Олжас сәндібек туралы Өлеңдер ✍️

Жанарыңнан мөлдір шық тамшылағаны,Жүрегіңді бір күштің қамшылағаны.Еш кінəсіз болсам да сенің алдыңда,Егілтуге өзіңді жан шыдамады.Қызғанышқа..

Қуанышты күнің ғой сенің бүгін,Шалмасыншы бейуақ өңіңді мұң.Мен сені мұңайтпауға уəде етіп,Мен саған сыйға тартам сенім гүлін.Сен жайлы жазылар тек..

Құдай қосқан қосағым,Қырық қызға жыр жаздың деп босадың.Сені алғаш жолықтырған күннен-ақ,Қырық қызға айтқан едім Қош əнін.Өткенді алып есіңе,Мұңаясың..

Көк нөсер көктен саулаған,Долы жел жоғын даулаған,Ызғарлы түнде жаураған,Сап-сары жапырақтар-ай,Тағдыры менен аумаған.Көзінің мөлдір қарасы,Ару..

Жұмыр басты пенделердің біріміз,Қателіктер кетті бізден, күмəнсіз.Көктемеде көктемесе гүліміз,Мүмкін біздер қосылмайтын шығармыз.Кінəлама көп сөз..

Мен сені іздедімҚараша желіне тоналып,Ақпанда ақ қарға оранып.Көктемде бүр жарып елеңдеп,Оралған құстармен келер деп.Мен сені іздедім,Шілдеде қырық..

Жалғанда жалғыз боп жүдедім,Оралған адамдай тамұқтанМұңлықтай мұң кешіп жүр едім,Кездесе кеттің сен ғайыптан.Санамды сансыз ой билеген,Сенделіп..

Атпайды сенсіз күліп таң,Түннен де бақыт сезбедім.Қараған жанды жылытқанШамасы күн-ау көздерің.Айта алмай ойды іркідім,Сұлулық сенде жатады.Көзің күн..

Көп болды мен өзіңді көрмегелі,Көп болды жүректі жыр кернегелі.Дəл мендей боп алаңдап елеңдеумен,Сағынып жүр ме екенсің сенде мені?Жүрегім шабытыма..

Бұл даладан жыл да өткен, ғасырда өткен,Ғашықтар аз ба бізде жасын төккен.Қозы мен Баян өтті құрбан болып,Махаббаттың жолына басын тіккен.Қодар өмір..

Жантақтың да кебе жаздап тамыры,Қызыл құмның көлге айналса сағымы,Бұл шілденің аптабы емес...Сен деген,менің ыстық сезімімнің жалыны.Кең даланың..

Сырлас таппай селсоқ болған шақтарда,Көңіліңді басқан кезде баяу мұң.Күн қызарып көкжиектен батқандаМені есіңе аласың ба, аяулым?Тоңдырғанда тал..

Арайлым.Жанары өзіңде талайдың.Нұрланып жүретін жүзіңе,Құрбаның болардай үзіле,Ұрланып тым жиі қараймын.Қымбаттым.Мен неткен бейбақпын.Мұңымды..

Бұл басым бəріне көнерБір үміт ойнайды сененБір ғана өзіңмен келерБақыттың барына сенемАрамыз алыстау əттеңАрманым алдамас бірақ.Ай туып, ел жатқан..

Жаныма ауыр тиер ме еді мұншама,Сап-сары боп сағыныштан күз өлді.Ет жүрегім қанша ауырып тұрса да,Қоштасамыз біз енді.Мен əлі де сыңарымды..

Сен гүлді сүйесің,Гүл тектессің ғой жарқыным.Мен түнді сүйемін,Себебі, жалқымын.Сен нұрды сүйесің,Жанардан нұрың шашырап.Мен мұңды..

Мен жайында ойламауың мүмкін-ді,Өткен күннің парақтарын ақтармай.Сен жайында ойламасам біртүрлі,Құлазимын күзгі жапырақтардай.Сезім қылын шертіп..

Үзіліп жүз үмітҚұлауды үйретті.Мөлдір шық тізіліпЖылауды үйретті.Тағдырға бағыныпШаршауды білмеппін.Сарғая сағыныпАңсауды үйреттіКүздің..

Бөгет болмай бір кезде тұсауың да,Тарпаң едім байлаулы бағын үзген.Отырушы ем оңаша қыс айында,Сары аязда сырласып сары қызбен.«Неге сары қызсың?»..

Бұл сөзіме уəде етем əуелі,Үнің неткен, демің неткен бал еді.Саған арнап жыр жаза алмай келемін,Дəл өзіңдей əдемі.Қылықтарың үшін əрбір..