Абай құнанбайұлы шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Өлсе өлер табиғат, адам өлмес,Ол бірақ қайтып келіп, ойнап-күлмес.„Мені" мен „менікінің" айрылғанын„Өлді" деп ат қойыпты өңкей білмес.Көп адам..

Арғы атасы қажы едіБейштен татқан шәрбәтті.Жарықтықтың өнеріАйтуға тілді тербетті.Адалдық, ақыл жасынанҚозғапты, тыныштық бермепті,Мал түгіл жанға..

Жылағанды тоқтатып,Ынсап қылсақ жарайды.Қоймасаң, қайғы ауыр боп,Тұл бойыңа тарайды.Қызыл гүлің суалып,Ақ көңілің анық қарайды.Һәммә жанды..

Бермеген құлға, қайтесің,Жұлынарлық ерікті.Ажал тура келген соң,Шыдатпайды берікті.Ғаріптікке көз жетті,Алғаннан соң серікті.Өмірін берген..

Айналайын, Құдай-ау,Қапалық салдың жасымнан.Шешенің зарын тарттырдыңБес жасымда басымнан.Сөйлемей пенде шыдамасҚайғы отына ашынған.Жарымды көрмей..

Орынсызды айтпаған,Түзу жолдан қайтпаған;Жақсылық қылар орындаАянып бойын тартпаған.Ортасында кәпірдіңАрамынан татпаған.Өмір бойы талпынып,Ғылым..

Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің.Бір ғылым еді іңкәрің,Әр қиынға сермедің.Көзіңді салдың тұрғыға,Бейнетін қиын көрмедің.Бірге оқыған..

Жиырма жеті жасындаӘбдірахман көз жұмды.Сәулең болса басында,Кімді көрдің бұл сынды?Дүниелікке көңілі тоқ,Ағайынға бауырмал.Тәкаппар, жалған онда..

Тұла бойың ұят-ар едің,Ескеріп істеп, ойлаған.Тәуекелге нар едің,Талаппен терең бойлаған.Ерлікке де бар едің,Үйренуге тоймаған.Жасқа жас, ойға кәрі..

Кешегі Оспан ағасыКісінің малын жемепті.Мал сұраған кісігеЖоқ, қайтемін демепті.Қуаты артық, ойы кең,Жұрттың бәрін шенепті.Досына дәл жаз, жауға..

Кешегі өткен ер ӘбішЕлден бір асқан ерек-ті.Жүрегі — жылы, бойы — құрыш,Туысы жаннан бөлек-ті.Өнері оның жұрт асқан,Ғылымға көңілі..

Сұрғылт тұман дым бүркіп,Барқыт бешпент сулайды.Жеңіменен көз сүртіп,Сұрланып жігіт жылайды.Әйелмісің, жылама,Тәуекел қыл Құдаға!Өлең айт,Үйге..

Бойы бұлғаң,Сөзі жылмаңКімді көрсем, мен сонанБетті бастым,Қатты састым,Тұра қаштым жалма-жан.Өз ойында,Тұл бойындаБір міні жоқ пендесіп,Түзде..

Талай сөз бұдан бұрын көп айтқанмын,Түбін ойлап, уайым жеп айтқанмын.Ақылдылар арланып ұялған соң,Ойланып түзеле ме деп айтқанмын.Қазақтың өзге..

Лай суға май бітпес қой өткенге,Күлеміз қасқыр жалап, дәметкенге.Сол қасқырша алақтап түк таппадым,Көңілдің жайлауынан ел кеткен бе?Берген бе тәңірім..

Қайтсе жеңіл болады жұрт билемек?Жұрты сүйген нәрсені ол да сүймек.Ішің берік боп, нәпсіге тыюлысып,Паңсымай, жайдақсымай, ірі жүрмек.Сасқаныңды..

Қойдан қоңыр, жылқыдан торы Бәкең,Адалдыққа бар елдің зоры Бәкең.Ұры-қары көбейіп, к... шөмейтіп,Неге болды бар елдің қоры Бәкең?Лекер, Бітімбай мен..

Көзімнің нұрысыз,Сізсіз жоқ қуаныш.Өмірдің гүлісіз,Көңіліме жұбаныш.Зар қылып тілеймінРақметін алланың.Елжіреп жылаймын,Көңілін аш пенденің.Сыйқатын..

Тілім, саған айтайын,Осы сөздің келісін тап.Қолым, сені қайтейін,Қаламды тұрдың қатты ұстап.Жүректің сөзін сөйле, тіл,Жалғаны жоқ бояма.Қу көсе..

Алланың рахматынЖар тұтып әр неге,Әр Рахман ол атынҮйреткен жүмлеге.Дұғаның қуатынЖіберме өңгеге.Әбіштің сыйххатынБеркітсең кеудеге.Рәушан сипатынТез..

(М. Ю. Лермонтовтан)
Қараңғы үй терезесі — тұтқын орны,Көгерген көктің жүзі ескі формы.Азат құстар аспанда ойнап ұшса,Ұялып қарай алмас мендей..

Өзіңе сенбе, жас ойшыл,Тіл өнері дертпен тең.Көңілдің жүгін қиял қыл,Ызаға тұтқын бой мең-зең.Қасиет тұтып, ойға ұмтыл,Қан қайнап, қуат егілсін!Онан..

Жас өспірім замандас қапа қылды,Сабыр, ар жоқ, аял жоқ, ілді-жұлды,Тұрлау қылып еш нәрсе басқара алмай,Сенімі жоқ серменде өңкей жынды.Жамандық..

Қараңғы түнде тау қалғып,Ұйқыға кетер балбырап.Даланы жым-жырт, дел-сал қып,Түн басады салбырап.Шаң шығармас жол дағы,Сілкіне алмас..

Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын!Алтынды домбыраңмен келші жақын.Ішек бойлап он саусақ жорғаласа,Бейіштің үні шығар қоңыр салқын.Егер сорым..