Жамбыл жабаев шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Еділ, Жайық үстінде,Торлаған қара бұлттыСерпу үшін күшінеТүсіп Чапай жорытты.Патшаның торын қырқуға,Жандаралды құртуға,Халық үшін жан қыйып,Түсті..

Өшпейді халық жыры, қартаймайды,Өшед деп оны ешкім де айталмайды,Халықтың жүрегінің түкпіріненТөгілген күй - шын жорға, тайпалмайды.Алтындай ел..

(ССРО жазушылар одағының Тбиласиде Шота Руставелидің 750 жылдығына арналған пленумінде айтқан өлеңі)Ақсақал Жамбыл келед жанаттанып,Қиялы қияға өрлеп..

Қара күндер қартайтты,Қартаймайтын қаламдыҚара бақыр мыс еттіКүннен жарық адамды.Сондай күнді жоғалтарМен аңсадым заманды,Аңсағаным алдымдаКөрдім ұлы..

Аңсағам көңілім серіле,Бүгілген белім керіле,Сапар шегіп жол тарттықСүйікті Кавказ еліне.Сағынып самғап келемінСталин туған жеріне.Ағайыным..

Күнінде ұлы тойдың бойды кернеп,Лапырып арнасында шабыт өрлеп,Толқындай бұлтты сөгіп көзге ілікпей,Бұлқынып асау қиял құлаш сермеп.Жорғалап желмаядай..

Ал, Жамбылың сөйлесін,Домбырасын қолына ап,Безенте қақсын пернесін,Аршындап құлаш сермесін,Тізілтсін бір термесін!Өңіме шырай енгізді,Сталиндей ұлы..

Бір жыл бұрын көсемім,Бейне тасқан дария,Ой өзенін ағытыпСөйлегенде жария —Тыңдағанбыз миллион жұрт,Басы боп мендей қария.Алтын заңды Сталин,Жайған..

Тыңдаушым, келіп маған сендер сынды,Жырла — деп, сұрадыңдар өткен күнді.Өткенде домбырамды күйлеп едім,Қозғады ол — үн орнына қайғы..

Сөйлей бер, ақ домбырам дүрілдеген,Шарықтап күй төгілді бүгін менен.Бас қосқан қуанышты мерекедеГүл жайнап, әсерлене күлімдеген.Шын өмір басталады..

Жүрегім жыршы домбыра —Бахытты қартың Жамбыл, мен!Естиді Отан даусымды,Бөгелме, Жамбыл, сөйлеуден!Оралдан асып, даладан,Еділден асып..

Кавказ бен Алтай, Алатау,Асқар, асу белімсің,Шығысым — қиыр зор тайга,Құрсанған болат темірсің.Батысым — байтақ Украин,Гүлденген бақша..

Дегенде Ұлы Совет, жыр ұсындым,Жыр емес, — жарқыраған нұр ұсындым,Халқымның қан таратқан жүрегіндей,Ардақты Сталиндей ұл ұсындым.Ұлымның..

Жүрекке құйылған нұр Сталиннен.Жыр болып төгіледі қызыл тілден,Сондықтан, ұлы Сталин алады орын,Бір емес менен шыққан бар өлеңнен.Өмірдің қайнар..

Өлеңді айт дегенде ағылтқанмын,Жүйріктей домбырамды сабылтқанмын.Ел сүйген, еңіреп туған ерді мақтап,Тынысын дұшпанымның тарылтқанмын.Ойлансам сөзім..

Дағыстанның бұлбұлы,Жайнаған жырдың жұлдызы,Стальский ақынның —Есіттім міне елімін.Олай болса төгіл жыр,Домбырадан ағыл жыр,Досым үшін қозғамай..

Ұрпақтарым алдында,Ұсап жазғы шалғынға,Мойындамай шалдықты,Жасарған Жамбыл шағында,Сайрайды, талай сайраған.Өмірім балдай, балдырған,Құмарымды..

Кең даласы қазақтыңҚұлпырады гүл жайнап,Өзбекстан бір елімГүлстандай — алма бақ.Тәжікстан түлегенЖелі жібек — күн шуақ.Қайта туған..

Құрыш күш, жарқылдаған болат семсерҚұралған ауыр күнде қызыләскер,Жатқанда күн менен түн арпалысып.Бастаған сені Ленин, Сталин ер.Ардақты атың шыққан..

Біздің көрші ҚытайғаЖапон тағы ұрынды,Қан іздеген, аш қасқыр -Керетін емес тынымды,Манжурды басып алған да,Қытайға бәле салғанда,Көріп ек сонда-ақ..

Ұйықтасын деп бөбегін,Домбыраның қос шегінЖамбыл бабаң қағады,Қаққан сайын өлеңіБұлақтайын ағады.Қағады Жамбыл қос шегінӨсуің үшін өсуің.Ұйықтасын..

Балалар, аманбысың шырақтарым,Майысып көлге біткен құрақтарым!Жүрмесем есендесіп тұра алмаймын,Ішінен асып кетсе бір аптаның.Қонаққа келді міне..

Үйірілген қышқыл, тәтті сары қымыз,Ауруға — ем, сауға — қуат, дәрі қымыз,Ыстықта ұрттар сусын таппағанда,Ерте-кеш байлар ішкен кәрі..

Атымды ертте, балалар,Күлімдеп міне жаз келді.Түйе боздап, қой қоздап,Тізіліп қатар қаз келді.Жастардың жүзі жайраңдап,Кең өмірде сайрандап,Махаббат..

Жаз жайнап, жан-жануар жанаттанған,Жадырап май айында науаттанған,Су ағып, жер айналып жанарланған,Жиһанда біздің таңдай таң атпаған,Жарқылдап..