Жайық туралы Өлеңдер ✍️

Жайығың тасып жатыр, Жұбан аға, Бірдеңе көңіліне ұнамады, ә? Жоқтайтын ақын болмай сіз кеткелі, Жыр сүйген арна іштей тынады, аға. Шағанның суда..

Сабыр, Жайық, сәл кідір, сабаңа түс, Көрсеткенің жөн болмас далаңа күш. Қамыстардан балапан өргізетін Қапылыста ұясыз қала ма құс? Сабыр, Жайық..

Сен Жайыққа айт, ерке қыз келеді де,Өлең жазып ақ көйлек желегіне.Сағынышы басылмай жүр дегейсің,Құлаш ұрып қайтпаса тереңіне.Сен Жайыққа айт..

Ақ бесік анашым сенТербеткен менің.Ағынмен таласуменЕржеткен едім.Ұқсау боп өзіңе арман,Уайымдап едім.Бұл күнде мінезің қалғанБойымда менің.Бұзылса..

Жайығым, не жыр бастадың?Не дейді маған жас талың?Сыбдыры еске сала маОн сегіз жастың дастанын?Жастықтың жалын шақтарынЖағаңнан іздеп..

Қуанышым ба, қайғым ба,Сен десе өртене берем.Қашаннан мынау айдынғаАққулар еркелемеген?Қашаннан сенің құшағыңШат күлкі, наз көрмеген?Сағынып ылғи..

Ақ сазан үркіп кеткен Жайықтаймын, Ойлардан Жайық жайлы айықпаймын. Даданың жанарынан мұң байқасам, Айдында ескегі жоқ қайықтаймын. Не болмақ нәр..

Тыңдамай үнін ағынныңҚұмары қанбас жанымның.Жайығым менің – жарығым,Сағындым сені, сағындым.Сандуғаш шырқап жаңа әнді,Бөлейтін сазға далаңды.Бесігім..

Ағайындар, айтыңдаршы, айып па? мен бір қызды іздеп келем Жайыққа. Өзіменен бармап едім бақтарға, өзіменен жүзбеп едім қайықта.Көктемедекең даланы..

...Жайық өңірін су басып, 1622 шаңырақапаттың құрбанына айналып, екі адам қазатапқан. Ал, шын мәнінде қанша адамныңқара жамылғаны..

Жүзгенде Ақжайыққа қайықпенен,Кеудемді самалына жайып келем.Елінің пейіліндей кең арнада,Өзім де толқын жырға байып келем.Жанымды тербетеді аққан..

Алдым көшкін жөңкілген,Жарда тұрып қарадым, –Тыңдайын деп шертілген,Толқындардың хабарын.Баяғы толқын, сол ағын,Бабалар кешкен сол Жайық,Қырына дулы..

Ақ Жайық жарға бас ұрып,Асығып кейін қайтады.Толқынды толқын асырып,Жасырып сырлар айтады.Мұнарлы арна ыңқылдап,Жабағы жалдар ұйысып;Күледі тағы..

Жарқын жүзбен жайраңдапЖатырсың ағып, Жайығым.Жағаңда ойлап, сайрандапЕскенмін заман қайығын.Сырғып аққан сыныптайСабырлы өзен, салқын су.Толықыныңды..

(Фариза апаға)Емес ол пенделердің батырағы.Аймағы гүлге толған, атырабы,Қасында Махамбеті – Әбіші бар,Жайыққа Фариза апам шақырады!Жиырма бес қосып..

Қиын ғой өмір әманда,Қойдым-ау мұңнан айықпай.Отырмын келіп жағаңдаИесіз қалған қайықтай.Мен сенің келіп жаныңа,Сан рет, Жайық, сыр ашқам.Уақыт..

Табылды Аяшұлы ДосымғаАқ Жайық - ақ көйлектей ілгегі жоқ,Көп шалған бір жағын оқ, бір жеңін от.Айналып төбесінен кете алмаймын,Сәуірде көшкен бұлттың..

Беу, Жайық, қарашығы жанарымныңМен де бір маңып кеткен маралыңмын.Батысқа ішім күйіп қарай берем,Шығыстан шыққан сайын ағарып Күн.Аһ ұрып аруағын..

Базарға қой айдаттым пұл ме екен деп,Қояды қыздың атын ей-ей-еу Ұлмекен деп.Бойыма түскен асым тарамайды,Көңілі сол құрбымның ай-ау-ей кімде екен..

Шіркін-ай ойда-жоқта болдымда кез,Жайықтан бір қыз көрдім қарақат көз.Асыққан балықшы екен амалым не,Қалдым-ау, естей алмай бір ауыз..

Жайнаған не ер белден,Тасыған ба ақ Жайық?Ну телегей тербелген,Қыры қандай ғажайып!Кеме жүзген үстінде,Кереметті айдын кең,—Самолеттен түстім..

Атақты сұлу Ақ Жайық,Аташ таудың етегі.Жағаға суын мол жайып,Жарқылдап ойнап өтеді.Жол салады тың жерге,Болаты берік қалқаны.Магниттен шығып..

Жайықта ақын күбірлеп,Құпия ойға берілді.Тасыған өзен дүрілдеп,Днепр боп көрінді.Көрінді сонда қайран ел,Өзендей жатқан еңіреп.Қайысты сонда қара..

Ақ сазан үркіп кеткен Жайықтаймын,Ойлардан Жайық жайлы айықпаймын.Даданың жанарынан мұң байқасамАйдында ескегі жоқ қайықтаймын.Не болмақ нәр татпаса..

Ай, күні бар Жайықтың,Ақ таңы бар арайлы,Айдыны бар Жайықтың,Әлдилеген талайды.Даласы бар Жайықтың,Алуан түрлі гүл өскен.Жағасы бар..