Жұмекен нәжімеденов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

1Қызық, қызық қарап тұрсақ «қасіреті» мұның да,тұңғыш шыққан гүл секілді махаббаттың тыңында.«Ақсары қыз», «Қара..

О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғыпАлып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,Ұқсамай ма күлгендегі..

(Мысқыл)Иә, бұл төбет қой, көк төбет,Мойнына көп салды шынжыр дақ.Көрген жоқ өмірге ол өкпелеп,Шынжыры тұрсын тек сыңғырлап!Шынжыр ғой, о сорлы..

Тауға қарай келемін, тауға қарай,Дария-самал алдымнан аңқып ақты.Тауға қарай беремін, тауға қарай,Күндерім де алдағы тау сияқты.Алқынады қос өкпем..

Қайда ғана, қайда ғана, қарама,Ұшып жатыр жапырақтар сарала.Ойнайды олар туған жердің жүзінде,Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?Бұлт төмендеп.....

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –Тер шығады – жел соғады бір мұздай.Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,Шөмелелер – жұлдыздай.Әр..

Батылдау сал айырыңды, сал былай:Копаң етіп көтерілсін шөмеле.Көлеңкеңнен қимылыңды аңдымайБер еркіңді мынау шымыр денеге!!Пай-пай-пай-пай! Білек..

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.Бүкіл алап шыр еткендей боладыТиіп кетсе ботинкаңның табаны.Күн..

...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,Қоя аурудан айықпаған баладай.Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.Тау әжімі терең..

Тау төсі ақ көбік, ақ айран –Қара бұлт жалайды жата қап.Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,Сол үшін бұлт деген атақ ап.Кәрлі бұлт түнеріп..

Алатау ақ кеуде, ай-құлып,Ақырын еседі түн лебі.Аспанмен бірге ол қайғырып,Аспанмен бірге ол күледі.Тасиды ол, бұлттарды тасиды,Арқалап түндерден..

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,Көңілдің шыңынан қарғыды үн.Табиғат анаға өкпе жоқ:Бір түске бояпты барлығын.Айнала жап-жасыл – жас..

Өзенін өргізіп тау алса ғана,Қарайды қарауытып сан салаға.Қайтеді ей, мына толқын, құла толқынЖартастың төсін сорып тамсана ма?Шұбырып шұбар ала су..

Күншығыс қызыл туын көкке байлап,Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.Керуен-тау..

Сағымды таң, самала таң, нұрлы таң,Тыныштыққа қарауыл боп тұр бұтаң.Боз сәулеге беті-қолым жуып ап,Сұлулықтың мөлдірінен бір жұтам.Жадағай таң..

Уылжып тұр, күмілжіп тұр бар маңай –Көктем деген осы екен ғой… арман-ай!Гүл төсіне қонақтаған көп бояуКөз шіркінді қояр емес арбамай.Көк теректер..

Көк те жұлдыз, жер де жұлдыз – бәрі ұшқын,Жұлдыздардың сәулесімен жарыстым.Тербеледі теңіздері сәуленің,Сол теңізге батып-шығып әуремін.Жері..

Аспан жаққа шақырады мені өлең,Шақырады аспан төніп тұрып төбеден.О, жұлдыздар, алыс едің сен неткен,О, жұлдыздар, жақын едің не деген!Тамшы терді..

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп,Мен отырмын бір төбені мекендеп.Анда барсам мына жақты көрмеймін,Мында келсем ана жақты көрмеймін.Айтыңдаршы..

Тұрмыз, міне, вокзалда...Үлкен де тұр, кіші де тұр, тұр бәрі.Құлақта тұр таңғы желдің ырғағы.Сықыр еткен кей ботинка табаныЖұртты өзіне бір қаратып..

Әй, осы бір... буын деген бір «бәле»Әкелем деп отыр екен жырға не.Он бір, сегіз.... шыдай алман, әй тегі,Ал егерде он бес болса..

Шіркін өлең!.. Күркіреген толқындар,Осынша үнді барады өзен қайда алып?Мұнда қандай құдірет бар мен тыңдар,Көрсем бе екен ойланып?Селк-селк еткен..

..Жібек бұлақ желкілдейді, бар ағыКәрі әжемнің шаштарындай жаңағы;Тасты шашып, тау құлағын жарады,Көлки құлап, толқын ұзап барады.Әдемі ме..

...Әлі жүрмін. Түк бітірген жоқпын мен,Іш қазанын жалайды ыза от-тілмен.Алып, алып көп үмітті көп күннен,Деп кетем бе түк бітірмей өттім мен?Жоқ..

Айлар, айлар барады өтіп сан айлар,Ағарады сақалдар мен самайлар.Адам шіркін қартаюды санайды ар,Айлар, айлар, барады өтіп сан айлар.Қартсың десе..