Мұстафа шоқай туралы Өлеңдер ✍️

Қарадан хан боп туған Шоқай датқа, (Қайран ер қисын жерін қалай жатқа) Қамдасып Қаратауда Хан Кенемен,Қол бастап, қондырыпты талайды атқа. Қарына..

Ән салғанда бұлбұл көмей, жезтаңдайлы Әміре, Бүкіл Париж тамсанған-ды дауысына, әніне.Француздар қошеметтеп, аяғынан тік тұрды, Ал, Әміре қасиетін..

Кеудемде сырлы саз барда,Көлдегі ерке қаздарға,Елдегі көркем қыздарғаАйта бер сәлем!Айта бер сәлем!Айта бер!Қайырмасы:Жұпарын..

Екі сөйлеп ер абырой алмайды,Тұрақтылық мінезінде болмайды.Өз алдына жол тауып, оқшау туған,Мен ойлаймын Мұстафадай жандарды.Екі сөйлеп ер абырой..

Елес маған сенің бала күндерің,Сәби шағың, балдай тәтті үндерің.Қиял қуып, алыстарға ой шомған,Жанарыңа жұлдыз құйған түндерің.Ой – арманнан қажып..

Қазақ елі – ел ғой деп енді іргеліКөңілімді күмәнсіз сендіргелі,Тарихыма тәу етіп,келіп тұрмынБейітіне Шоқайдың Берлиндегі.Үйірілді таңдайға жыр..

(Мұстафа Шоқайдың аруағына бағыштадым)Түйе қомын бесік қылып өсіп едім ат жалында,Маң даланың кәрлі қара тауларының шатқалында.Ырылдадым бөлтіріктей..

Бабаң-көкжал, атақты Торғай датқа,Нағашы атаң Хиуада болған тақта.Өрлік, отты қайсарлық қаныңда ойнап,Толымды ойлы заңгер боп келдің..