Абай құнанбайұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін,Жоқ-барды, ертегіні термек үшін.Көкірегі сезімді, тілі орамды,Жаздым үлгі жастарға бермек үшін.Бұл сөзді тасыр ұқпас..

Малға достың мұңы жоқ малдан басқа,Аларында шара жоқ алдамасқа.Табысына табынып, қалтаң қағып,Тойғанынан қалғанын берсе алашқа.Мал жияды мақтанын..

Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да,Алдамаған кім қалды тірі жанда?Алыс-жақын қазақтың бәрін көрдім,Жалғыз-жарым болмаса анда-санда.Пайда үшін..

Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа,Адам ойы түрленіп ауған шақта.Салған ән — көлеңкесі сол көңілдің,Тактысына билесін ол құлаққа.Шырқап, қалқып..

Сорлы Көкбай жылайды,Жылайды да жырлайды.Ол жыламай қайтіп тұрады,Мынау азған қу заманҚалыбында тұрмайды.Біреу малды ұрлайды,Біреу басты қорлайды,.....

Бұралып тұрып,Буыны құрып,Қисайта тартып мұрынын.Әсемсіп, сәнсіп,Білгенсіп, бәлсіп,Әр нәрсенің орынын.Керенау, кердең, бір керім,Жақпайды маған сол..

Көк тұман — алдыңдағы келер заман,Үмітті сәуле етіп көз көп қадалған.Көп жылдар көп күнді айдап келе жатыр,Сипат жоқ, сурет те жоқ, көзім талған.Ол..

Көзінен басқа ойы жоқ,Адамның надан әуресі.Сонда да көңілі тым-ақ тоқ,Жайқаң-қайқаң әр несі.Білмейсің десе, жел өкпе,Дейді дағы – тәңірі ісі.Бірінен..

Көзімнің қарасы,Көңілімнің санасы,Бітпейді ішімде,Ғашықтың жарасы.Қазақтың данасы,Жасы үлкен ағасы.Бар демес сендей бірАдамның баласы.Жылайын..

Жамантайдың баласы Көжек деген,Әркімге өсек тасып безектеген.Досын келіп досына жамандайды,Шіркінде ес болсайшы сезед деген.

Күшік асырап, ит еттім,Ол балтырымды қанатты.Біреуге мылтық үйреттім,Ол мерген болды, мені атты. 

Күн артынан күн туар,Бір күн дамыл еткізбес.Ой артынан ой туар,Желге мәнсең жеткізбес.

Уағалайкүмүссәләм,Болыс, мал-жан аман ба?Мынадайға кез болдың,Аума-төкпе заманда.Ел билеген адам жоқ,Ата менен бабаңда.Болыстықтан пайда..

Келдік талай жерге енді,Кіруге-ақ қалдық көрге енді.Қызыл тілім буынсыз,Сөзімде жаз бар шыбынсыз,Тыңдаушымды ұғымсызҚылып тәңірім берген-ді.Осы жасқа..

Кейде есер көңіл құрғырың,Махаббат іздеп талпынар.Ішем деп бейнет сусынын,Асау жүрек алқынар.Тартқан бейнет, өткен жас,Жүректің отын..

Интернатта оқып жүрТалай қазақ баласы –Жаңа өспірім, көкөрім,Бейне қолдың саласы.Балам закон білді деп,Қуанар ата-анасы,Ойында жоқ олардыңШариғатқа..

Заман ақыр жастары,Қосылмас ешбір бастары.Біріне бірі қастыққаҚойнына тыққан тастары.Саудасы – ар мен иманы,Қайрат жоқ бойын тыйғалы.Еңбекпен етті..

Жүректе қайрат болмаса,Ұйықтаған ойды кім түртпек?Ақылға сәуле қонбаса,Хайуанша жүріп күнелтпек.Аспаса ақыл қайраттан,Тереңге бармас..

Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас,Сол қызықсыз өмірде жүрек қалмас.Жүректен қызу-қызба кете қалса,Өзге тәннен еш қызық іс табылмас.Достық..

Жүрегім, нені сезесің,Сенен басқа жан жоқ па?Дүниені, көңілім, кезесің,Тиянақ жоқ па, қой, тоқта!Сезгеніңді сездіріп,Жете алмадың ортаққа.Тірі жаннан..

Жүрегім менің қырық жамауҚиянатшыл дүниеден.Қайтып аман қалсын сау,Қайтқаннан соң әрнеден.Өлді кейі, кейі — жау,Кімді сүйсе бүл жүрек.Кімі — қастық..

Желсіз түнде жарық ай,Сәулесі суда дірілдеп,Ауылдың жаны - терең сай,Тасыған өзен күрілдеп.Қалың ағаш жапырағыСыбырласып өзді-өзі,Көрінбей жердің..

Аяғыңды аңдап бас, ей Жақсылық!Өз басыңда жының бар бір бақсылық.Борышқорлық – адамға қиын нәрсе,Әрқайда өсіткізеді мал тапшылық.

Жастықтың оты, қайдасың,Жүректі түртіп қозғамай?Ғылымның біліп пайдасын,Дүниенің көркін болжамай?Адамның тауып айласын,Кісілікті ойламай.Қаруын көңіл..

Жастықтың оты жалындап,Жас жүректе жанған шақ.Талаптың аты арындап,Әр қиынға салған шақ.Уайым аз, үміт көп,Ет ауырмас бейнетке.Бүгін-ертең жетем..