Ғали орманов туралы Өлеңдер ✍️

Зымырап өрге тұйғындайЗаулайды вагон-қауғамыз.Қапырық, шаңға ұрынбай,Келеміз шырқап тауға біз.Вагонда: бала, кемпір, шал,Өрімдей өңкей қыз..

Бөктерлей тартқан бұ жолменЖасымнан бері сан жүрдім.Кей жері өшіп үлгергенІздері жатыр сан жылдың.Көңліне қанық жер едіБəрі де кəрі Жамбылдың.–..

Кезімде баспалдақпен көтерілген,Текшеге тоқтай-тоқтай өтемін мен.Алқынып аяғымды басам əрең,Тұрғандай біреу тартып етегімнен.Тыңдаймын жүрегімді..

Атамын күнде осылай таңмен бірге,Тарайды таң сəулесі бар өңірге.Сағалап сол сəулені келем бе екенҚалыспай қарағалы мен де өмірге?Бітті екен қанша..

Аттанар күнім еді бұлҚоштасып «Аяққалқаннан».Сағатым еді соңғы бірДəместік борышты атқарған.Əдейі келдім ертерекКүндегі түсер мезгілден.Алқына құшқан..

Тудырған түрлі əңгіме, нелер аңызСыр бойын сіз де бірге аралаңыз.Бақшада бадырайып тартады көзТеңкиген торлы қауын, ала қарбыз.Қарбыздар қарш айрылар..

Ерлікке елдің еңбегінБалаймын ылғи Сырда мен.Аралай жүріп көргенімСекілді өңкей жыр да өлең.Тамыры тұтас жалғасқанҚопарып шеңгел, жыңғылды,Қайырып..

Қыдырып біраз Сыр бойын,Өлеңдер жидым тірнектеп.Түгендеп бірақ қыр, ойынЖеткізу қиын суреттеп.Менің де қалды құмда ізімСекілді соны қайыған.Əңгіме..

Сыртынан Сырға қарасаң,Сұлу деу оны тым қиын.Қамысы қалың орасан,Шеңгелі жыныс жіп-жиі.Жиденің иісін сезгенмен,Ойлайсың қоса масасын.Беттемей содан..

Өмірді сен көп көрдің, көп өткіздің,Көрнектісін көп жерде сөзбен тіздің.Қайдағы ойлар көңіліңді қозғайды кепОқта-текте солардың көргенде..

Алуан түрлі өмірдің кітаптарынЖас күнімнен жалықпай күнде ақтардым.Ашқан сайын əр беттен алдым тауыпЖалын толы өлеңнің шумақтарын.Қол үзбеймін..

Туар деп тосын жаңа өлеңШығамын тауға қашанда.Өрісім шүйгін жəне кеңАралап қайда барсам да.Қош алды тағы ол меніКөгалын төсеп кілемдей.Төсінде гүлдер..

Ə, деп бір қолға алғалыЖалғасты жұмыс көп айға.Сарайды түрлі ондағыТұрғызу түгел оңай ма?Жоғалып кеттің дейді анамХатында маған өкпе айтып.Үйлерді..

Шыр етіп жерге түскенненСүйейсің арқа сен соған.Құрайды демей ештеңем,Қияды барын ол саған.Тепкілеп жатсаң төсінде,Тербейді сені үндемей.Тағарсың..

Елуге келдің ержетіп,Егделік бірақ жоқ сенде.Көңілімді қатты тербетіп,Қозғайсың қашан көрсем де.Қалпыңнан сенің мəңгі жасХалқымның көрем..

Бұралып əппақ қайыңдарСыбдырап желге, тұр билеп.Қызыққан соған жайым бар,Көңілді ойлар əлдилеп.Қасында Томар ауылыКенеліп жырға өскендей.Ғажайып өлең..

Құшақта мені, кəрі Ертіс,Толқының тұңғыш орасын.Бойыңа біткен өрен күшМаған да біраз тарасын.Бір кезде Шоқан, СəкендіОсылай құшқан боларсың.Өздерің..

Топырақ қымтап томпайыпТым-тырыс Тайыр қалған жоқ.Жалыны титтей ортайып,Жігерін ақау шалған жоқ.Қуатты үні саңқылдапШалқиды өлең көгінде.Сүйсіне..

Халқымның көңілін аудардыҚалпына бүгін Жетісу.Самсаған биік тауларыСекілді тойға тіккен ту.Тұрысы өлең тұп-тұтас,Толғантпас терең ол кімді!Шұғыласын..

Қашан да қуат-күшімдейКөремін «Аяққалқаным»,Керегін тапқан кісідейКенеліп жылда қайтамын.Көліңде баяу тербетіп,Көмілте суға орайсың.Түрімді бозаң..

Тумысы қорыс, ну орман,Таулары түгел бұп-бұйра.Өзендер жатыр бұралғанТеңізге беттеп тұп-тұра.Жазықтар тордың көзіндейТоспалар түрлі тоқыған.Қиын деп..

Аяғым кейде ауырып, кетеді ашып,Тұрғандай болам ылғи тікен басып.Қиналып, соған қатты кейігенде,Өзімнен өзім қайда кетем қашып!Улатып қан тамырды көк..

Шүу дейін, кəне, мініп көр дөненім,Көңліме кернеп бірге келді өлеңім.Кісідей қырсау мінген тепеңдемей,Жөн шығар бауыр жаза сермегенім!Сүйкімді..

«Октябрь туы», ал қабыл,Арнадым сəлем құттықтап.Сапарың қызық алдағы,Сайланып соған шық мықтап.Октябрь туы деген атҰқсайды үлкен үмітке.Қашанда..

Мекенін көрдім тағы Нұрмолданың,Жүрмеген Нұрекеңмен бірге онда кім?Кезінде ол өзі келген өңірлергеӨмірдің тартыпты өшпес тың жолдарын.Самсытып үй..