Өтірік өлең туралы Өлеңдер ✍️

Айтпаймын өтірікті мен басынан,Бозторғай айыл өрдім шудасынан.Жыланның қызын қырғи алып қашып,Айдаһар ат мініпті құдасынан.
 
Аюмен құда болдым..

Ағаштан қашау жасап, тас тескенмін,Киізден бәкі жасап, тал кескенмін.Құбының құмдарынан шүйке жасап,Мәңгілік үзілмейтін жіп ескенмін.Ағашшылық..

Баласын балпаң-балпаң бала қаздай,Жүк артып бес қарсаққа ала жаздай.Біреуін әсемдікке мінемін деп,Қан түсті аяғына ала жаздай.Мен өзім құрбан айтта..

Өтірікті айтып-айтып шындай қылдым,Ерітіп қара тасты ұндай қылдым.Кеуректен төс, киізден балға қылып,Бір ұрғаннан темірді ұндай қылдым.Терісін сары..

Шыбын мініп, шіркейді жетеледім,Қырғи қылып көбелекті мәпеледім.Асау қарға, бүргені ұстап мініп,Көбелектің ауылына төтеледім.Өтірік өлең айтып елге..

Айттым да өтірік өлең желдеп кеттім,Соңымнан көбелекке кел деп кеттім.Асауын бөгелектің ұстап мініп,Астыма бес қап бидай теңдеп кеттім.Бөденемен..

Шылым шектім қарғаның қу басынан,Арқан естім тышқанның шудасынан.Алдыма он қоянды өңгеріп ап,Арыстан өте шықтым дәл қасынан.
Керегенің басында тоғыз..

Басында керегенің үрген қарын,Көтердім жалғыз өзім соның бәрін.Жүк қылып қара нарға артып едім,Орнынан тұра алмады жануарым.Басына қарағайдың көл..

Жануарлар бақшағаЖеміс жеуге келіпті.Суда өскен жүзімді,Жылқы мен есек теріпті.Қарағаштың басынаҚауын - қарбыз өсіпті.Түйе мен сиыр қызығып,Қыста..

Басында керегенің үрген қарын,Демалмастан көтердім соның бәрін.Көп әйел сиыр сауып, май алмайды,Шіркей сауып, май алдым алты қарын.Басында керегенің..

Баласы қасқа айғырды өлтіріпті,Құдайым айтқызбасын өтірікті.Мың кісі бір тышқанға мінгесіпті,Бәрін де қасқа тышқан өлтіріпті.Міндім де ақсақ қоңыз..

Міндім де осырақ қоңыз аяңдаттым,Болдыртып аяғына қоянды аттым.Апырым-ай! Сол қоянның семізін-ай,Көтеріп қоңызыма қоя алмаппын.Үш жаста мергеншілік..

Отырмын бір мал айтып, көңілім тасып,Сол малды айтып сойып, көңіл басып.Малдың етін таратып, жеп жатқанда,Балалар түйе баққан келді сасып.Сорпа ішіп..

Ауылым тұрған көктеп,Асы жайлап,Пендені жүреді екен нәсіп айдап.Бөктерге жазға салым түсіп қонып,Қой қоздап ақ шықты ғой, сүтке аймақ.Ауылым Асы..

Мейірбан — албан, қызылбөрік руынан. Бұл күнде ұрпағы Алматы уезінде Қызылбөрік болысында. Өтірік өлеңдегі «Бүркіттен» бастап, «Кер бие, торы құлын»..

Өтірік өлең айттым да, қызға жақтым,Кұмырсқаның асауын қойдай бақтым.Асауын шегірткенің ұстап мініп,Тау-таудан тарбаңдатып түлкі қақтым.Бір қоянға..

Қайныма қарға мініп ұрын бардым,Күйеуден өзім қатар бұрын бардым.Айғырын шегірткенің ұстап мініп,Алдына қайын атамның қырындадым.Жүк артып инелікке..