Шырын мамасерікова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қуаныш пенен шаттыққа бөлеп жүректі,
Елу жас келіп көшеңе, Эра, гүл екті.
Арайлы таңнан жалынушы едің Тәңірге,
Жаратқан Ием бергей деп кәусар..

Бақ құшағын жайса да,
Кейде ырысы тайса да.
Бір қалыптан айнымас,
Асыл туған Айзада.
Нұр шашып жан әлемі,
Күлгені де әдемі.
Кер маралдай..

Туған жерге қабырғасы қайысқан,
Қызығамын қызғалдаққа майысқан.
Отан үшін отқа түсер қыздар бар,
Томиристей Кир патшамен сайысқан.
Кеппе кеуде..

Текті тұяқ тұтқа болар еліне,
Табан тірер туып өскен жеріне.
Имандылық ордабасын орнатқан,
Халқы риза Сарыбайдай еріне.
Тәңірісіз тал да бүршік..

Ақ-қараны таразылап жүретін,
Жүйрік баптап, арғымақ ат мінетін.
Кімнің қашан туылғаны есінде,
Жалпақсаздың бар сәбиін білетін.
Балалар да оны..

Алдамшы мынау жалғанда,
Армансыз, шіркін, жан бар ма?
Ажалдың ілсе құрығы,
Ақсұңқар көкке самғар ма?!
Жүрегі жұмсақ жұмағым,
Тілеуі мөлдір..

Ақ қайың, бал қарағай, мойыл, жидек,
Арманға жетелер ме ойды сүйреп.
Армысың, жер жаннаты Баянауыл,
Аңсатқан іңкәр сезім бойды билеп.
Аймаққа..

Қайнағаны құрметтеп, еркелетер қайнысын,
Қалай ғана мақтаман келінімді ай мүсін.
Жаралдың ба текті ене етегінен, Гүлбану,
Әлде ұлттың уыз-салт..

Жердің жүрек, жүйкелерін емдеген,
Дәрігер бар дегенге жұрт сенбеген.
Салып тастар ойқы-жойқы соқпақты,
Айтыңдаршы хирургтен кем бе екен.
Таудың..

Жанарынан ізгілікгің желі ескен,
Жылы жүрек, көркем мінез тең өскен.
Атасынан асып туған перзент деп,
Ауыл-аймақ ақылдасып кеңескен.
Елде елу..

Абыройы артып ізгі ісімен,
Араздасып көрмеген бір кісімен.
Қанатбайдай кариясы бар үйді,
Құттың конар тұғыры деп түсінем.
Дүниеге келгеніңде шыр..

Бір қолында - қаламы, бір қолында - қазаны,
Оңай емес білемін ақын әйел азабы.
Оқушысын қуантар табу үшін тың теңеу,
Ертелі-кеш инемен жыр құдығын..

(Ғалия Қажыгалиевага)
Ойынды шарықтатар әр қияға,
Осындай қыз тілеймін бар ұяға.
Меркінің ең таңдаулы аруы ғой,
Бір өлең арнайыншы..

Қалды артта тәтті арман, бал үміт,
Қарттықтың да құба төбел халін ұқ.
Қызғалдақтай Оразкүл ең бір кезде,
Сиыр сауған таң нұрына..

Мейлі ақынсың, хансың әлде данасың,
Кім болсаң да өз анаңа баласың.
Ал екінші, саған әріп үйреткен
Үстазыңа шәкірт болып қаласың.
Аппақ бидай дән..

Қойнында алтын, мұнай, көмірі бар,
Қазыналы Бетпақдала өңірі бар.
Қайрайсың қайратымды құтты мекен,
Қағажу көре қалса көңілім сәл.
Тарихтың..

Өмірдің аттап белесін,
Шындықтың сүйреп кемесін.
Жетелеп жетім-жесірді,
Бақытқа бастап келесің.
Жақсылық қанша жасадың,
Өзіңнен кім бар..

Сағындың ба, ботақаным, жарығым,
Тыңдар дерсің жетімдердің зарын кім.
Әжең отыр іштей тынып мүжіліп.
Бөріге ұқсап білдірмейтін арығын.
Тұңғыш рет..

Астыққа шомылғандай мынау өмір,
Жыл сайын ақ бидайға тұнады өңір.
Көгіне көгершін жыр ұшырмасам,
Басылмас алабұртқан бұла қөніл.
Иіскеп Аспараның..

Кішіпейіл, инабатты, сыпайы,
Бір қалыптан өзгермейсің ұдайы.
Қуанамын менің атым озғандай,
Жыр сайыста асып түссе ұпайың.
Көршің, досың, туыс..

Өктемдік пенен зұлымдықтарды көргенде,
Өкінішке толы өксіген өлең өргенде.
Қолынды созып құтқардың, аға, қаншама
Төбемнен тағдыр шыңырау құзы..

Аспандағы алтын күн аймалаған,
Түпкі бабам туды екен қай анадан.
Сегіз қырлы, бір сырлы боп өсуді,
Үйренген бе асқар тау, сай-саладан
Шілік..

Шетке қақпай ағайынның біреуін,
Шайқалтпаған татулықтың тіреуін.
Мәуетайдай мейірлі әйел көрмедім,
Мәпелеген шолжаңы көп күйеуін.
Жарың да ерке..

Көңіліңдегі қазынаңды тіліңмен,
Жеткізе біл тәтті сөзбен, біліммен.
Қандай адам екендігің, жарқыным,
Тіпті киім киісіңнен білінген.
Ізгіліктің..

Бақыттың жүрген жоқсың кіл бағында,
Бәрі шын төздің талай сынға, мұңга.
Дәл сендей халқын сүйген перзенттер аз,
Киелі туган жердің..