Жұмекен нәжімеденов туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 781
Әңгімелер: 15
Поэмалар: 7
Шығармалар: 1

САҢЫРАУ МЕН СОҚЫР
Қошалақта,Сол баяғы біздің ата-мекендебір соқыр мен бір саңырау сапар шыққан екен де.Соқыр айтты саңырауға:– Жол қысқартып жолдасқаКөзің сау ғой –..
©  Жұмекен Нәжімеденов
СЫНШЫ
Поэзия – не тронутая красавицаБлок.Елең қақты айнала,бұғып бұта, шөп қашты.Бұлақ қалды аймалап,Жағадағы көк тасты.Аймалайды жел еппен,«Кет әрі» емес..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТАУЛАР МЕН ТӨБЕЛЕР
Таулар тұр асқақ,Осынау дала, мына алапТұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.О, титтей менің төбешіктерім, не керек,асқарлар бізді менсінбейді деп..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТЕНТЕК
Ал, сансыра, сары бұта,Сары желмен сал ырғаң!Көңілім, саған «сап!» деп ем –садаға кет сабырдан.Арық, Кәрі Пегасыңәлі аңсайды бәйгені –бәйге аңсайсың..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТЕҢЕУ
Аңдап сөйле, ағайын!Сөз дегенің әйел сын-ды көк айыл:бір күш алса, менмендігі оянып –бет қаратпай қояды.Маржан дейді Абайдың әр сөз-үнін,жылтыраққа..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТЕҢІЗДЕР МЕН ШАЛШЫҚТАР
Екі жастың сынамақ боп ақылынбірде былай сауал қойдым ақырын:– Аспан қандай болса сондай түсі бар,Жел тымықта күрсінгенінің өзіЗәреңді алып, иманыңды..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТОҒАЙ ЕРТЕГІСІ
– Жемсау бар ма бұлбұлда? –Сонау-сонау өтіп кеткен жылдардабір қарғадан сұрап жатты бір қарға:Қара қарға сұрады ала қарғадан,ала қарға сұрады ұзақ..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТУҒАН ЖЕР
– Туған жерің қай жер, – деді, – жаңа ақын?– Ол жерде де аспан мен күн болатын.– Туған жерің қай жер? – деді бір келіншек күлегеш,– Қара жер! – деп..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТҰЗДЫ ЖЫР
Мейірім іздеген секілді әлдекімнен бір ұрттам,Қос сәбиін ертіп кірді бір келіншек ымыртта.– Ажырасам!– деді жылап.– Кімнен?– дедім таң қалып,–..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШАҢЫРАҚ
«Шын жыласа адамдарСоқыр көзден жас шығады» деген бар.Ал, өз басым жылағанын әйнектіңКөрдім – соны өлең еттім, қайғы еттім.Жылағанын соқыр көзден..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШӨЛ
Құла-сары төбе-үстірт,Құла-дала, кеңістік.Пеш күрсінген сияқтыбетке ұрады жел-ыстық.Жолға айдаған қай қырсық?Бір уыс жел құйын болып құтырды.Қосаяқ..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҰРШЫҚ ЖЫРЫ
Сыртта – күзгі жел үні,бұталар тұр ыңырсып.Үйде – ене, келініекеуінде бір ұршық.Алма-кезек лақтырып,Қолға кезек алады.Иірілді ақ түбіт,Иірілді..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Ғұмыр ертегісі
Ан-тало-ги-ялар ғана басатынбір әдемі жыр оқыды жас ақын.Меніңше,автор қасіретті жүрегінде кілкігенШатастырып алыпты, әттең, күлкімен,Өйткені, жұрт..
©  Жұмекен Нәжімеденов
КІТАП ДҮКЕНІНДЕ
Ұлы қала болып кетті бұл қала:бір кезіккен адамыңды көшедеҚайтып көру қиындады – десе деей, адамдар, көптігіңді бұлдама,аз екем деп етпе көпке..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АКСИОМА
– Ақихаттың өзі кейде қиялдай,есек – есек,тұлпар – тұлпар деп еді.Бірақ қалай көк есегің ұялмайтұлпарлармен тайталасып келеді?!– Ақихат па?Ақихатты..
©  Жұмекен Нәжімеденов
КҮН ДАҒЫ ТУРАЛЫ
Біле алмадым:Сұрақ пен күдіктерімбара жатыр жанымды тіліп менің.Қадірлемей жұрт жылу, арайды даКүн көңілі бір уақыт қарайды ма?Құпияның құдірет –..
©  Жұмекен Нәжімеденов
САЙ
Көк тұманың көмекейі бүлкілдепТұншығып бір күліп жатқан сықылды,Бір сүйініш жүрегімді түртіп жеп,бір өкініш шымылдатқан сықылды.Ауық-ауық бір әлжуаз..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АҢШЫ
Таңсәрі еді. Садақ иіп жас талданаңға шықтым: бурыл түлкі қашты алдан,Түске таман құла болып түлкі әлгіқылаң ұрып құмға қарай бұлтарды.Көңіл –..
©  Жұмекен Нәжімеденов
КЕЗДЕСУДЕН КЕЙІН
Ұнап қалдың, қалқам, дедім бір қызғасоны айтқанда жүрегім сәл ығысты.Қыз ақырын қарады да жұлдызға– ертең,– деді,– болады екен күн ыссы.Дедім тағы:..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТОЙБАСТАР
Ұйқыда еді дүние,енді, міне:қонақ тұра жармасты белдігіне.Қосшы бала жүгірді қамшыны алып.Құламай тұр, Құдай-ау, тамшы нағып?Шу, қарбалас боп кетті..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Расында күй ме Ханды жібіткен,
Расында күй ме Ханды жібіткен,Әлде күйді мойындатқан жігіт пе?Астамшылық мінезімен қанқұйлымойындамай қойғанда ше хан күйді?Ал, егер де түсінбесе..
©  Жұмекен Нәжімеденов
– Бол, айт!– деді оқыс бұрып хан бетін,
– Бол, айт!– деді оқыс бұрып хан бетін,– Бол, айт!– деді жаңғырығып әлдекім,Дайын екен бітіруге бұл істі –Жендет дереу қорғасынды балқытуға..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Хабар күтті ел.
Хабар күтті ел.Ең алдымен Хан күтті,Жендетіне жұрттың аузын аңдытты.Жендет – нағыз жендет еді, алайдадүйім жұрттың аузын бағу оңай ма –тың тыңдады ол..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Көңілі – көркем, беті отты
Көңілі – көркем, беті оттыел еді бұл етекті –арасында қалды сол ел екі оттың:былай барса – қорғасынның азабы,былай барса – екі жүз жас қыршын жанның..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚҰЛАН КҮЙІ
Хан баласы азаптайтын жұртын кілтақтылардың ойыны да біртүрлі:Ойнайтұғын әлдекімге қанжар ұрып – қанатып,Ол болмаса – бота бауыздап, аң атып.Қаңқұйлы..
©  Жұмекен Нәжімеденов