Монолог туралы Өлеңдер ✍️

Тәңірім, қатарымнан не кеміттің?!Жетегінде келемін жегі-үміттің...Туа сала тастанды атандым да,Терезеге телміріп сені күттім...Анашым...Серігі ме..

Кетпесін деп сұраусыз Ердің құны,Көктесін деп шырмаусыз жердің гүлі.Бір басыма бір метр жер жетеді,Менің айтып жүргенім Елдің мұңы.Елдің халін егер..

Мазалайды миыңды мұңлы ой неге,Оқылмайды жазғаның жырдай көне.Келе-келе түсініп қалғандаймын,Мәре болмайды екен ғой шын бәйгеде!Шығарғанмен атыңды..

Тағдыр кешсем табанымнан тесіліп,Ол мұңымды ұғар ма екен осы жұрт.Бағытымнан жиі-жиі жаңылып,Бақытымнан қалам ылғи кешігіп.Қиялшылдың жаратқасын бірі..

Түрік ақыны Назым ХикметтенАшыңыздар,Ашыңыздар, мен келем!Әр есікті қағып шығам – сенделем.Көрінбеймін көздеріңе бірақ та,Көру қиын – өйткені мен..

(Қария монологі)Алматыдан ауылға келдім кеше,Саңырау мен сақауды көрдім неше.Ана тілде сөйлейтін жан таппадым,Енді оны кім білер ел білмесе.Қолда..

Мойындауға мәжбүрмін: мен – пендемін.Қызыл-жасыл ғұмырым – ертеңге мұң. Тынышымды алды (қайтейін) тиым салғанОңымда да, солымда.... желкемде де..

Жалған сезім бе екен, әлде, жасықтық,Кездесе сап қоштасуға асықтық.Арбауында қала бердік ақылдың,Бәрін жеңіп шыға алмады ғашықтық. Үлгермедік өртеніп..

Темір өзек пендемін деп жүргеннің бірі едім,Ажал келіп қалды ма,Атқақтайды жүрегім.Алматыға баратын қара жолдың бойынаЖерлеңдерші, бұл менің ең..

Өкініштен кей-кейде өртенсе де өзегім, Тәуба деймін, туымды асқақтатты өз елім.Өйткені мен өмірді өз жүрегім ғана емес,Қабылиса, Балпықтың..

Бақыттымын, бақыттымын,Тәңірім!Қызығына куә болдым бәрінің.Тағы біраз жүре тұрсам болғаны,Жылдамдатпа, тағдыр, ажал әмірін.Бақыттымын..

Мен шың едім,менменсіген батырлыққа сын едім,жас қыранның қайрайтұғын жігерін,жалғайтұғын тілегінбиікті аңсар жүректерге жыр едім.Сұлу Көкше – сан..

Тирпулдағы (Ауғанстан) мұнай өндірісі орталығының бөліммеңгерушісі Аманулла Əлимен əңгімелескеннен кейін туған ой.Бұл жұртқа не жетпейді: күйгелектеп..

Кеудемнің қобыз мұңын тыңдап ғалам,Мелшиіп қара тау тұр тіл қатпаған.Кеудемде сағыныштың сазы еседі,Жанымның терезесін мұң қаптаған.Бабамның басы..

(монолог)Тұрған кезде бақыт та, бақ та ағындап,Көрген емес даламда жат дамылдап.Туған елдің тұтқасы мен болармынАлдаспанға айналған Ант қабылдап.Өр..

Дүние түгел бұл күнде қаруланған,Аспан куә,Куә оған ару-жалған.Сынақтардан тауларды аспанға атқанЖұмыр жердің үстінде бәрі уланған. Ұшып жатқан..

Тоқтар Әубәкіровтің монологыКүннен-күнге адамдар майдаланып,Сан соға ма сансырап сайда қалып.Бір қазақты ғарышқа ұшырмағанБайқоңырын жүрсе де..

Екінші монологМансап қуған жан болдың көктеміңде,Шенің де бар, бар және шекпенің де.Сұм атанып Шындықты шынжырлағанСен де өмірден осылай өткенің..

Бұл өмірдің тылсым күші – ішімдік,Біздер оны өзімізше түсіндік.Бір қуаныш бола қалса, той жасап,Дос-жаранға ішімдікті ұсындық.Ішімдікпен көңілдерді..

(Монолог)Тегі менің шын екен жаралғаным өзге боп,көрінеді екенсің сорың үшін көзге көп.Бәрі сені қызықтап жатқанымен, шын ұнапкетсең егер көңліне –..

«Адам мені Қасқыр деп,Қас албасты басқыр деп,Қатал үкім шығарған:Қасқыр көрсең, басқа ұр! – деп.Табиғатта ғажайып,Тартқан жоқпын аз айып.Бара жатыр..

Телефонмын тілім жоқ,Бірақ, маған тыным жоқ:Сағынысқан жүректерді жалғаймын,Алып ұшқан тілектер боп самғаймын.Жабырқаған көңілдерге ем болып,Жетем..

Бірінші монологКөрген жоқ ем бұл күнісоқырға ұқсас ешкімді,таяғының тықылықай жағымнан естілді?Көргенім жоқ тал нулы,үздім бірақ бір түбін.Көргенім..

Шығатұғын төрім бе еді бұл түрме?Жығатұғын көрім бе еді бұл түрме?Шырмауықтай шырматылдым шіркінге,Шырағымды өшірді ғой бір түнде...Туған ел деп..

Құлағымажетеді таныс бір ән,Таныс тауым...Таныс шың...Таныс қыран...Естимісің, Жан әке!Биіктемін...Қиялымдықыранмен жарыстырам.Заулайды..