Әбдірахман туралы Өлеңдер ✍️

Пай, пай шіркін дүние, қара нарым,Ортаңнан үздік шығып дараландың.Жетпіс бес дейтін бекетке келдің жетіп,Артқа тастап салмағын замананың.Қадірлі..

Арғы атасы қажы едіБейштен татқан шәрбәтті.Жарықтықтың өнеріАйтуға тілді тербетті.Адалдық, ақыл жасынанҚозғапты, тыныштық бермепті,Мал түгіл жанға..

Жылағанды тоқтатып,Ынсап қылсақ жарайды.Қоймасаң, қайғы ауыр боп,Тұл бойыңа тарайды.Қызыл гүлің суалып,Ақ көңілің анық қарайды.Һәммә жанды..

Бермеген құлға, қайтесің,Жұлынарлық ерікті.Ажал тура келген соң,Шыдатпайды берікті.Ғаріптікке көз жетті,Алғаннан соң серікті.Өмірін берген..

Айналайын, Құдай-ау,Қапалық салдың жасымнан.Шешенің зарын тарттырдыңБес жасымда басымнан.Сөйлемей пенде шыдамасҚайғы отына ашынған.Жарымды көрмей..

Орынсызды айтпаған,Түзу жолдан қайтпаған;Жақсылық қылар орындаАянып бойын тартпаған.Ортасында кәпірдіңАрамынан татпаған.Өмір бойы талпынып,Ғылым..

Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің.Бір ғылым еді іңкәрің,Әр қиынға сермедің.Көзіңді салдың тұрғыға,Бейнетін қиын көрмедің.Бірге оқыған..

Жиырма жеті жасындаӘбдірахман көз жұмды.Сәулең болса басында,Кімді көрдің бұл сынды?Дүниелікке көңілі тоқ,Ағайынға бауырмал.Тәкаппар, жалған онда..

Тұла бойың ұят-ар едің,Ескеріп істеп, ойлаған.Тәуекелге нар едің,Талаппен терең бойлаған.Ерлікке де бар едің,Үйренуге тоймаған.Жасқа жас, ойға кәрі..

Көзімнің нұрысыз,Сізсіз жоқ қуаныш.Өмірдің гүлісіз,Көңіліме жұбаныш.Зар қылып тілеймінРақметін алланың.Елжіреп жылаймын,Көңілін аш пенденің.Сыйқатын..

Тілім, саған айтайын,Осы сөздің келісін тап.Қолым, сені қайтейін,Қаламды тұрдың қатты ұстап.Жүректің сөзін сөйле, тіл,Жалғаны жоқ бояма.Қу көсе..

Алланың рахматынЖар тұтып әр неге,Әр Рахман ол атынҮйреткен жүмлеге.Дұғаның қуатынЖіберме өңгеге.Әбіштің сыйххатынБеркітсең кеудеге.Рәушан сипатынТез..

Я, Құдай, бере көр,Тілеген тілекті.Қорқытпай орнықтырШошыған жүректі.Шын жүрек елжіреп,Алладан тілеймін.Шын қалқам осы күнБолып тұр керекті.Жүрегім..