Шырын мамасерікова шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Құралайды көзден атып құлатқан
Ат үстінде күн кешуді ұнатқан.
Рухы биік текті елдің тұяғы ем,
Бастау алған таза, кәусар бұлақтан.
Бақа-шаян..

Желбіреп тұр ұлы Жеңіс байрағы,
Отанымның бау-бақшасы жайнады.
Бірақ-бірақ...
Жиырма миллион мерт болып,
Туған жерге қайтпады елдің қаймағы.
Қос..

Білігі жоқ арбадай шойырылған,
Кесел меңзеп, күйзеліп, мойырылған.
Қарт жауынгер кабағын қарс жауып тұр,
Қырсық мінез көргендей дойыр..

Жарылыстан күңіреніп көк аспан,
Жым-жылас қып зеңбіріктер оқ шашқан.
Жер шайқалды жапырылып қалғанда,
Жас боздақтар табанымен шоқ..

Ақ-қараны айтқызбай тани алар,
Ақылыңды қайрақтай жани алар.
Алатаудай көне көзі, тірі тарих,
Сүйген құлы құдайдың қариялар.
Алты алашқа өтімді..

Қайта жанған Махамбет оты ма едің,қыран жүрек қаһарман тоты ма едің,қылыштан да өткірлеу өрлігіңмен,қалтыраған қаламның соты ма едің?Әлде асау..