Таным туралы Өлеңдер ✍️

«Мұртты құдай», «мұртсыз құдай», «күн құдай»,Мынау елге не боп кеткен құрғыр-ай?Пәни дүние – перғауындар мекені,Қайдасың сен...Рахымды шын ҚҰДАЙ?Ақыл..

«Дүние-ай!» деймін –Дүниенің бәрін сол сөзгеСыйғызып жіберердей сызданып өңім, шіреніп.Пенденің бәрі қазіргісінен болса өзге,Тұрар еді әлем түнеріп..

Табынбаймын демеймін,Жалынбаймын ешкімге.Менменсінгенге еримін,Келте ғұмыр бес күнде.Арысымды берсем де,Намысымды бермеймін.Келіскелі келсем..

Жанымда боран шабыт бөлеп əзір,Қаламым қар шаңғыдай қағады зыр.Қозғалған қопарылыс намысымның,Салмағы сүйегімді қабады зіл.Көңілім күйкі күйбің..

Қайран Митра,Мейірімің шуақты,Қайырымың қуатты,Бүгін мені түлендер түн ішінде жылатты.Күрсініс те, күдік те бұрынғыдан қараңғы,Сірә, көктен біздерге..

Қараңғылық жарықты еппен сырды,Құс жолы анау шаңытқан...Неткен сыр бұл?! —Жаңа ғана аспаннан бір ақбоз атҚұйындатып,Кісінеп өткен сынды.Бұза алмайсың..

Бұрын шын бар бүгін шын,Ертең шын бар үш бөлек.Керегі жоқ бұлардың,Бұзылмайтын шын керек.(Шәкәрім)«Мұртты құдай», «мұртсыз құдай», «күн құдай»,Мынау..