Бауыржан момышұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

 Бір жыл өткен соң анау оның хатына жауап берді.Алдым, құрбым, сізден жылы хат бүгін,Ол әкелді өмірдің мол шаттығын.Ұсындың да жүрегіңді..

Тік аяқ, бура санды, құймақ тұяқ,Кең маңдай, етсіз жақты, қамыс құлақ.Омыраулы, жібек жалды, сағақ мойын,Бұлшық етті, сауырсын, артың талмақ.Иығың..

Анадан ақымақ туған сен қара бет,Ғалымсыз шала сауат сен бір нәғлет.Белет сені полковник еткен екен,Зербарақты жағаңнан садаға кет.Ми емес, басыңдағы..

Біздің елге сен келген мейман едің,Өр көкірек, икемсіз милау едің.Мына өлең әзіл болсын саған айтқан,Пайдалы қызмет жұртқа қылмап едің.Бұл елде жаман..

Танимын сені ертеден, өстік бірге,Қызығын талай күннің кештік бірге.Шықса да сақал-мұртың сырғанайсың,Бола алмай өзің ие еш пікірге.. Елпілдеп тұра..

Панфилов тірі кезінде
Москваның төрінде
Жау жағадан алғанда,
Батыс елін қиратып,
Қанды ылаң салғанда,
Қаһарына шыдатпай,
Күші кернеп..

(Хамидидің «Қазқа вальсі»
деген әнімен айтылады)

Қай жерде отыр екен бота көзім,
Жайнатып мөлдіреген қара көзін.
Армансыз бұл дүниеден өтер..

Қолаң қара шашы бар, ашаң жүзді,
Қыр мұрын, қиылған қас, қара көзді,
Толықша, сұңғақ бойлы, алма мойын,
Тиісті жауап бере майда сөзді.

Кең иық..

Найзадан қол босаса қалам алдым,
Толғанып оқиғаны көп ойландым.
Тырмысып әл келгенше көргенімді,
Жалтақтамай, именбей ашық жаздым.

Отырсам көп..

Көшеде бояу ерін сылқылдаған,
Былдырлап, орысшалап жырқылдаған.
Ұмытып ана тілін, салт-санасын,
Не қалды тілімізден жыртылмаған.

Отбасы..

Еріккеннен жазылған
Елге ермек бола алмас,
Зерікеннен жазылған
Зерттеуге белгілі бола алмас.

Ылғи алтын іздеме,
Қазына оған тола алмас.
Сұлу..