Аударма туралы Өлеңдер ✍️

Бір нәрсені бүлдіре сап дәйім біз,Біреулерді кінәлауға дайынбыз.Көбіне айта саламыз:«Әйтпегенде, бұл ой маған келер ме?»Болмаса адам егерде,Жын..

Бір Арыстан тауықтарды ұнатты;Кемшілігі болды оның бір ғана:Ғажап емес бұл жаңа!Тауығында қора жоқ-тын тұрақты.Бірде оларды ұрлады,Қаңғып кетіп..

Тұратұғын батпақты бір бөктердеБақа ауысып көктемде,Таудың үстін таңдады.Тауып онда алаңқайды құрақты,Орын тепті тұрақты.Нулы, нәрлі, секілді еді..

Ескі дорба асынып,Кедей сорлы кезді ауыл, үйіңді.Тағдырына шағынып та ашынып,Жиі-жиі күйінді.Кейбіреулер кең сарайда тұрса да,Асып-тасып..

Жындар мүлдем білмейді деп шындықты,Бостан-босқа айтып жүр ел сұмдықты,Расында олай емес бұл тіпті:Бір мысалды келтірейін, дәл ұққын,Салтанатты..

Күн шыжғырған кең даладан тандырдайЖөңкіле кеп ауды Бұлт.Еш болмаса бір тамшы да тамдырмай,Көк теңізге бара сала жауды Бұлт.Сонсын Тауға мәрттігімен..

Арыстанға кездейсоқ барыпты Піл жай ғана,Бұл туралы әңгіме өріп айнала,Өзінше әркім шешіп жатты жұмбақты:Барды екен Піл не үшін?Жоқ өзінде не әжуа..

Құлмақ келіп егінге,Қадап қойған қу таяққа шырмалды;Жақынырақ бір жас емен тұрған-ды.«Бұл кемтардан не пайда бар өмірге?Жалпы, түк жоқ тегінде, –Деп..

Түлкі бұрын Арыстанды көрмеген,Көргенде алғаш аз-ақ қана өлмеген.Кейінірек жанап барып жақындау,Болып алды бұрынғыдан батылдау.Үшінші рет..

Өрмекші мен Құяңды Тамұқ өзі жаратқан:Деген кепті Лафонтен ғой таратқан.Мен одан соң қайтем артық сөз қылып,Өтірік пе, қаншалықты шындығы,Біліп жатыр..

Ит пен Адам, Мысық, Қыран қосылып,Ақыреттік дос болмақ боп келісті,Шеттерінен серттерін де берісті,Тамақты да ішті бірге отырып.Не көрсе де көрмек..

Қозыны жеп жатты Арыстан таңғы асқа:Күшік көзін алмастан,Жүрді-дағы орындықты жағалап,Бір тістем ет жұлып алды шамалап.Аң патшасы оған түк те..

Ұста бірде Балтасына жекірді,Ашуланды болмаған соң өтімді:Өзі әр нәрсе шабады,Балтаға айып тағады:«Оңбағансың! Тап бүгіннен, – деді әрі, –Сенің ісің..

Ұстаймын деп болды әуре Көлеңкені бір Есер:Қашып берді Көлеңке, қуып еді ол ілесе,Көлеңке де жүгірді, жүгіргенде ол тіресе.Қосқанда Есер екпінді, ол..

Ертеректе Сері бірЕрлік жасап құру үшін бір дәурен,Қамданыпты желігіп,Соғыспақ боп елестермен, жындармен.Сауыт киіп, ауыздықтап ол атын,Ер үстіне..

Қыстың күні шөп арқалап иіле,Шаршаған шал мұқтаждықтан, еңбектен,Әрең жүріп келе жатты үйіне,Аһ-уһлеп тұла бойдан тер кеткен.Әлі ұзақ соқпағы,Шал..

Ұйқтап жатты Малшы сеніп төбетке;Бұта ішінен жылан шығып кенеттен,Соған қарай бет бұрды;Өлер еді Малшыға ол төксе уды.Маса көріп, Малшыға ұшып барды..

Маймыл өзін көрді-дағы айнадан,Аяғымен түртіп қалып жай ғана:«Қара анаған, – деді Аюға, – айнам-ау!Тұрмын тіпті таңдана:Қандай жаман қылқы, түрі..

Бірде аңдар қалап алып Аюды,Тапсырды бал омартасын бағуды.Басқа біреу таппады ма бұдан да?Аю біткен емес пе еді балқұмар?Елді ұятқа қалдырар,Бірақ..

«Тасырлаған қандай надан ақымақ! –Деді бір Тас жаңбыр жайлы жатып ап, –Барлығы оған қуанышты, қарашы!Құт қонақтай жатыр жақсы қарсы алып,Не тындырды..

Болды кемпір мазасыз да сабырсыз,Жүре алмайтын дабырсыз.Қызметші екі қызы бар еді,Жіп иіріп ұзақ күнге тынбайтын.Шығып әбден әлегі,Еш үзіліс..

Күдікшіл бір патша бопты бұрында:Жүректі езіп, аяқ-қолды байлаған,Қарап тұрсаң, зиян көп-ау пайдаданҒылымда.Қайтер еді, болар ма еді жағымды,Қуса..

«Көршім, тыңда, жақсы хабар бүгінгі, –Көртышқанға заулап Тышқан келді бір, –Дейді, Мысық Арыстанға ілінді,Демалатын болдық еркін енді бір».«Қуанба..

«Көршім-ау, жарығым,Сорпадан ішсеңші».«Көршім менің, тойып тұрмын». «Бәрібір,Бір тостағын тағы да іше түссеңші,Қандай тәтті сорпа бұл!»«Үшеу іштім»...

Қандай тәртіп орнатпа,Оған егер арсыз адам қол қатса,Асырып ол айласын,Қарастырар тек өзінің пайдасын.* * *Қасқыр жауыз Арыстаннан өтінді,Тағайында..