Әлия туралы Өлеңдер ✍️

(Немерем)Сезім қылын шертіп бұбұл өлеңі,Әппақ сәуле әйнегімді емеді.Әлиям менің қолымда тұрмай, талпыныпКең - аспанға ұшып кеткісі келеді...Көрсем..

Шаршадым.Шалдықтым.Сенделдім.Көз жасым көл боп, теңіз боп.Әлия, міне, мен келдім,Әлемді кезіп,Сені іздеп.Ел көрсем ерен, жер көрсем,Саланы шарлап..

Төртінші немеремсің – көзіңді ашқан, Көргенің аппақ дүние – жер мен аспан. Содан соң Адам аты тіршіліктенАлғашқы анаң болды амандасқан.Сен – сəби..

Бірің төртке, бірің толдың екіге, Бір қарадың жарық дүние бетіне, Екеуіңнің араларың бес-ақ күн, Март айының жарасып тұр көркіне.Сендер енді балалары..

Келіп ем Алматыға емделгелі,Оған қоса үлгеріп жер көргелі.Сөйтсем мұнда Нұртайым ұмтылып жүр,Алматыны тау жақтан меңгергелі.Жасынан жақсы жан-тын..

Екі қызы елдің мақтаулыҚан майданға қатар аттанды.Жау жағадан жармасқан еді,Гүлді дала қанға батқан-ды.Мерт болды да олар ел үшін,Ерліктері есте..

Алматы кеші, маусымның басы,Медеудің маңыТау-шыңның қасы. Азаннан бері аңырай құйған Жылауық бұлттың таусылды жасы.Жанымды тербеп жігіттік әні..

Көміліп көтем гүлінеБусанып жатты даламыз.Жусанды қырдың бірінеЖүгіріп шықты бала қыз.Алдынан орап қырлар да,Қарлығаш қағып қанатын.Бозторғай әнін..

Сөзін жазған: Бәкір ТәжібаевӘнін жазған: Сейдолла Бәйтереков



Қобда, Нева суларын сүйіп өскен,Әсем гүлін құшаққа жиып өскен.Аққу құстың..