Жаным туралы Өлеңдер ✍️

Өзіңсіз көкжиек тарылып,Аспан да қабағын ашпайды...Отырмын қоңыр мұң жамылып,Жанарда жас қалды...Ақтаудың сұп-суық күзі де,Сығыр күн төге алмай..

Шаганэ, жаным, Шаганэ,Терістік сонау дала əне,Астында айдың толқығанТеңіздей бидай, қара, əне,Шаганэ, жаным, Шаганэ.Сол жақта тудым, содан баЖүз есе..

Кешір, жаным!Жүрдім сені кіналап,Бұл өмірде баспас дейсің кім ағат?!Бәрін-бәрін үнсіз ғана түсінген,Менің жаным сендей жанға құмар-ақ.Дерт тарай ма..

Кездессең дағы өмірде кеш,Тағдырға қайтем өкпелеп.Кетпейсің естен жан қалқам сен,Нұр сезім тұрса төкпелеп.Жалын жанымды, қалқам, сезгейсің,Тағдырға..

(он бір буынды жыр)Ақыры оқу бітті, жұмыс қалды, Сəл ғана көңіл шіркін, тынышталды. Қыс өтіп кетсе-дағы, алайда мен,Сағынып тұрғандаймын күміс..

Шығарып сап қала алмай сені, жаным,Қажып қайттым вокзалдан қаншама рет.Қажып қайттым, қажымай не қыламын,Өзің болдың жүректің аңсары тек!Қажып..

Қайтейін, қойдың, жаным, сағындырып,Елітіп,Емірентіп,Сабылдырып.Еркіңе болмысымды бағындырып,Көркіңе көңілімді табындырып.Қиялды қияндатып..

Сенделдім, жаным, Бұл жазық жатқан өмірде. Сен келдің, жаным, Құлазып жатқан көңілге.Ақ күнім көшіп, Сәтте сол бір тарыққан.Ақ гүлім өсіп, Құлпырдым..

Жаным мидай Бетбақдала безерген, Сорым шығып, жылдар ерні кезерген, Қара бұлттай көңілім тамшы тамызбай, Түйдегімен ауа қашып, өзі өлген.Бір кездерде..

Шығарға жаным дайын сен деген де,Өзіңді қосам жаным енді өлеңге.Мендегі ғазиз жүрек не болар ед,Сендегі жылылықты көрмегенде?Сендегі жылылықты..

Жаным-ау, сенсіз көрген күнім,Жүректен өшірер нұрды.Жаным-ау, сенсіз терген гүлім, Жаураған жапырақ сынды.Жаным-ау, сенсіз атса таңым,Үнсізбін..

Кешір жаным абайсызда өкпелеттім, Өкпелетіп үнсіз күнім текке кетті. Сен күлімдеп қараған сәттеріңде, Төбемде бір асқақтап көкке жетті.Кешір күнім..

Күнде күтіп гүл теремінБір өзіңді келер деп.Қайдасың сен, күнім менің,Жүрсің бе әлде өкпелеп?Сырың түпсіз тереңде,Сені, жаным, көрем бе?Бақытынан..

Менің жанымды саласың неге егеске,Сені ұғу үшін, есейіп кеттім емес пе?Сені сезу үшін қайғыңды сұрап бір құштым,Ауада қалып адасып кетіп..

Жанымның саулап жапырақтары,Өзіңсіз күліп, таңым атпады.Сүреңсіз тірлік қуартып кетті,Жазықсыз әлем жадыратпады.Қап-қара күзде көктеген екем,Шұғылалы..

Жанымды шүберекке түйіп,Сағыныш көйлегін киіп.Өмірден өтеді ме екем,Өзіңді ғана сүйіп!Сиқырлап сендегі көрік,Кетесің жұлдызға көміп.Жүрсем деп..

“Жаным” дегенің жалған ба,“Жарым” дегенің арман ба?Тағы да сені сағындым,Ойларға еніп алғанда.“Сүйем” дегенің сөз бе екен?Сендірген сезім көзде..

«Жаным» деп құшақтап аласың.«Жаным» деп шығарып саласың.Сұп- сұлу көзіңмен сиқырлап,Қай жаққа әкетіп барасың?«Сүйем» деп сендіріп кетесің,Түсіме..

Не деймін жаным саған?......Сағынып қалдым десем,Күйімді көресің бе?Көктемде тоңдым десем,Мейірім төгесің бе?Оңаша жүрмін десем,Іздеп кеп табасың..

Гүлден де нәзік жанымның,Керегін таппай жаңылдым.От болып жанған өмірдің,Шоқ болар сәтін сағындым.Базары басым көңілдің,Жүзіне қарап..

Жанымды жаралар нәзігім,Еңсеңді түсіргенің.Сүйіп ем... солма әлде жазығым,Мен сені түсінбедім?!Қарап ең жанарың мөлдіреп,Тербедің үміт көлін.« ..

Ей, перизат, жамалыңа жаным шөлдеп қараймын, Мүсіркей бер өзгелерді, азабыңды қалаймын. Бал шараптан нарттай жанып албыраған жүзіңе, Қызыл гүлдің..

Асыр салып мөлдіреген балбұлақ, Қызғалдақтар құлпырғанда албырап, Жүрек сені жоқтағанда зар жылап, Неге, жаным, іздеп келмедің?Күн нұрына көкірегін..

Жаным сыздайды,Сен неге ойламайсың мына мені?Бір ғаріптің ішінде жүр әлегі.Құрығанда салмадың көз қырыңдыҚимадың ғой сөзіңді бір әдемі...Жаптың жаным..

Жанымды қояр жер таппай,Жетi түнде желдеп кетiп барамын.Жасымды құяр көл таппай – Жетi белден селдеп кетiп барамын.Будақ-будақ бұлттай,Боз аспанда..