Ғафу қайырбеков шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

«Қойбағар» көлден су ұрлап,Қашады өзен Қарасу.Тосатын оны құр-құрлапАрада неше бар асу.Өзі де суын ұрлатыпПысық, озбыр сайларға,Таңдайын..

Күндізі ысып, түн мұздап,Қостанай желі құбыладан.Қарасу жолы тым ұзақ,Қарасу жолы бұралаң.Машина шамы үңгидіЖеті қат түннің, қойынын.Көрдім де..

Арасы қырық шақырым,Алыста Тобыл тулайтын.Арбамен жүріп ақырынЖолаушы кеште құлайтын.Қостанай көгі тарқатпайТұрғанда оның түтінін.Паровоз жолда дем..

Қаланың күтіп қақпасынТұратын халық шұбалып.Жадағай көпір тақтасынОлжалап қашып, су алып.«Оп-оңай менен өтпес, — деп,Жолаушы келсе..

Қайран дала, туған жер,Қасиетің нендей - ді?!Сағымды сай, мұнар белКөз алдымда көлбейді!Екеу ме еді жүрегім,Сен сыйлаған кеудеме?Тұрсын, ба ұстап..

Қыз тудың, атын Дили деп қойдым,Ержетті Дили, ұқсады саған.Дилижан қызым, мерекем, тойым,Екінші биыл класқа барған.Көрген жан оны тастамайды..

(ХАМИД ГУЛЯМНАН)ДОСТЫҚ ГҮЛІЗеравшан дария жағасы жасыл,Көрдім бір жаздай қос қызды асыл,Агроном Гүлгүн — сол қыздың бірі,Атақты бағбан —..

Тартшы, дос, «Қосбасарға» қолыңды ойнат,Секірсін шіркін саусақ перне бойлап.Көз жұмып, көрейін бір көңілімненЖас күнді өтіп кеткен желдей..

(Өлең - сурет)Түсіріп көктен сәулесінАй тұрды көлге үңіліп.Желпіп айдың кеудесінСамал өтті жүгіріп.Құлады көлге бір қияқЖағадағы қамыстан...Естілді..

1Сенен, ана, сегіз бала жаралған,Сенен, ана, сегіз сәби нәр алған.Балалығым ұстағанда, мен сеніҚызғанушы ем кенже туған балаңнан.Сонда маған..

(Ф. Тютчевтен)Мейлі қыран бұлтты шалып,Жайдың оғын қарсы алсын.Мейлі күнге жақын барып,Нұрына оның көзі қансын.О, таза құс, сенің, аққу,Бар сыбағаң..

Елуге келер көп кісіЕленбей елде бар, жоғы.Секілді дала шоқысыИықтан асқан саржолы.Қазылып жатыр қазақтың,Жырында сайрап іздерің.Өлеңнің отын..

1. ҚаптесерҚапшыққа сап үлбіреген мақтаны,Біреу үйінің ішіне әкеп, сақтады.Мекен еткен көптен үйдің іргесін,Бір қаптесер мынау істі көргесін,Сырлы..

Өзгеріп құлазыған дала заңы,Уақыттың намазшамы, таң азаны,Мың отты жанарымен түнді күн ғыпҚарайды қырларыңнан қала ажары.Жасы көп адамыңның..

Шеткі көше... Тротуар үстінде,Жалғыз маса жатыр қалпақ ішінде.Көшедегі кірлі таңба секілдіСол бір қалпақ жалт қараған кісіге.Әлде күндіз, әлде түнде..

(Ақындар күнінде)Бақыт жайлы сан аңызТыңдағаным бар еді.Айтып жүрген әр ауызОл жар еді, бала еді.Көрдім соның бәріненҮлкен бақыт мен енді.Көтерді ол..

«Өлеңде пікір болмаса,Жыр емес ол, далбаса!»Деген сөзді мың айтып,Жазды сынды молайтып,Бастырды да баспаға,Ұқсап шықты басқаға!Пікірсіз..

Кітапхана ішінде бір балғын қызСұрап тұрды жыр жинағын досымның.«Өлеңқұмар, япыр-ау, бұл, қай жұлдыз?!»Деген сөзін естіп қалдым..

Жыр жазамын дегендеСөзден тыяр лас, бөтен.Жетімдік көрмей өлеңдеӘкесі болған жақсы екен!

Есіңде ме бұдан он бес жыл бұрын,Құмда сезбей жаздағы өткір күн нұрын,Жалықпастан жалаңаяқ қуушы еңСүйрей қашқан асау тайдың шылбырын.Сүйкімді боп..

Былдырлап тілің шыққалы,Атадың кенет атыңды.Қызықтап үйде жұрт бәрі,Тіледі қайта айтуды.Сен тұрдың жұртқа аң-таң қап,Кісідей бұрын көп таныс...

Тұрмын қолға алып менБиылғы егін бір дәнін,Қалдым содан танып менТуған дала дидарын.Дала тұрды бір дән бопУысымда мекендеп.Қалдым сонда бір таң..

Жүрегімнен тұңғыш ұшқан қарлығаш,Аспанымда әдемі ізің қалды, рас.Бір жыл болды, хабарың жоқ, қайдасың,Басты сені көкірегіне қай құрдас?Таба алмадым..

Таң сәріден оянып,Көйлектің жеңін түрініп,Есімде өткен балалықҚой соңынан жүгіріп.Есімде жайлау Құлансаз,Есімде жасыл шұға жаз.Шағындау шоқша..

Екі қойшы — делегатТұр ішінде гүл - бақтың.Бірі жігіт, бірі қарт,Шуын тыңдап бұлақтың.«Ішкен жанда құмар көп,Көкірекке нұр сіңіп!Алматының суы - ай!»..