Терме туралы Өлеңдер ✍️

(Жас жыраулардың айтуына арналған терме)О...у...Шоғын үрлеп көңілдің,Мақтанайын тойда бір.Батырлары елімніңЖадымда әр кез, ойда жүр.Алып келген..

(Терме) Қымбат қой өмір кісігеАщы да тұщы дәмімен.Жақының кірер түсіңеЖаныңды баурап жанымен.Тәнті етпесе ісіне,Не пайда жалғыз тәнінен?!Күш қосады..

Домбыра алып қолыма ахау…Ал, сөзімді енді бастайын.Көңілге сана тастайын.Осы өнерді кәсіп қып,Алып едім жастайын.Жақсылар сізге жолығып,Әңгімеге..

Қызметкер тілім сөйлеп қал.Айрылмай тұрып егеңнен.Ажарлы сөздер әзір тұрДәуренің өтпей төбеңнен.Саяхат қылған сайраның,Шым батқандай сап болар,Айдын..

Термеден үзінді Мен Абаймын – қоғамға қырсық ақын,Жамбыл да мен – құр төккен жыр шұбатын,Мұқағали, Жұмекен, Төлегенмiн –Өз отына өртенiп..

/терме/Арайлап атқан таңдарым,Аман бол, туыс, жан жарым.Сіміріп болып сіңірдім,Белгілі енді самғарым.Салсаңдар топқа тік жарам,Болмасын елде..

(Балабақша директорына)– Аха-а-ау!Үйде отырған артық қой,«Алағашта» жатқаннан.Беретіні күндегі,Қара шай мен қатқан нан,Ата-аналар..

І. ТЕРМЕӘлеумет, келсң алқалап,Алсаңыз бізден сөз қалап.Біз айталық өлеңді,Өлең деген өнерді.Әлеумет, құрсап келгенсің,Көкірекке жол енді.Сөз..

Ақынның бәрі – ақкөңіл, Жүрегі таза, жайдары. Қырлы найза сияқты Батырлардын айбары.Буырқанып, бұрсанған Дариядай қайнары.Можымайтын мұқалып, Асыл..

Өзендер ақпайды –Бастауы болмаса.Бір ғұмыр тоқтайды –От-жүрек жанбаса.Қос жүрек қосылмас –Сүймесе, күймесе.Шешендер тосылмас –Серпіліп..

Өлеңді айт дегенде ақыр маған,Неше мың халық алдында жаңылмаған.Шүмектеп, нөсерлетіп құя салып,Селдете, жауындата ағындаған.Бір шырқап, шыңға шығып..

Бір жасқа жеткенімше құндақтайсың,Екіде тек былдырлап тіл қатпайсың.Бес жаста безіп үйден, тал ат мініп,Он жаста жарда ойнаған ылақтайсың.Келгенде..

(терме)Адам болып өмірге ашылғанда есігім,Əппақ сүтін анамның жатып емген бесігім.Бабалар мен əжелер бəрі жатқан бесігім,Балпанақтай бауырлар əлі..

Аспандағы тіреуім,Құладыңдар біреуің.У шалғандай жүрегім,Су шайғандай реңім.Жұмсақ көңіл тас болды,Көздің жасы ас болды.Асқақ даусым басылып,Асыл..

Арғымақтың ізіменКейде есек жортады.Дүние толқын тізілген.Ырыстың көп ортағы.Толқын атқан жақұттыТабар кейде тоғышар.Кейбір сырдаң..

Эх, Теңге қымбаттым,Артықша сымбаттым!Айтайын мен несін,Жалғыз-ақ Теңгесің.Көп құрбың қайда жүр? –Кез келген жайда жүр.Мыс тиын інің деҚолда жоқ..

(терме жыр)Еңбек етіп, түбі игі,Маңдай терін сіңірді.Талай-талай күрделі,Бастан кешті ғұмырды.Ол бірлікте: қырық кісің,Жұмылдырған жұрт..

(Терме)Құрық ұстар қолына,Қара тамақ найза алған.Күміс кісе орнына,Қорамсақты байланған.Түлкі тымақ орнына,Киген болат дулыға.Елің үшін..

Ақ жолда жүрген азамат,Көкірегің кең сарай,Білімнің нұры қайнаған.Заманға туған жас жүрекДелебесі қозған жүйріктейАуыздығын шайнаған.Жасасын Ленин..

Жалғанда ауыр немене? –Әкенің салқын назары.Көз тоймас асыл немене? –Ананың жарқын ажары.Сұлулық, шіркін, немене? –Сағынып қайтсаң алыстанАқ жаулық..

Неше фасыл, неше бап,Біздің сөздің бұтақтапКетеді ұзап тарауы.Жүйріктер мінген озбай ма,Күйіне келсе жарауы?Ақ иық бүркіт мұз балақҚаңтарда қарсы..

Баспадым жардың шетін құлай ма депІшпедім арықтан сулай ма депҚорқамын дос болуға жаманмененТар жерде ертоқынын сурай ма деп* * * *Қыздар бұлбұл..

Қартайып, Арыстанның әлі кетті,Айбыңды жұрт қорқатын сәні кетті.Бетіне жан келмейтін уақыттарАртына бір қарамай, бәрі кетті.Аяқта дәрмен қалды..

Көгiлдiр көлден не пайдаЖағасы жайсыз жар болсаСуы ашық балық азЖиегі тайыз тар болса___Көк аспаннан не пайдаКөгiнде күн күлмесеҚыздар жиған..

Қаусаған қасіретті қара шалмынБұл күнде қара шалмен санасар кімЖанымды жегідей жеп қарттар үйіКүн сайын қуат кеміп аласардымОнша тар емес еді-ау..