Шілде туралы Өлеңдер ✍️

Жарық көше,Тымырсық ауа тұншықтырған жапырақтарШөлдеп, кенезесі кепкен,Түсіне теңіз кіріп қалғып тұрғандаТереземнен үңілген көшенің жарығымен Өлі..

Е, түстім бе есіңе?Мен — Шілдемін,аптаппын.Әуре болам несінеӨзімді өзім мақтап мың.Төсегіңде керілмей,Жүгір жасыл құраққа.Бүлдірген тер ерінбей,Жуын..

Жазғы күн сағым торды тастады өріп,Кеткендей көк май болып аспан еріп.Ол дағы шыбын жанын қорғалайды-ау,Қарайлап лағына қашқан елік.Бусанып дала..

Шілдедегі сезім жайлыТанымайтын өзің жайлыНе деймін?!Айтылмайтын бір сыр еді,Сені ойлап жел күрсінедіДемеймін.Сені ойлап күн тұнжырады,Ай дидары..

Шілде салқын, шіліңгір жазым қайда?Иір жол, оқтау салсаң жазылмайды ә!..Арқаның сыбызғы үн ақ самалы,Қамыстың өзегінен саз ұрлайды ә?!..Сол бір саз..

Толқытып жастардың күлкiсi,ҚазМҰУ-ым, қастерлi қалашық.Көгiңде қалықтап жыр құсы,Тұрсың ба жазыңмен жарасып.Оңтүстiк оғыздар елiнен,Сонау жыл жол..

Армысың, алты жасар бала-батыр,Қатып қап қара тастай,Қара да тұр:Ойында Жыландының ойнақ салып,Ордалы жылан көшіп бара жатыр!Періште ем..

Үйіріп бұлтты, түнеріп алып аспаны,Астана биыл жауыннан көзін ашпады.Күн нұрын төгіп жылт ете түссе-ақ артыншаАқ жауын құйып, қаланы жуып..

Сені жырға қосайын, шілде, шілде, Сұлу қызға жолықтыр бір кешіңде.Берекеге белшеден батып қалған Бейбіт ауыл тоқ қырман іргесінде.Құшағына ап ғаламды..

Қыс шілдесі десе де қатал, аптап, Өркеш-өркеш төбелер атан аппақ. Жауған қардың ішінде ойға батам, Жапалақтап. Қыс ауысты ғажайып шаққа бірден,Ақ..

Қара мая ыңырсып,Исінеді ымыртта.Маңай үнсіз, тымырсық,Ақ үй-бейне жұмыртқа.Шелек ілді білеккеӘйел-үйдің киесі.Келіп әзер ретке, белін жазды..

Шыжыған шілде-ай, көлеңкеге кел,Желпиін көңіл желімен.Жол қарап бізге сонау төбе,бел,Сағымға батып еріген.Аязды қыс боп жолықты күндер,Сағыныш сонда..

Кеткен-ді көктің түсі оңып,Қазбауыр бұлттар жауа алмай.Төбеде от-күн тұсалып,Кірпігін қақпай қадалды-ай.Осынау шақта аңдысқанШаптығып шықты бір..

(Эрнeст Дoусoнға)Шілдe гүлі жұпарына тoймаймын,Сүйрeйді жeл ащы дәмін eгіннің.Тікeн басқан шарбақтарды бoйлаймын,Паң бақ мeні жoлатпады..

Сабақтан шаршап жан баласалады сурeт ұрлана,мақсатсыз шимай анда да,түк oқиға жoқ мұнда да,кeй кeздe мeн дe сoндаймын,араластырам барлығын,дауыссыз..

Қалғандай бір аз ғұмырым шілделік,Жастық өтті.Қалай өтті?Білмедік!Жесір әйел төбетіне нан тастап,Қағатынбыз дарбазасын күнделік.Екшемедік..

Ілезде ыдысыңның жартысы кем,Жігіттің өтіп жатыр бал тісінен.Көңілімді таппақ болып жүрсің, жаным,Көршінің шұбат тасып банкісімен.Ұн әкеп, қол..

Ақ қағазға жосылып түспей жатыр жол деген,жол түспей тұр жырыма,тумас білем енді өлеңКүнде жүрген жолыма тас түсіпті көлденең,Сары қалам сұлапты ақ..

Шырқыраған шілдеңіздің аптабы, Бағбандай-ақ бау-бақшаны «баптады», – Алма қағып, қауын үзген қарықтан Күндерім-ай бақша менен бақтағы, Көрмейтін күн..

Түс көріп ем тым қызық шілдеде мен, Желтоқсанның басында гүлдеген ем! Жори алмай, сақтағам құпиямдай, Жұрт естісе, тиеді тіл деген ем!Тағдырымның сол..

Күннің көзі кеткендей бір шашып от,Өртеніп тұр шөл дала...Бірақ неге көлеңкемнің басы жоқ,Мен шығармын көрбала???Өлген ойдың жинап алып..

Шiлiңгiр шiлде аспаны тұнық неткен,Қарайды күннiң көзi күлiп көктен.Борпылдақ күлге аунаған күрең тауық,Су iшiп тұр қалбырдан жылып кеткен.Шөл қысып..

Ерніңнің түгі тебіндеп,Шілдеге сары шарқ ұрар.Қоңыр күздің кегін жеп,Көктемге көңілім талпынар.Атыспай назар назармен,Тот басты оғын сабырдың.Әзілді..

Шілденің аптабында,Алатау шатқалындаЕкі дос кездесіп қалды,Азырақ сөйлесіп қалды:– Өй, сен қайдан жүрсің?– Бастығымның көлігін айдап..

Жолаушым, орақ кезінде, Арқаға келсең аралап;Шалқыған ұқсап теңізге, Шалықтап жатар бар алап.Қырлары қыздай құлпырған, Шілдеде, шіркін, қыр..