Алмас ахметбекұлы туралы Өлеңдер ✍️

Отынан түнгі жасылдыңжаныма түскен секеммен,айырылып бара жатырмыносынау туған мекеннен.Аттанып барам қиырға,бұлқынады жас жүрегім.Туған жеріңді..

Бірер жасқа толдың, міне, ұлым сен,сездіресің адамдықтың əсерін.Мықты жігіт болар-ау деп бүгін менең алғашқы сөзін айтам əкенің:Қайрат жалдап бұл..

Менің қайсар досым-ай,Өр Алтайда түлеген.Жарты ғасыр тойыңда,Мен арнайын бір өлең.Сен отызға толғанда,Отан азат болған-ды.Өйтпегенде, досым-ау,Қалай..

Біздің елге – жаннан қымбат жас елге,Қазақ керек еместей-ақ əсерде.Ескірмейді «Отан үшін» деген сөз,Отан үшін бас тігетін қатерге.«Отан үшін» деген..

– Ұлым үлкен жігіт болды зерделі,Оқу орнын үздік тауысып келгелі.Демалдырмай жұмыс беріп əкетті,Нəн мекеме мынау алып елдегі.– Деп бастады əңгімесін..

Адамдар жоқ сөйлесетін ол тілде, Сан мың хаттар мұрағатта қамаулы.Көрінетін өрген бұрым көркіндеТік жазуды оқитын жан санаулы.Періштедей желбіретіп..

Жорға-жүйрік құдалардың жетегі,Қазір сенің қызыңды алып кетеді.«Қыз ұзату» – бақыт дейді, – білгендер,Ал, ақынның қайтып тұрды меселі.Көңіл солай..

(Серік Нүсіп қыз ұзатқанда)Жастығыңа, қайратыңа сенуден,«Нар тəуекел» дедің 15 жыл бұрын.Туған ана – Шəуешектің беліненБосатып ап тағдырыңның..

Сен оқыдың жырларымды, туысым,нұқып қойдың кітабымды:қу ішіңқармаққа ілді мағынасын бір сөздің,əлде, сездің көңілдің бір қуысын.Қиялыммен жасап алып..

«Сүйем» деген сөз жеңіл,«Сүйген құлда шаршау жоқ»,Өтіп жатыр бұл өмірСүйіну мен аңсау боп.Бұлт ұйытар бұла күш,Сезімдердің барлығыӨкініш пен..

Уілжіп піскен жеміссің,жегісі келмес қай жанның.Өлеңге əсем өріссің.Ақтамағыңнан айналдым.«Гүл» десе гүлсің тым əсем,Кететін шағың тағылып.Қай жігіт..

Жерімізде бар шалғын шөптауы бар, тасы қыналы.Ертелі-кеш бұлттар кепқонып-ұшып тұрады.Сұқтанбас пенде болмайды,ағайын бар, жат та бар.Күніне біздің..

Марқакөл мен Маңғыстаудың арасы,Сайгүлікті қосарлап мін тартып бер.Айлық сапар қазақтың кең даласы,Артта қалар Алтай, Сауыр, Барқытбел.Бағытыңда..

Жүрегім, сенітөңіректейді неге мұң?«Адамдар мен əсемдіктің арасынжақындатамын» деп едің.Ол екеуі бір-біріненбарған сайын алыстады ма, шынында?Тек..

Ескі сурет ұмытылған талайғы,Жатырқайды бүгінгі бұл маңайды.Тебірене өткен шақтың дидарыЕмірене терезеден қарайды.Ескі сурет екі түсті – ақ..

Алтай анау бұрыннан бұлты қалың,Қалың бұлты қайнары мың тұманың.Оралыңның барында беу, Оралхан,Сен де таудың бұлтындай бұрқырадың.Тау бұлағы сияқты..

Жапырақ жүзін дақ басқанқурады, бітті қызық шақ.Аулына енді қайтпастайұятқа жолдас қызға ұқсап.Күз. Орман.Орман сиректеу.(Сиректік жазда..

Қара таудыңшертпе күйі – шежіремені дайым мойытады өзіне.Оны шертсемне жайында, кіммененқысқа-қысқа сөйлесемін ымменен.Сол меңзегенсүрлеу жолды..

Кең далада тас тұғырдың үстінде,«Кім?» демеңіз ат ойнатқан кісіні –Туған жерін бастырмаған ешкімге,Қаракерей Қабанбайдың мүсіні.Қу бас ат бұл қос..

Мен Қиғашты жиі көріп тұрғанмын,Жұмекеннің сөзіндегі бейнеден.Оймен кезіп, құмға айналған қырларын,Жағасында жүргендей ем жейдемен.Күн шуағы артық..

– Не жазып жатсың?– Өлең ғой, – дедім, – алтыным.Сүйіктім келіп жанаса тұрды, сəл қырын.Сеземін оның қабағы кірбең екенін,Өлеңдерім ғой тигізіп..

Өлеңім жайлы сөз ашқан мына хатыңақандай бір жауап айтар екенмін батына.Ыстық деміңдейЖырыма сенің іңкəріңсуықсырағанҮміттің қолын жылытамын.Жыл..

Гүл сыйлайын қауашағын ашпағанЖүрек сынды жұп-жұмыр.Жыр сыйлайын оқымаған басқа жанƏр шумағы бір ғұмыр.Жан түйсігім гүлдің ұлпа бүріндейСаусағыңа..

(Алмас Ахметбекұлына)Ана жер жүрегінің ауыр жүгін,Ақтады алмас бұлақ дауылды күн.Мұзтаудың жанарының жасындай боп,Сел сезім жуып өтті сəуір..

 
Сенен туған қыршының
елеңдепті сағымға,
жүрегінің дүрсілін
жаңа сезген шағында.
 
Әлде неге бекіпті
тартып міне ат жалын.
Боз..