Мұхтар шаханов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Тойыңа гүл алып,Келдім мен қуанып,Қарсы алдың күлімдеп көктемдей.Жүзіңе нұр тұнып,Кетіпсің құлпырыпБір бақыт сәулесін төккендей.Қайырмасы:Сен туған..

Талай-талай биiкпаз асылдардыТеңескенде келтiрмей иығынан,Ескерткiш тұрҚаншама ғасырлардыҰзатып сап, күлiмдеп миығынан.Жалқау, қиқар түйедей..

Зейнолла ҚабдоловқаКел, ағатай, сырласалық, ойласалық аз уақытШабыт отын жаққандардың бірі сенсің маздатып.Ара-тұра намысыңның желмаясын..

Замана тұр бөркiн алып ойланып,Сол түнгi ойлар кеттi бiздi қайда алып?...Сол түнi бiз сенiң туған сiңлiңнiңОн ceгiзгe толған күнiн тойладық.Мен қуана..

Желтоқсанда шындық жырын шырқаймын деп шарқ ұрдың,Желтоқсанда егеменді ел болсақ деп талпындың.Кеудеңде әлі сызы жатыр сол кездегі..

Ғұмыр келте деп налисың, досым-ау.Бұдан миллион ғасыр бұрын,Жер ғарышқа тең шашып жасыл нұрын.Мимырт, шабан тіршіліктің құшағында күліпті.Ал адамдар..

Өзендер мен көлдердің,Көлден шалғай шөлдердің,Биіктер мен алыптардың,Жылулар мен жарықтардың арасынЖалғап келген бір ән бар.Парасатты мұңдануданЖерді..

Жаһандану рухсыздығы өз жeңісін тoйлауда.Сoдан қазір қаншама адам бeйім былай oйлауға:"Мeн қай тілдe eркін сөйлeп, oқи алам, жаза алам,Білім, жұмыс..

Тек қарынның байлығына сенген елдiң соры бар,Көне тарих сабақтары бiзге мойын бұрғандай.Отырарды ғаламда жоқ жазба кiтап қоры бар,Өткен заман..

Ғайша жеңгей сүйген жарын аттандырды майданға...Сенген жүрек серттен оңай тайған ба?Соғыс бiттi.Ал күйеуi келмедi.Үш жыл күттi.Бес жыл күттi...Өлдi..

КIРIСПЕ ЯКИ ҒАШЫҚТАР ЖАЗҒАН ХАТТАРДАНIБiз екеумiз жолықтық,Бipaқ тым кеш жолықтық,Достасудан от тұтап, қоштасуға қорықтық.Маған құйды жарығын сенiң..

Жол бұралаң, сезім тура, oй тура,Жол түскен соң болмас кейін қайтуға.Сүйген адам сезімі үшін бақытты,Болмайды оны бақытсыз деп айтуға.Бұл жайлы көп..

Айналаңнан жаңа көктем лебі ескен,Бұл кезеңде күн менен түн теңескен.Сан ғасырлық ата-баба салтынаКөпір болған Наурыз өзің емес пе..

Біздер қашан арыламыз дүлей-шампа күдіктен?Ең дұрысы, адамдығы еңкейгеннен қорыққан.Көп жыл бұрын Гималайдың баурайында жүріп менБір жолбарыс..

Әні автордікіҚазақ ұлты, мың сүрініп, мың жығылып, мың тұрған,Даңқыңды ешкім бүркей алмас ізгілікке ұмтылған.Жомарттығың сорға айналып, туып өскен..

Көргендер де,Көрмеген де арманда,Ертеде бір той бопты, ұлым, орманда.Қоқиқаз да, қарақұс та, қыран да,Қара аю да, күшіген де, жылан да,Қырғауыл да..

Баяғыда,Бабамыздың бабасының бабасыЖүрген кезде сүйенбей таяғынаКөңіліне пәктіктен өсірген гүл,Жомарт әрі мейірбан жесір кемпірҰстап апты ауласына..

Сен жыладың, жігітім,Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын,Қайтпады деп,Жұртқа еткен жақсылығың.Сен жыладың,Бір қатты соққы алдым деп,Бақытсыз болып..

Икрам АдырбековкеҒасыр буаз болмаса да әділдікке желіндеп,Қай кезде де Жеңіс даңқы екі топқа бөлінбек:«МӘҢГІ ЖЕҢІС» және «БАРЛЫҚ..

Зор рухи бұла күшке кім тосқауыл бола алар?!Нағыз ақын мәңгі жастық шуағына оранар.Үш мың жасқа тартқан Гомер одан әрі жол алар,Үш ғасырды жеңген..

Үйленіп отау көтердің, мінекей, сен де, бала қаз,Тірліктен, бірақ, жарқыным, үйленбей кеткен адам аз.Сен түгіл қасқыр қасқырмен, маймыл мен маймыл..

Күш пен ақыл кімде мықты — соның даңқы ең үстем.Қиып өтіп өзен-көлден,Қия-шыңнан,Еңістен.Сырнайлатып,Кернейлетіп Әмір-Темір әскеріМәрмәр қала..

Намыс туы желбіреген өрінде,Дүниеге келтірген сан алыпты,Отырарда, Менің туған жерімдеМынадай бір асқақ аңыз қалыпты.Жігерімен жіберердей тасты..

Тағдырыңды тамырсыздық індетінен қалқала,Мазмұн жоқта мазмұнсыздық шыға келер ортаға.Әр адамда өз анасынан басқа да,Ғұмырына етер мәңгі астана,Демеп..

Сәл аялдап, тағзым етпей бұл алаңнан өтпеңдер...Желтоқсанда ызғырықтан тітіркеніп көк пен бел,Бұл жер, қалқам, асқақ рух жарылысы өткен жер,Қайта..