Күңірену туралы Өлеңдер ✍️

 Күңіреніп, көңілім тулап далам,Жатқаны рас, жер асты шулап бабам!Басын алған, кезінде кіл жақсымның,Бұл орыстың ойы не, қурап барам?!Пенде бәрін..

Күңіреніп отырамын кейде мен,Жүрегімді қолыма таза ұстап сөйлеген.Жұдырықтай қызыл етім мың артық,Құбыжықтай түк ұқпайтын пендеден!Сырласамын..

Молданың үні назалы, күңіренеді,Сескентіп тастар саналы тірі немені.Мәйітке жатқан, оранып қалы кілемде,Екі жалғанның ортасы бірігер еді.Мысқылмен..

Күңiренбе, көңiлiм, күңiренбе.Табылмасын сеземiн бүгiн ем де.Тағдырымның сан тарау жолдарыменҚаңбақ құсап тынымсыз жүгiрем де…Құлазыма, көңiлiм..

Қолданып (қолдан келер) біткен емінкісідей күңіренем деп күтпеп едім, —қазақтың жалқы туар бір ақыны ек,болмай тұр со қазаққа түк керегім!Жүр ме деп..

Күн бүгін тұрып алды күреңітіп,
Шіркіннің ашылмайды реңі түк.
...Күреңіткен ауылдың сырт жағында,
Мені де отыр ма екен біреу күтіп.
Күн сияқты..