Арқалық әмәлиятұлы туралы Өлеңдер ✍️

Ол да, күз де шығарыпты бізді ойдан...Қоңыр шылым тұтаттым мен ақпанға!Көктем қыз- ау, жолықтыңыз сіз қайдан?Мен Құдайдан қашып келе жатқанда...Өз..

Кеше, не деп сыр айттыңыз сіз маған?Ережем жоқ, мына өмірде бұзбаған.Кешегі асқақ армандарың қайда депАры күлді, бері күлді күз маған.Күздің күліп..

365 күндегі,Жер бетінде, жер астында,Жесір қылған мұңды да,Мұндар жылға- күн куә.365 түндегі,Жер бетінде, жер астында,Болып жатқан қайғығаАноу жарық..

Тым жүдеулеу үйге қайтып келемін,Түйсігімде бір ұғымы көненің,Бар сырымды білген жанның қолынан,Мен түбінде өлемін...Қарғалардың қанатында бар..

Қабақхана- Ақынхана атағы,Біздің аула- ұлы ақындар апаны.Бұл аулада жаңбыр да жоқ, қар да жоқ,Шер аралас өлең жауып жатады!Біздің көше – Ақан сері..

Тарихым шерте ме ғұндардан күй бөлек,Қабағын қар құрсап, кірпігін сүйген от.Баһадүр бабалар, тұмарлап кеттіңдер,Бөлінген іргемді найзамен..

Өмірдің соңғы сапарынан қайта оралмаған еліне,Ақ қайыңдар мен Емендерден, келер ме,тосын ақпар?Жүректауынан соғатын алтынкүрек желіне,Өлім биін..

Ел қызғанып, болатын заман күндес,Мен бір жолмен жүремін адам жүрмес.Ол жолда- дінді ешкім де жақтамайды,Ұжымақты ешкім де мақтамайды.Тек жарыққа..

(Алаш ордашылардың рухына)Күншығыстан көрінгенде күн- арай,Ертеңіме көбейеді күмәнім.Түс болмай- ақ кештен көңіл сұрамайБатып кеткен бабамды ойлап..

Ата,Тіріліп келіп құдайдың бұзып жұмбағын,Күй тартып берші, лақтырып өмір кебісін.Кеудеме қатқан кетпектей қорқыт мұңдарым,Күй тартып берші..

Сайкүлігі көк сабын боп иленіп,Орқаш өлке, өлең сенбес күйге еніп,Қызылсайдан іңір асып барады,Күнсұлудың бұрымына сүйреліп!Шөл далада шыр- шыр ұшып..

Ей, Тараздың аруы,Нені ойлайды періштедей жүрегің,Нені айтқысы келеді екен жанарың?Мен ғұмырды дәл осылай сүремін,Дәл осылай сүре берем,қарағым!Хафиз..

"Дариға, уа, дариға, шіркін дәурен,Басымнан таярмысың, бір күн дәурен..."Қасым АМАНЖОЛОВ***Дауыл жыр естіледі алтындаған,Домбыра, сол күйді тарт..

Күрең- күрең кеш мұңын бесік етіп,Аспан нұрын көкжиек кешіп өтіп...Қобыз үні шығысқа жетелейді,Қызыл- қоңыр іңірдің есі кетіп!Есі кетіп іңірдің..

"Өскен жерге симай кетіп барады,Өскен жерін қимай кетіп,Қимай кетіп барады..."Тұманбай Молдағалиев(Нұрғиса Тілендиевтің құлптыасындағы жыр)Өскен..

Қарашаның қабағынан жыл аунап,Беймаза шақ.Тырна қайтқан тыраулап.Құстар әнін шырқап тұрмыз, тек үнсіз,Мен және де құлазыған мынау бақ.Шығар деуші ек..

Кеше ғана аппақ- аппақ қар жауған,Бүгін қайта жауын ұрды бетімді.Менің есім ауысты ма деп жүрсем,Табиғаттың есі ауысқан секілді.Сүйем дейді сізді..

Қаңғып қалсам, көшесінде Санжының,Онда менде арман не?Мені бір күн тәрік қылса әлгі мұң,Онда құдай алған де!Тас көшеге сіңіп қалған сырларды,Мүйістер..

Таң шапағы,Түсіріп есіме бір пәлсапаны.Соңғы сөнген жұлдызға тост айттым,Іздер деп жанса тағы!Таңғы шықтай мөлдіреп жыр тұнығым,Жыр тұнығым..

Тас көшеге тамып жатқан тамшыларЖылайды, естіңдер.Мен оларға алақанымды тостым,Олар еркелей құлайды,Бақыттың жоқтығын кеш білген.Құлан иек далада шаң..

Қазандағы қайтқан құстың қанатын,Кебін қылып кеудесіне жабатын..."Маған атақ берілмейді, бермес..."деп,Үркер болып ауып кеткен сол ақын...Көктеменің..

Сен жүрген қала суытты дей ме?Қар жапты дей ме қабағын?Көктем біреуді ұмытты дей ме?Сенгім келмейді, қарағым!Тәңірі тағы түс көрді дей ме?Тағдырдың..

Көктем көшесі. Жұпыны үйлер.Жұпыны үйлер. Көктем көшесі.Іңір көшеді. Үкілі күйме,Көшеді іңір, көшкен нешесі.Өрік гүлдеді дедің бе маған,Жорышы тағы..

Кешегідей тағы жаңбыр жауса деп,Телміремін терезеден аспанға.Сендік мұңдар маған жел боп ауса деп,Тілек айттым, тым жылауық ақпанға.Мені тағы..

Ақ көңілге жан едім жаны құштар,Кеудем толы жанартау, жарылыстар.Күнікей қыз, сезерсің, түсінерсің...Үш нүктенің артында сағыныш бар!Таба алмай..