Күн туралы Өлеңдер ✍️
Басқа: 6
Мақал-мәтелдер: 81
Жұмбақтар: 93
Тақпақтар: 58
Өлеңдер: 864
Жаңылтпаштар: 2
Нақыл сөздер: 41
Құттықтау, тілектер: 1
Туындылар: 4
Әңгімелер: 46
Ертегілер: 10
Поэмалар: 1
Аңыздар: 1
Санаулы күн
Санаулы күн, Санаулы ай, Санаулы жыл.Санай жүріп самайлар ағарды кіл.Уақытты не пайда санағаннан, Алатұғын өмірде бағаңды біл.Қанша күнің, Санап көр..
© Мұқағали Мақатаев
ӨТЕР КҮНГЕ БІР ӨЛЕҢ
Сəлем саған, жаңа күн!Жұмбақ сəуле аспанда, Жұмбақ түс бар теңізде.Сəлем саған, жаңа арман,құштарлығым өмірге.Ал, атқаршы ісіңді:пароходты..
© Түрік поэзиясы
БІР КҮННІҢ АСТЫНДА
Торғайлар, ей, торғайлар!Күнге қарап бəріміз бір ұмтылдық.Бірге ұшайық, күнге сəлем берейік, Əндетейік біз бірге, Əніміз де ұқсас екен бір түрлі.Бір..
© Түрік поэзиясы
АЛҒЫ КҮН
Бəрі, бəрі алғы күнде жатады:Қуанышым көл боп толқын атады.Сəл шыдай тұр,сəл шыдасаң бір түрлібəрі, бəрі оңдалатын сықылды.
© Мелих Жеудет АНДАЙ
ӨТКЕН КҮН МЕН ҚАРА ЖЕР ТУРАЛЫ ЖЫР
– Келші, досым, мұңдасайық, бүккен сырды ашайық,Өткен күннен бір белгіні – бүгін қашап, жасайық.Жүректегі ескі жара аузын тырнап, ашайық.– Қалай..
© Һусейін НиҺал АТСЫЗ
КҮНГЕ АРЫЗ
Тамылжып таң атады. Таң көрікті,Тап-таза жаңа таңым жанды елітті.Самал жел, айдынды көл, нəзік гүлдерҚұс дауысы дүниеге сəн беріпті.Мұң жоғалып..
© Түрік поэзиясы
Қандай күн, қандай өмір орнағаны!
Қандай күн, қандай өмір орнағаны! Ештеңе көңілімді толғамады. Кісі өліп, мал қырылып сор қамады, Қорқытып босағадан тамұқ кірді.Жақсы мен жаман судай..
© Түрікмен поэзиясы
Күн мен түн
Торғайлар ән салады,Бұлт әзір тарамайды....Келеді таң самалы —ҚАЛАНЫ АРАЛАЙДЫ.Тал, шыбық тербеледі,Жұтады нәр-арайды....Түс ауды.Жел келеді —ҚАЛАНЫ..
© Ертай Ашықбаев
Көрпе бұлтты Күн тілді.
Көрпе бұлтты Күн тілді. Күліп түсті күй түрлі. Күміс көзе шағылып, Сынып түсті сиқырлы.Түңлікті тұрып қыз түрді, Нұр жамырап ұмтылды. Ұрыншақ жел..
© Төреғали Тәшенов
Күн нұрынан ой өрген...
Қадыр МырзалиевкеАқша бұлттай сезімі Алатауға бас ұрған,«Ақ отаудың» түндігі құс жолына ашылған,Күн нұрынан ой өрген, ай нұрына шомылған,Ақын жаны –..
© Бауыржан ЖАҚЫП
Күн сәулесін кою бұлт көлегейлеп...
Күн сәулесін кою бұлт көлегейлеп,Қорғасындай төбемнен төнеді ой кеп.Сонадайдан көзіме шалынады.Таулар киген боз көйлек, көне көйлек.Жер қуарып, шөп..
© Бауыржан ЖАҚЫП
Күнім
Көз жасыңмен тұншықтырып түн ішін,Әлі жылап отырсың ба, Күнішім.Хат жазуға тағы оқталдың кім үшін?Соған ғана жететіндей тынысың...Үміт таңын..
© Арқалық Әмәлиятұлы
Дүние-ау, бұл не деген ғажайып күн!
Дүние-ау, бұл не деген ғажайып күн!Көңiлдiң бар дертiнен таза айықтым.Жеңiлдеп шыға келдiм, дел-сал ойдыңКiрiнен жан арылып, азайып мұң.Мойнына сар..
© Ғұсман Жандыбаев
Көкжиектен иегiн Күн асырды..
Көкжиектен иегiн Күн асырды..Кiрпiгiме қап-қара түн асылды.Бiр албасты еңсемдi басып алды,Қайтсем екен, япыр-ай, мына сұмды.Торын уақыт-өрмекшi маған..
© Ғұсман Жандыбаев
АРМЫСЫҢ, АҚ ТАҢ, ЖАРЫҚ КҮН...
Кешіппін күнін ғаріптің, Қалжырап әбден қалыппын. Шаршадым, Шыдам таныттым. Тірілігімді де жаңа ұқтым, Ірілігімді де жаңа ұқтым. Армысың, ақ таң..
© Темірше Сарыбаев
ҚҰРҒАҚ КҮН
Құрғақ өмір,Құрғақ сөз, Құрғақ бәрі.Құрбақадай талтайып құрғақтағы,Жиналыстан шығамыз «жырғап» тағы.Таршылықта көп азап көргеніммен,Баршылықта..
© Есенқұл ЖАҚЫПБЕК
Тағы қас қарайды... Хош бол, Күн!
Тағы қас қарайды... Хош бол, Күн!Қанатын жаюда қара түн.Біреумен келеді дос болғым,Түнгі үште шақырып алатын.Барлығы бірінші, ұлы ақын,Құлауға жақын..
© Танакөз Толқынқызы
– Ақша бұлтқа тығылады Күн неге?
– Ақша бұлтқа тығылады Күн неге?– Ол не сонша? Үлде менен бүлде ме?.....Жарығым-ау! Таласпаңдар жарықпенЖәне жарық адамдарды күндеме.Махаббаты жетеді..
© Танакөз Толқынқызы
Күнмен бірге оянам
Діңкелетіп құлатса күрес еңбек,Күнмен бірге оянам тірі екем деп.Арманымның ажарын ашайын деп,Ізгіліктің соңынан ілесем көп.Күдір жолда күніне мың..
© Әзия Мағыперқызы
БІР КҮНІМ
Күңкіл сөзді жүргем жоқ па күнде естіп,Іздегенім – дала - сана – үндестік.Қуанамын жүректегі жырды естіп,Өмір – мектеп қойғандайын бір..
© Сағыныш Намазшамова
Гүлім болшы, күнім болшы, арайлым...
Гүлім болшы, күнім болшы, арайлым,Кездескенде көз талғанша қараймын.Əнім болшы сағынғанда салатын,Таңым болшы жырмен қарсы алатын.Жұлдызым бол..
© Рза Қунақова
АЙДЫ, КҮНДІ КӨРЕМІЗ
«Ұшамын», – деп аспанға,Мақтанады осы інім.«Қойшы, балам, мастанба,Мұнысы не осының?» –Деп əжеміз баласын,Ұрсатұғын «тəйт, əрі».Немересі..
© Рза Қунақова
КӨЛЕҢКЕ ДЕГЕН КҮНГЕ ҒАНА ТҮСПЕЙДІ
Көлеңке деген күнге ғана түспейді,Ол Алланың құдіретінен жаралған.Тағдыр саған өз дегенін істейді,Тән тозғындар, жазылғанмен жараңнан.Көлеңке деген..
© Ермұрат Зейіпхан
Күн күйіп тұр..
Күн күйіп тұр.Басылмаған солығы –Өңкей сылқым ыссы ауаға молығып –Ақжарыққа жетіп келсек, ауылдыңАрулары жатыр екен шомылып!Құлаққа кеп сиқыр судың..
© Серік Ақсұңқарұлы
Көкжүйекке Күн батса тұрған күліп...
Көкжүйекке Күн батса тұрған күліп,Ақжарық –Түнекке ақ дидарын құрбан қылып –Іңірде шешем жаққан жалғыз шырақ,Жаһанды жіберетін нұрландырып.Әке өткен..
© Серік Ақсұңқарұлы