Салыстыру туралы Өлеңдер ✍️

Дала гүлін теріп алып,Мен сандырақтаумен,Ойға шомып, үйге қайттым.Менің қолымның жылуынан,Өкінішке, жапырақтары солып қалғандай.Гүлдестелерді суға..

Дала гүлін теріп алып,Мен сандырақтаумен,Ойға шомып, үйге қайттым.Менің қолымның жылуынан,Өкінішке, жапырақтары солып қалғандай.Гүлдестелерді суға..

Қоңырауы сыңғыр қаққан күздің сол бір айындабала кезгі бір қиялдың елесі бар...Ойымда:«...өтірігі де өте сұлу өлкесінде ертектіңмұнаралы қала салып..

(Сайлау Кошкинге)Шыңғыстың шың, құзынан иіс алған,Таңдайына «тақырдың» нұры тамған.Сүт болса айранды кім ұйытпайды,Судың өзін айрандай ұйыта..

Налыма, балам,Бір қадірлім жанымды ұқпады деп,Дұшпанымның пейілін құптады деп,Егескенде шыңдалып, қайралған намыс,Намысқа көрік басады от ауыз..

Көк Тəңірдің кірпігінде өлімсіреп,Өлі өңдер.Қамыстың көз – өзегінде қалғиды ел,Соқыр қаздың қанатынан қаңғып жеткен өлеңдер,Бұйра талға қонды солай..

Ұран деді шындықты,Шындық қуған тірлікті,Қыран деді шитімдей шегірткені бір мықты.Шегірткелер әулеті, әй, дүрлікті-ау, дүрлікті!Шегірткенің сол мықты..

Аспанда ай, жерде сен. Екеуіңді теңесем. Өкпелемес толған ай, Маған артық сен десем. Ай алыс, ол ортақ, Жарық төккен қараңғыда. Сәулесі айдың керек..

Нені айта алсам – сенің кінәң емес қой,нені айтпасам – менің кінәм емес қой –сен түсіріп жатқан кезде скрипкаға күйді бір,батыр Сейтек отыр еді..

Қырандар кейде қарғаданТөмендеу ұшып-қонады.Қыраннан, бірақ, самғағанҰша алмас қарға жоғары.Еркекті еркек десек те,Бас иер кейде әйелге.Падиша – әйел..

Сен не деген жүректі ең,Салыстыра салмақтар.Бағамдасаң білекпен,Бұйым емес бармақ-хал.Бас білемін басты арқау,Басы жоқтың кемі шын.Төбешік те асқар..