Жұмекен нәжімеденов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 967

АНА
Мезгіл жақсы,тұрмыс бірақ күйгелек,күйгелек қой көңіл шіркін – күй керек....Апыл-ғұпыл жаға, жеңін түймелепкүнде шығам кішкене ұлды сүйрелеп.Менің..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Альбом жыры
Жанжалдың созады әйел қирағатын,келтіріп Хақ есімін, иман атын.Бұршақтап екі көзі бұлан-талан,жан бар ма бірақ соған иланатын.Күлкісін сұлулармен..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АЛТЫ КАРТА
Балта түсті,мәткең бар ма – соқ, қане!Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!Қызды-ау ойын,қызды, қызды, әй, қызды –көзір алты ұрып алды жай..
©  Жұмекен Нәжімеденов
А...ҒА
Тағдыр сені тоқ қылды,торықпа, дос, мықты бол.Құшып ең бір шоқ гүлді,тікенек боп шықты ол.Құмай ғой деп мөлитіпасырап ең бір итті,төбет болып ол..
©  Жұмекен Нәжімеденов
НЕЙТРОН БЕЙНЕСІ
Қасіреттің тілін қалай дәл тапқан,өмір жасап пальтолар мен қалпақтан –о, ант атқан, ант атқан!Мөлдір бұлақ бұрынғыдай сұп-сұйық,шөп басынан шық..
©  Жұмекен Нәжімеденов
БЕС САУСАҚ
Саусақ – бесеу.– Пәлі, шіркін, жарқ етті-ау бір жаңалық!Біреу, екеу...ал, санадық, санадық.Шалдар алды шашқа – қырау, сақалға – ақ,«бірдей емес бес..
©  Жұмекен Нәжімеденов
БЕСТАРМАҚ
Қара түнгі найзағайдың жарқылыөтетұғын сықылды мен арқылы.Содан шығар, содан шығар жарқыным:қара суға қайық салдым – қалқыды,қара сөзге сезім құйдым..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Біз өзіміз
Шындық деген көк аспандай тым биікмұхит сын-ды әрі терең тұңғиық.Жан сендіріп жаңсақ жайлар, қате аңызбіз де содан қателесіп жатамыз.Шыңды, рас..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЖАУАП
Әлдекімге қарау ой боп қонатынмені, мені ағартады қара түн.Таң алдында ақ періште құсаймынқыз-келіншек қырқып алған қанатын.Пәк жыр жазып өткізбек ем..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЖАРАСТЫҚ
Бірді сынап жүрген жұрт, бірді міндеп:қара қарға байғызға күлді күндеп.Бозторғай жүр – шиқылдақ балапанынуа, менің кіп-кішкене бұлбұлым деп.Қанден..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕСКІШЕ
Не сезінсең, сол жайлыашық айту – болмайды.о, болмайды, болмайды.Емен болып біт, мейлі,қағаз етіп бүктейді.ой, бүктейді-ау, бүктейді.Аузын сүртіп..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕСКІЛІК
Дүниеде «тозды» деген сөз қиын –айтпас едім:әттең, менің тозды үйім.Аттап қалсаң – батқан сынды дүр салмақ,еден-тақтай қиналады ырсаңдап.Ей, қызыл..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕСКЕ АЛУ
Сталинград деп күндеЖырлап еді-ау Неруда.Сонда желдің өтіндетұрған еді-ау Неруда.Көкірек қой бұл ғасыр,көкірегін көр міне:ұлы ақынның тұлғасынкіші..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕСЕП
Табиғатта бәрі есепті деп еді,есеп шығар – түсінбесем мен оны?!Күн аласа болған сайынкөлеңкеұзын болып келеді.
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕМЕН
Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.Шекісіпті шеңгел болып тамырлар –қара тасты бүріп қатып қалып тұр.Мынау қартың..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕЛ-ЖҰРТ
Жел екпінін маған берсе табиғат,маған берсе судың күшін табиғат,жаңғырығын берсе жақпар-таулардың,даладай ғып кеңдік берсе табиғат;берсе маған..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЕКІ КӨРІНІС
Сирек бұлттар алалап қырат, қырды,бір көлеңке, бір шуақ лақтырды.Әр сыбысқа жапырақ құлақ түрді,бұрғы-құйын бір дөңге шаншылып апбұрап тұрды..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ДҮКЕНДЕ
Түсінбейсің көп адамға,көпте – ерік,көп деген көл – тұзың көлге кетті еріп...Қайбір пиғыл қиын бірақ;дүкенненшықты біреу бір тай шытты..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ДАЛА
Құйын біткен адасып жүр далада.Тастар – шұбар,сайлар – ирек,дөң – ала;құм қаңбағы, ал, домала, домала!Дене сөніп табылғанша моладан«адам басы қаңбақ»..
©  Жұмекен Нәжімеденов
БІРЖАН ТУҒАН ЖЕРДЕ
Шығандығы шыңдардыңБіржан әні секілді.Алыс жатқан мұң бар бір –жырлағаны секілді.Бүлдіргендер бір түрлі«Ханның асы» секілді.Ақ қайыңдар..
©  Жұмекен Нәжімеденов
БІР СӘТ
Жұлдыздары жымың-жымың күліп түнжібек нұрын шашып тұрды үміттің.Қашан еді, қай түн еді? –Ұмыттым.Зеңгір көктен қарағанда жылып күнбіреу – маған, мен..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АҚӨЗЕКТЕ АЙЛЫ КЕШ
«Ақөзектің» пәк жүзін жымыңдатып,бұлт-бұлт етіп барады құлын батып.Құлын батып барады.Жас сұлудыңжауырынына кетіпті бұрым батып.«Мына қазды қанатпай..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АРИФМЕТИКА
Екі қол еді – бір-бірімен алысты,екі жүйке бір-бірін жеп тауысты.Қос табақша,екі қасық... сән ұштықосылғанда үшінші бір шанышқы.Үшіншінің аруағы асып..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТҮН
Ызың-ызың ететінің не сенің,онсыз дағы жайсыз менің төсегім:еске түсіп біреулердің қорлығы,біреулердің айтқан жала-өсегі.Жатырмын ғой, көрмеймісің..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТЫНЫШТЫҚ
Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,бірақ бұта дамылсыз судырайды.Қайнап жатсын миында..
©  Жұмекен Нәжімеденов