Жұмекен нәжімеденов туралы Өлеңдер ✍️

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,ернеуінен кесенің сүйіп кетік –айналаға қарады ол,сол бір кесежас жігітті жіберді биіктетіп.Бүйтіп биік болғаным..

Ат мініп өскен аулақта,даланың ұлы ем деп мен деқараймын енді тау жаққа,жүрегім шаншып кеткенде.Аз көрдім деуге бола ма,астаналықпын деп мен..

Иә, алыбым, тұрдың баХақ жолына қасқайып?!Құз ба алдың, құрдым ба –анықтап бір тастайық:мына жағың – терең ор,мынау – айдын ақ тымық.Уа, тәңірім..

Чили-Орман сайрағанда шымшығыжаңғырды тас, жапырақтар сыңсыды...Әлденені қағып жатыр шеге ғыптоғайдағы тоқылдақтың тұмсығы.Чили-Чили!– өстіп сайрап..

Сенің, Уақыт, жөнің жоқ-ау тарылар,өмір бай ғой,өлімде де бәрі бар:газ, электр...«момын қару» – қағаз ба,ол да кейде бомбы болып жарылар.Өлтірудің..

Қара көмір жанатыны – әдемі,қара судың ағатыны – әдемі.Қара көздің жақсы-ау күлімдегені,одан гөрі дала түні – әдемі.Құт кірерде қара жерге қақ..

Бір бесікте данышпан ұл – көсемі,бір бесікте – қарақшы ұлы өседі.Бір қолымен шынжыр ескен деседі,бір қолымен сол шынжырды кеседі;Бір ұрты бал – бал..

Жақсылық – жас,Жылдар жаңа,күн өзге:ердің даңқы дарыды енді бір езге...Алатаудың ақ бұлттары салмақсыз,салмақсыздық келді содан мінезге.Салмақсыз қыз..

Бұлақ асып аққанда шарасынан,сені көрем жапырақ арасынан.Өткінші екен о күндер – келді, кетті,сезімді тек мұңды етті, мөлдір етті.Бұлақ мөлдір, сыр..

Қайда, дедім, Петефидің моласы –Мадьяр дос танданғаннан ұқпай түк,жыпық қаққан жанарымен бітті айтыптарихтың бетінде жоқ бір сырды;сонсоң маған аяй..

Ақ қайыңның әр бұтағы қайғы ілді,аққуыңның бір қанаты қайрылды.Ар деген бір асыл бар-ды – аттады,жар деген бір жасыл бар-ды – таптады.Түрме болып..

Шын биікке немене –шаншылып-ақ кеткен тік.Біреу-міреу төбемешығып қояр деп қорқып.О, түсінем, түсінемөскендерді аспандап:шығам деген..

Қайың-жеңге, алдыма қымыз қой да,тал-қарындас, сызылтып сыбызғы ойна.Орман-ана, кеңдік ет гүл-гүл аңқып,бір билейін Шілікпен мың..

Қиял1Кәдімгі түн, бейжай аспан тұп-тұнық,салмайды еске өтелмеген парызды.Ерлер бірақ әрі қайсар, әрі ізгі,таныштыққа сенбейтұғын тәрізді.Әй, жасай..

Заман – жақсы ертек бір,ертек жазам мен де енді:правосын еркектіңәйелдермен теңгерді.Бос орынға жүр өтпей,арыз айтып, жыр ғылып,әйелінен..

Бәлкім, мұңды хал шығар –тал көз жасын іркіп тұр.Көзі шатынап тамшыларәлденеден үркіп тұр.Маңай – сылбыр, сұрама –сылбырлықта мың түрлі:су ағады..

Өтті бір күн көгіңнен,Көкжиектің қақпасынан өтті шақ.Күншығыстан тебілгенүлкен қызыл доп құсап.Бір күн өтті мақтағанқақпашылар тұра алмады..

Түстің өзі енуші еді мазақ боп,түсімде нан... өзі қалың, өзі аппақжүрді мені елесімен азаптап.Көзімді ашсам таба наным тек әлгімаңайыма иісін тастап..

Чили-сарай көк тірейді, есебі:Чили-түрме жер астында деседі.Шаңқан-аспан, шалқайғаның не сенің –Хунта-үкімет қалтырап күн кешеді.Судан үркіп, шыңға..

Ағаш басы сарғайыпты – бар ма айыпмезгіл жетті.Ойды ескіртіп алмайық.Жата-жата архивында ақылдыңкөп өлеңім қалған сынды сарғайып.Сары жел есті – сары..

Сыңсып иіп бұйра алқап, бір ырғалыпсыбырлады,біз дағы сыбырладық –жақын келші.Жатқандай дала кейіпмұрттарымен бидайдың жыбыр қағып.Қос боз торғай..

Бір сөйлеп ем махаббаттың тілінде,бүрсеңдеп ем Қара ағаштың түбінде.Бүгін көрсем – жалаңаш сол Қара ағаш,Қара ағаштай менің жаным жалаңаш.Сағыныш пен..

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.Жаяу-құйын, өрепкімей қоя тұр,сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!Тіліп айтар..

Ей, Алатау, саған бұлне болды жер бауырлап?Бұлты қонып ғаламныңжатырмысың ауырлап?!Сұрқың сынық бір түрлі,күлдей сұрғылт қар түсі.Ауырласаң..

Көк бұлақ, әй, қусың-ау, қусың бұлақТыныштық сай, жырада тусын, бірақНу сыңсып, жатыр әне су сылдырап.Бұраңдап көк шалғынға еркелейсіңкөк бұлақ, әй..