Күмән туралы Өлеңдер ✍️

Әр қадамды өлшеп басар кез келді,Естір құлақ, жүрер аяқ, көз берді.Дүниеге келді өзгеше бір заман,Елу жылда, өмір жаңа өзгерді.Әр қадамды өлшеп басар..

Ымырт қараңғысында бақ ішіне аттадыматтады менімен біргебейтаныс қара күшік.Көз байланарлық (жарық) қараңғы,Құлақ тұндырарлық (айқай)..

Жарлының жеп табысын,Байларым қайдан дамысын.Бірімен-бірі жарысып,Шонжарлар байқар шабысын.Адалдық алда жүреді,Байқасам пенде шабысын.Ағады өмір..

Берілгенде күдік пенен күмәнға,Қайта-қайта үнілемін Құранға.Удан, судан, қудан сақта, о,Алла,Сөзден, көзден, безден сақта,о, Алла!Ордан,тордан,сордан..

Селк етіп сезім күмәні,Толқиды төзім тұманы.Тасынып, басылатұғынБәріне сезім кінәлі.Ақылдың – естің тұрағыАдамның оңай жылауы.Тірліктің бастау..

Сонда сен бір сөйлеп едің нан ұстап –мен жазылдым. Ол күн кетті алыстап.Наныңды ұстап Мысыр бардың, Шам бардың –саған емес, нанға сеніп мен..

Ертелі-кеш жалбарындым,Ести ме деп даусымды.Тұман басты жан-жағымды,Төзімім де таусылды.Ділі – жарты, тілі – бүтін,Дос-дүшпаным жүр кейіп.Үзілердей..

Ақ шәугімді қыздыратын көкшіл ғана нұр-жалын,Ешқашан да ұғылмаған жыр-жанымШам сәулесі. Ас бөлмесі. Жалғыздық.Түнгі сағат бір жарым.Біз екеуміз.Сөйте..

Күмəнім жоқ –Асады күнə бастан!Кімді көрдің Құдайға құлақ асқан?Өзегіме өрімтал құрт түскеліӨзіме-өзім келемін ұнамастан.Өзімді-өзім тап басып..

Ай, заман - ай, заман - ай,Түсті мынау тұман - ай.Істің бәрі күмән -ай.Баспақ, тана жиылыпФәни болған заман - ай.Құл - құтандар жиылып,Құда болған..