Әлібек шегебай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Жасырып қайтем жарамды,Асырып қайтем бағамды.Ауылдан ұзап көрмегенКөшіріп алдым анамды.Ауылым қалды аңырап,Айдыным қалды жамырап.Қонысым болған қырық..

Күзгі талдай төгілген жапырағы,Көңіл құсым ойларға батырады.Қиялымды қытықтап анда-санда,Балалығым қол бұлғап шақырады.Сығаласа санаңнан сағым..

Көңілің мен кеңейтіп керегеңді,Көкпар шіркін қоздырар делебеңді.Ұрпағына қалдырған ұлы өнердіБабаларым не деген көреген-ді!Таңбалаумен тарихын тасқа..

Діңгегің де, тілің менен ділің де,Барлығы да оралады түбінде.Құндылықтың құнары бар өйткеніҚазағымның дәстүрі мен дінінде.Кейде бізге секілденіп бәрі..

Дүние түгел балқитын,Шұғыла шашып таңынан.Сағыныш исі аңқитынАнамның таба нанынан.Шаттық та жиі қонатын –Сөнбейді мәңгі санадан.Керемет дәмді..

Терең оймен тербетіп қаламымды,Жылуына бөлейтін жанарымды.Сыны кетпей әлі де сақтаулы тұрМенің жатқан бесігім бала күнгі.Сақтаулы тұр әлі де ақ..

«Ассалаумағалейкүм, адыраспан,Сені бізге жіберді Омар-Оспан».Осылай деп бұл қазақ,Сәлем беріп,Өсімдіктің өзімен амандасқан.Қозғай алмас..

Желбіретер жел сөздің жалауын да,Жандыратын қалжыңның қалауын да.Көңілдер мен пейілдер өз алдына,Айтып жүрер қызықтың бәрі ауылда.Бой тасалар болған..

Азынап астыменен тұнық көктің,Бұлттарын бесін ауа қуып жеттім.Бұл менің ауылым ғой,Ауылымнан,Мен неге соңғы кезде суып кеттім?!Сағыныш сырқатына..