенде.Аз көрдім деуге бола ма,астаналықпын деп мен..

Иә, алыбым, тұрдың баХақ жолына қасқайып?!Құз ба алдың, құрдым ба –анықтап бір тастайық:мына жағың – терең ор,мынау – айдын ақ тымық.Уа, тәңірім..