Қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Дүниеде бір сұлу қыз сыланады,Артынан еріп пенде қуанады.Болғанда адам—түлкі, дүние—бүркіт,Әркімді түзу жолдан шығарады.Қайырмасы:Ахау, ахау..

Әй!Тыңдасаң жақсы күйді—құлақ құрышы,Қалың төсек, тәтті ұйқы—жанның тынышы.Жүйрік ат, түзу мылтық, сұлу қатын,Мал мен перзент жігітке—дәулет..

Кідігайға кім салар мен тұрғанда,Бір-екі ауыз аузымда жел тұрғанда.Қызды ауылдың сыртынан кідігайлап,Құйысқаным сарт етер ұмтылғанда.Қайырмасы:Ей!..

Атымды анам сүйіп қойған Сусар,Көп жылқы көкалалы көлде жусар.Қайырмасы:Угагай-гай, кідігай.Біреудің әлпештеген баласы едім,Білмеймін қандай жанға..

Уәй!Кідігәйға кім салар мен тұрғанда,Бір-екі ауыз аузымда-ау, жел тұрғанда.Қызды ауылдың сыртынан кідігәйлап-ай,Құйысқаным-ай, кідігәй, сарт етер..

Сағынсам мінетінім күрең жалды ат,Ауыл бар көрген жерде күрең самғат.Көңілің рас маған берген болсаң, сәулем,Тіліңнің үшін қойып, түбін жалат..

Сарғайып сары көлде қамыс қалды, күнім-ай,Ауылы бауырымның алыс қалды, күнім-ай.Қайырмасы:Күнде базар күнім-ай,Сағындым, сәулем, сені-дай.Әуелден қыз..

Көзіме көріндің де кетіп қалдың-ай,Қадірі болмайды екен қолда бардың-ай, е, ей, қолда бардың-ай.Аптадай болмай жатып сағынғаннан-ай,Өлеңмен атыңды..

Қонған жері аулымның қоғалы көл-ай,Қозысы өлсе қоңыр қой болады төл, и-ги-гай,Ги-ги-ги-ги, гай-гай, Күлиләу-ай.Ерке қыздың аулынан..

Салғаным оң қолыма алтын жүзік, алтын жүзік,Аққуым көл дария жүрген жүзіп, Күлдарай.Қолымнан сен қапыда кеттің ұшып, кеттің ұшып,Алайда кеткенім жоқ..

Бауырында тасты өзектің ін бар ма екен,Бойыңда жан әкемнің мін бар ма екен.Жылаймын күні-түні сағынғаннан,Көретін сүйгенімді күн бар ма екен?Жағасы..

Зарлансам, даусым жетпес Күләйіма,Әйел теңдес келмейтін ұнамыңа.Қайықтай төңкерілген қара керім,Басқаның бермес едім қылаңына, әй..

Ау-уа!Бір күнде жігіт болдың бойдақ, сылаң,Ботадай от басатын ойнақшыған.Уа, бұл күнде жас кәртайып, уақыт жетсе,Біздерде не қалды енді бақ..

Құрметті бізден сәлем-ай, бұраң белге-ау,Шалғында құс қонатын-ай, айдын көлге, көлде үйрек-ай.Түскенде сен есіме-ай, беу қарағым,Көзімнен үйрек..

Көрінген анадайдан көлдің миқы,Алысты жақын қылған қайран жылқы.Қайран, жылқы Көкшетау,Ей, Көкшетау, жерің салқын,Ой, Аллау.Барында дүнияның қудай..

Дәм татайық бұйырса-ей, шай қайнаса,Бойы қызар жүйріктің айғайласа.Тіршіліктің барында күл де ойна,Не болады ер жігіт қайғы ойласа.Дәйім менің..

Көк көйлек көлеңдейді кең болған соң,Ойнайды екі асыл зат тең болған соң.Сырымды саған айтпай кімге айтайын,Көзіме көрінгенім сен болған соң.Көк..

Шыңында өскен асқардың сен бір шынар,Бір өзіңе, қалқатай, болдым құмар.Бұраң бел, көкем-ай,Қасы, көзі қиылыпҚай жерде отыр екен-ай.Көрмегелі жүзіңді..

Ал, көкаршын ән еркесі баппен айтса,Ер жігіт не болады серттен қайтса.Ән болмас көкаршындай қайда болсаң,Ән білем деген адам шынын айтса.Ал, көкаршын..

Қарағым, сен де ақ маңдай, мен де ақ маңдай,Қосылса екі ақ маңдай, шам жаққандай.Төбесі сұлу қыздың көрінгенде,Аяқты баса алмаймын жын..

Ат байладым ақ үйдің кермесіне,Көзің салма біреудің бермесіне.Осындайда, ағалар, күл де ойна,Өткен өмір мен кепіл келмесіне.Қайырмасы:Көгөгөк..

Домбыра екі ішекті-ай, жұқа қақпақ-ай,Тар жерде қиын екен өлең таппақ, кигачок.Қиын екен өлең таппақ, ах-уәй!Қайырмасы:Игигай-гөк,Көкем сені-ай..

Боз жорға, жорғаңа бас-ай, ау, алдыңда ел жоқ-ай,Ішетін шөлдегенде айдын көл жоқ-ай, а, ау, ай.Алыстан ат терлетіп-ай, ау, келгенімде-ай,Ат ұстап..

Бастаған сиыр алдын, кер құнажын,Бетіме биылдан соң-ай түсер әжім.Тоятын ақ сұңқардың құзғыны ілсе,Тағдырдың жазғанына-ай бар ма..

Міндім де кер қашаған аяңдадым-ау, аяңдадым-ау,Шығар деп сәулем үйден-ау, аялдадым, аялдадым-ау.Ғашығым жанды өртеген қимасым-ау, қимасым-ау,Кетерде..