Жұмекен нәжімеденов туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 781
Әңгімелер: 15
Поэмалар: 7
Шығармалар: 1

АРИФМЕТИКА
Екі қол еді – бір-бірімен алысты,екі жүйке бір-бірін жеп тауысты.Қос табақша,екі қасық... сән ұштықосылғанда үшінші бір шанышқы.Үшіншінің аруағы асып..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТҮН
Ызың-ызың ететінің не сенің,онсыз дағы жайсыз менің төсегім:еске түсіп біреулердің қорлығы,біреулердің айтқан жала-өсегі.Жатырмын ғой, көрмеймісің..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТЫНЫШТЫҚ
Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,бірақ бұта дамылсыз судырайды.Қайнап жатсын миында..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ӨТІНІШ
Көп кеңеске қатыстырма мені осы –кітабымды бітірейін келесі.Бір «қалқамен» үлгергем жоқ қыдырып,бір есерге қарыз ем бір жұдырық.Бар еді ептеп сыбап..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ӨМІРБАЯН
Асықты адам –тамыр теуіп тасып қан,тағатсыз ғып,қанатсыздық жасытқан.Асыққан ол тұз алуға көршіден,кешкі ауылдан қыз аулауға асыққан.Мақсұт –..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ӨМІР
Бір күйді бастайыншы, күй артығыөзен боп бір теңізге құяр түбі...қайтсем де бүгін Мекке барамын депжеліден өреді екен түйе әр күні.Теріп қырқып сол..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ӨЗАРА СЫН
Кешір, кешір, өзіңді Хақ-тағаламсәл әзілдеп, артынан ақтап алам.Бастығым бар – ол әзіл көтермейді,құрдасым бар – ол өзің атқан адам.Көңілдің..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚЫЗЫЛОБА
Қызылоба. Тал, терек жасыл-жасылСудырайды-ау ақ жауын басылғасын.Жылға суы жымысқы, жылжып аққан,екеумізді тал түсте бір жылатқан.Қызылоба. Тал..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚЫЗЫЛ ТҮС
Жырың қызыл ғой десе,жауап әзір, таза арым:қызыл тілім сөйлесе,қызыл қанмен жазамын.Қызыл тілім тіпті ұзын,ұқсас қызыл тасқынға.Ант еткемін..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚУАҢШЫЛЫҚ
Ыстық құмды жебелепсоғады жел бір тынбай.Ақселеу мен ебелекШылымшының мұртындай.Сараң дана, аспан-ау,саған ғана сөз ғап тұр.Бота ма анау, басқа ма-ау..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚОҢЫР ТҮС
Қоңыр шешем қоңыр кешті жамылып,көзін сулап, қалып еді қамығып.Қоңыр жолға түсіп едім мен өстіп –қоңырқай ой маза берер емес түк.Қоңырайып жатыр алда..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚОРЫҚ
Сүйіп ем мен;елде болған екі айдаол да сүйген секілді еді, –не пайдақара кемпір қуды бір күн:– кет, әйда. –Осыны да қыз бағу деп атай ма?Ит байлайды..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚИСЫҚ БҰТА
Терістіктен өкпек жел тұрды – мейліеске салды осы жел бір дүлейді...Шыға қашты ақ түтін мұржалардан –шөп басында ақ түбіт үлбірейді.Кәрі қойшы..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Қарғыс
Бір адамды тұтқын етсе – жарайды ал,он адамды тұтқын етсе – жарайды ал.Бола ма екен бүкіл елді тұтқындау,кітапхана, ән-күйімен қарайған?!Ал, ұмтылыс:..
©  Жұмекен Нәжімеденов
УАҚЫТ-ҚОНАҚ
Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, –қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.Қонақ емес..
©  Жұмекен Нәжімеденов
Хабаршы
1Жаңалық!Жаңалық деп аттан салып,жаңаны жұрт со күндер қатты аңсады...Қара жел, ақ қар жайлы Блок толғап,туа алмай «Он екінің» жатқан шағы.Қара..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ХУНТА
Елім-ай деп есуас та айтады,халқым-ай деп қарақшы да айтады.Тыныш жатқан тау мен дала байтағы –Чили жері, кегің қашан қайтады?Әрбір баста – басқа..
©  Жұмекен Нәжімеденов
АСХАНАДА
Қартаң әйел қасы иілген тағадайқимылыңды, бет-жүзіңді бағады-ай.Есеп шоттың тасы жылпың,тіл жұмсақ –жарылқап тұр, жарылқап тұр жағалай.Біреулерге..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЭТЮД
Екі беті бір бозарып, бір күйіп,ұлым кірді төбе-шашы үрпиіп:– Әке!– деді екі иінімен алқынып,– Ұлым,– дедім,– ойланып ал, сәл тынық.– Пионерлер..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЭКСПРОМТТАР
1Мыңқыл қақты-ау мынауыңжинақ болып шыққанда.Тұмсығының тұмауыөлеңіне жұққан ба?!Иықтасып бір ерменбүгін де ішіп кетулі.Шашын жайып жібергендолы..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ЫМЫРТ
Қараң-құраң бұталардың арасы,әлдебіреу жүрген жоқ па, қарашы?Маңай жұмбақ, бір құпия іс бардай,қазір біреу етегіңнен ұстардай.Тағы да ұрлап әлденені..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШҮКІР, ШҮКІР
Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,дар арқаны – бір қыл арқан есілді.Бір ат арба туарылды сол түні,бір айбалта суарылды сол түні.Үкім бірақ кетті..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШЫНДЫҚ
Бас июге арланып,ерлік төлеп, қайғы алды.Сонда Чили – бар халықКорваланға айналды.Құйын – уақыт мінезі,–шын бетіңді танытпа!Корваланның бір..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШЕГІНІС
Қошалақ құм маңдайында Күн тұрды,қабағыңда сенің жұмбақ мұң тұрды –Сол екеуін салыстырып қарап ем,жаным менің үркіп қалды бір түрлі.Қошалақ тау..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ШАҚЫРЫЛМАҒАН ҚОНАҚ
Суға түскен сәуледей дір-дір қағыпуақыттың алдында жыр жырладық...Бір ымыртта есікті еппен ашыпкүдік деген сайқалың кірді ұрланып.Сыңқ етіп бір күлді..
©  Жұмекен Нәжімеденов