Сәкен иманасов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Десеңші енді бірдеңе...жап қала ма бұққанмен,шыдай-шыдай шындықтың ыңыршағы шықты әбден.Ырду-дырду айнала,ұры-қары...Ұлтанқұлұлттың өзін бұл күнде..

Басылып бұрынғыдан сәл-пәл еңсең,бұйыға қарап қалып қанша келсем,көңілің күнге толар осы күндікөптен-ақ, Талдықорған, аңсап ең сен!Оятып қиядағы..

Мен де тұрамсен тұратын қалаңда,жолығамын жақсыға да,жаманға,басып кеткен жоқпын ба деп ізіңді,ауық-ауық қарап қоям табанға.Баратын жер,басар тау да..

Сері ме,селтеңі ме,пері ме едім,байыппен бағалапты мені де кім, —төбеме тік көтердім жақсыларын,жаманнан баяғыда-ақ жерігемін.Біреуі болмайын деп шыр..

Биікке біразырақ өрлеп алған,бірісің жақсылардың Сен де бағлан,ебім жоқ ел сияқты демесеңіз,жерің жоқ ештемеден кенде қалған.Өбектеп,өзің десе жаны..

Апыр-ау, ұлға жағын, құлға жалын,не болып бара жатыр бүл қазағың!Тәңірім аз деп жүрме,кеше көргенжел айдап көше берген күллі азабын.Тиді ме..

Миуалы жазды көрдік, күзді көрдік,әзірге осы боп тұр біздің ерлік, —ойласам — ойладым да бас аманын,оғаш іс жасамадым Сіз күлерлік.Айналып аңызына..

Мына заман қай заман — түлкі заман,түлкіңіздің, тәңірі-ау, сұрқы жаман,қысылмайды түктен де, кеміріп жеп,өліктің де біткен бе ұртына..

Мезгілінде бере алмаған Ерге дем.пейілі кең,зейіні кем елден ем,қайығым да қала берер қайырлап,үрке қашып үдей соғар жел менен.Мен дегенде бұтағын да..

12 шілде 1999 жыл. Қазақстан Жазушылар одағында өткен жер мәселесіне арналған жиыннан соң іле-шала жазылып, газетке ұсынылған еді, ондағылар уәде..

Полстраны — преступники,Полстраны — охранники.Роберт РождественскийБұл неткен ел, неткен ел?Қасың да жоқ кектенер,Досыңда жоқ өкпелер,Бар..

1Қорықпайтын қылыштан,жасқанбайтын найзадан,арқа-басы құрысқанмына заман — қай заман?!Қатар келіп күнігетоғыз қатын толғағы,ұлылардың үні деит..

"Еркелеп" тағдыр маған, ерғашты ғып,желкелеп, жетпіс бес жыл жер бастырып,кеудемненкертіп алып,тасып жатты,таусылып бітпейтін бір кенді..

Үміт,үміт, —үзілмейтін сорлы үміт,жалғадым бақалғаныңда болдырып, —сарша тамыз ыстығына қарушы ең,сақылдаған сары аязда тоңдырып...Қалмай еріп..

Адам адам болғалы келе жатыр алысып,жүгірген аң, ұшқан құс — барлығымен жарысып,ажырасып,табысып,қол сындырып,бас жарып,біреулері дәрі ішіп..

Жалпақ далаңжаншылып жат табанға,қара бұлттай қалмақ-ит қаптағанда,ардағыңды, арыңды,намысыңдыаяққа сап аямай таптағанда;туырлықтай тарылып жерің..

Ауданымыздың әкімі болған Әбдіғали Бектеміров мен елге барған бір сапарымда: "Йемен келдіңіз?" деп сұраған еді. Соған жауап ретінде:Байтақ жатқан..

Айдын көлім — айбынды елім—ұраным,асқақ әнім, тас қамалым — тұрағым.Сенсің менің сарқылмайтын сағыныш,тартылмайтын таза тұнық бұлағым.Тамшы болып..

әнге лайықталғанАуыл жаққа бара қалсам бәз-бірде,әзіл айтқым кеп тұрады Назгүлге:"Мен де саған басы байлы бол" демен,қасыма еріп жүрсеңші, деп, аз..

Бір басымның мұңы емес торығарым,елдің қамы еді ғой қорымағым,жамау болсам деуші едім жыртығынажөні мәлім жұртымның, соры қалың.Құрбан етіп жолына..

Ірі де емес еді елден денем,жерім де жоқ кергіген, кердеңдеген,қалайша қыр көрсетіп шыға келдікелімсек көкесіне сенген немең?!Алды ма аяқ асты тауып..

Көтеріліп ұша да алмай көкке бір,ертең деумен,өртенбеумен өтті өмір,айналамның бәрі ығысқан айбын да,баяғыдай алып-ұшқан жоқ көңіл.Жарық беріп тұрсам..

Итке де қалай ғана: "Үрме!" — дейсің,жабасың кімнің аузын, бүрмелейсің,көмейін тығындар ең,"мығымдар" ең,түгің жоқ тілден басқа, тұл..

Барарың, бармасыңды қалта біліп,жатқаны той да тарқап,тарқап үміт,қастандық —күле қарап қалады ол да,кезігіп қара жолда сан тағылық.Түтігіп, сен..

Ит жоқ жерде —шошқа да үріп қораға,би жоқ жердеқұл жүреді жораға, —керуен біткен кері айналған тұста бұлаңдып тұрып,алға түспей бола ма?!Қорлана кеп..