Ояту туралы Өлеңдер ✍️

Оянбай қалсам бір күн сен оятшы,Құдайға жақын болған ей, айтшы!Кеудемде жанып ойнап, қаным қайнап,Мен жатсам, басымда тұр барымды ойлап.Досыңның түні..

Сен мені өшірдің бе жүрегіңнен, Сол қалпы ағаң байқұс жүр егілген. Өртеніп өзек құрғыр өрт-алауға,Сен жайлы талай-талай жыр өрілген.Халымды білмейсің..

Дүрсілдеп жатыр жүрегің,Кім екен арман-тілегің?Қарашы күлім көзіңмен,Сырыңды сонда білемін.Айналдым асыл көркіңнен,Қалайсың кімді еркіңмен?Жалт етіп..

Оятты-ай, өйтпей қояр ма,Тоятты-ай, көріп тояр ма.Төсіңде екі-ақ боз үй,Ләззатқа қанып болар ма.Дір еткей жүрек, дір еткей,Балғын тән қайтсын құл..

Апа, менi оятшы ерте бүгiн,Баяғыдай қой жайсын тентек ұлың,Бозторғайдың жадында жүрген боларҰя бұзар ылаңды еркелiгiм.Мал жапырған жазықтың..

Қыр төсінде қос ішектей жол жатырБір-бірінсіз тұра алмайтын қос табан.Аралары көп жақын,Бірақ, Тәңір қоспаған...Біріншісі:пәни-ғұмыр – жан..

Ерегесiп өлең де жатып алар,Аң емес оғың болса, атып алар.Шақырсаң да кей кезде келмей қойып,Күн сияқты кетедi батып олар.Абыр-сабыр жүгiрер..

Біздің ұрпақ, жаманның жайрат бəрін, Ұшқын атқан, о, менің қайрақтарым. Барлығың да қазақша қауқылдасып,Тұрар ма екен желбіреп..

Оят таңның арайымен,Оят мені, жан анам. Жолдан күтіп алайын мен Қонағымды қалаған.Көрдім шалғын арасынан Көмескі ізін күйменің. Алқын желдің..

Ми – реактор,Отыны оның – Ой-атом,әлсiн-әлсiн ұшқын атып қоятын.Сол жойқын күш жүрегiме қозғау сап,жiбередi сезiмiмдi оятып!Ұлы iстермен жасалады ұлы..

Түн түрткілеп оятады, ақырын,Ысырамын көрпемді.Жетер емес, жетер емес ақылым,...Тәнім неге өртенді?Тынығын-ай, тымығын-ай даланың,Өз деміме..

Көкірекке бір запыран ұялап,Сезімдерім таппай қойды тиянақ.Қаншама жыл жанымды жеп келеді,Босағада байсыз туған Қиянат!…Сөзін айтты демеңіздер..

Ақынды ақын оятпаса, болмайды,
Ақынды ақын таяқтаса, ол - қайғы.
Ақынды ақын сүйемесе, болмайды,
Ақынды ақын күйелесе, ол - қайғы.
Ақынға ақын..