Жұмекен нәжімеденов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Сірә, саған ұнай алмас бұл ағаң,—кұтылмаспын өсек, ғайбат, бопсадан:әдейі арнап ұнамасын деп саған,ойымды айттым өз көңліме ұнаған.Сен ақылды болсаң..

Сенің әкең ешқашан тарылмады,тарылмады сен үшін барында әлі.Кетсе егер кемшілік көп ісінен,кетті бәрі ойлаудан қарын қамын.Бәрін көрді,бүгінде көбі..

Бірінші өлеңТау сүйеп иегін көкжиеккеүмітін тұр артып.Тағы бір ғажайып түн өтті –тек қана үлгердім құмартып.Тағы бір таң атты арайлы,тағы бір жаңалық..

Сонда біздің ауылғажақын еді-ау көлшік бір.Сен шықтың су алуға,ат суғара мен шықтым.Құстар ұшты дүрлігіп,суық тамшы бүркіп бір.Шелегіңнің..

Сенің ғана көзіңмен айналаға қараса,көк әйнектен көргендей жайнар еді бәрі аса.Жаман кісі, жаман іс, жаман пиғыл болмас ед,–сенің ғана көзіңмен..

Сенің шашың түн десем,адасумен өтем ғой.Күліп тұрған күн десем –сенің күлкің екен ғой,Сыңсып кетсе ну ормансенің лебің екен ғой.Шөлдеп едім,суарған..

Сені босқа атаймын-ау ер деп мен,жоқ нәрседен шатақ шықты шырағым.Шешең қолын құтқарғанмен жөргектен,азан-шудан құтқармадың құлағын.Қулау бастық..

Сенен артық бақ сұрапотырғам жоқ,бір түрлі –сенің кезің жақсырақболатұғын сықылды.Литфондыға жұрт бірден,танылмайтын сықылды.Қатал бастық..

Мақтаймыз кеп өлгенді,мақтаймыз-ау төкпелеп,Мақтаймыз кеп жазғанын тірісінде өтпеген.Жорғалаймыз алдында табытының,сол өліктұрып кетер секілді..

Сақтан, достым, қызықтан!Жақсылардың көзі отыр,Олар сезсе қиындық – қуанатын, төзетін:қызық кітап, әдетте, тез таусылып қалатын,қызық күндер, әдетте..

Қиын белет – бар жауың,құлатқанда бірер кеп,сенің қайғыра алмауың, –қуанбаудан білем деп.Бірақ кейбір «қатені»түзетем деп жүрмеңдер:Миғұлалар «екі»..

Үйрегі жоқ;қонбаған қазы қайтыпкөл секілді көргенге аз ұнайтынынжық жігіт шықты ілез шоқтық алып,күлдіріп ед бір қызды әзіл айтып.Бола ма екен..

...Кірпік – жебе,қасын ол садақ қылып,ататұғын көз оғын қадап тұрып,жігіттерді ыза ғып,келетұғынұнау үшін қыздарға сабақ біліп.Елтіп ұғып алған жан..

Шалқасынан ашып тастап есікті,үш-төртеуі дауға басса бөсіп бір,кеше кештен қайтқан бірі көңілдіайна алдында үш тал мұртын есіп тұр.Таңдайына тәтей..

Кешірімшіл ұстазың қаққанымен арқаға,жағрафия сабағы, әсіресе, картағақиналатын едік-ау көп-көп іздеп, көп іздеп,тауларды іздеп баттық біз..

«Беломорды» шиырып,тіп-тік ұстап иығын,оқуға емес, фотоға түсетіндей киініп,күліп қана қабағы – сөздің іздеп иінін,жігіт бола қалады – ел баласы..

Қарындасты сөзбен іліп «түзете»жөнелсе олар – таңданбаңыз сіз өте.Құны азайған дүние көп,жігіткеең құнсызы: бірге оқыған қыз екен.«Қыз» дегені..

Сілкіп тастап шаштарын,ойнап оқып жатқа жыр,лекциядан қашқаны –Бас почта жақта жүр.Галстукті сүйірлеп,бәтіңкені сүйірлеп;сүйір жігіт, келедіЖенПИ..

Ойланудан шығар-ау басы қатып,ақынның атануы жасық ақын.Жасимыз, тұнжыраймыз,жатырқаймыз,бала боп көрмегендей асық атып.Туғандай ой боп..

Осы күні жыр жаздық, көйлек көк те,Әжім салды демеші бейнет бетке;бейнеті аз бүгіннің, көйлегі көп,іші пысқан жұрт қайтсын сөйлеп кетпей.Көп..

Көйлек кір-кір,қалайшакірлеу емес – тозғаныШешем байғұс жамау сап,алатын бір қозғалып.Есімде жоқ қой менің,етік қалай тесілді.Есімде жоқ көйлегім,тек..

Көңілдің көзге шығып жарықшағы,су қосып керосинге, жағып шамын,шешеміз от тұтатып жылытатын,бір талын сіріңкенің жарып шағып.Жарытпады жабығып..

Жарыстың болса керек кәрі мықты –тұяқтар тасты шашып тары қыпты.Жеткенде нысанағаШабдардың тектабаны қақ айырылып жарылыпты.Майданға кетті..

Жазса – қалам әрең-әрең жүреді,Жігіттердің біреуі – “ауру”,бірі – “өлі”,бірі күтсе мұғалімнің ауызын,қоңырауды күтіп отыр біреуі.Жо-жоқ, ұстаз, бұл..

Еркесің-ау, досым сен,шүкір, күндепкөрген жоқпын ешкімді ұтып жүр деп.Түсе алмаған ғұмыры оқуымды,асықпаймын, әрине, бітіргім кеп.Рақатсың, досым..